ตอนที่ยังไม่ได้คบกันกลับได้คุยกันเยอะมากกว่าตอนที่คบกันอีก

คือมีคนๆมาจีบเราทุกอย่างก็เป็นเวลาปกติจนเราเริ่มมีใจให้เขาก็เป็นไปอย่างธรรมดาจนกระทั่งพวกเราคบกันช่วงแรกๆมันก็หวานชื่นแต่พอช่วงหลังๆเราไม่มีเวลาให้กันเลยเราจะเป็นฝ่ายเดียวที่ทักไปหาเขาเขาจะตอบแค่คำสั้นๆจนตอนนี้เรารู้สึกว่าเขาไม่หาคำถามหรืออะไรมาถามเราด้วยซ้ำเราต้องเป็นคนเปิดประโยคเป็นบางครั้งเราเริ่มคิดแล้วว่าทุกอย่างที่เราคิดว่าเขาเป็นคนที่ใช่อาจจะไม่ได้เป็นอย่างนั้นแต่เราอาจคิดมากไปเองนั่นแหละนะเขาแค่ไม่อยากให้เขาหายไม่รู้สิช่วงแรกๆที่ยังไม่ได้คบกันเป็นช่วงที่ดูมีความสุขมากกว่าตอนคบกันอีกหรือเพราะว่าเราได้คบกันแล้วเขาถึงคิดว่าเราจะอยู่ตรงนั้นเราไม่เดินหายจากเขาไปตอนนี้มันอาจจะเลื่อนเล็กๆสำหรับใครบางคนแต่มันเป็นเรื่องที่ทำให้เรากังวลแล้วแต่คุณจะคิดเลยแล้วกัน