สวัสดีครับทุกคน ผมตอนนี้ อายุ 21 ปีครับซึ่งก่อนจะเข้าเรื่องผมขอเกริ่นสักนิดนะครับ ปัจจุบันดรอปเรียนจากมหาลัยมา(ปี 2) ในช่วงดรอปเรียนมาครั้งแรก ผมดรอปมาเพราะว่าผมเรียนออนไลน์ไม่รู้เรื่อง ตามเพื่อนไม่ทันผมเลยตัดสินใจขอทางบ้านดรอปมา.. ซึ่งในช่วงที่ดรอปมานั้นผมก็ได้เริ่มทำช่อง Youtube สายเกมขึ้นมาเพราะฝันไว้ตั้งแต่เด็กๆแล้ว... จนวันนี้ผมมีผู้ติดตามบนช่อง 17000 คน+ ใน tiktok อีก 32000 คน และมีรายได้ต่อเดือนโดยประมาณคือ 8000 -20000 บาท (ทั้งหมดนี้รวมค่าสปอนกับค่ายอดวิว ไม่รวมโดเนทนะครับ).. ซึ่งทั้งหมดที่ผมได้ทำมาในช่วงดรอปเรียนนี้มันเหมือนกับผมค้นพบตัวเอง ทำคลิปสนุกๆ ตัดต่อด้วยตัวเอง เป็นน่ยตัวเอง ซึ่งมันทำให้ผมรู้สึกว่านี่แหละตัวผมและเป็นสิ่งที่เข้ากับผมมาก ซึ่งหลายคนอาจจะบอกว่าไม่มั่นคงมันก็อาจจะจริง แต่ผมคิดว่าถ้าผมได้ใช้เวลากับมันอีก ผมมั่นใจว่าผมจะไปได้ไกลกว่านี้.. ซึ่งมันต่างจากตอนที่ผมนั่งเรียน มันทั้งไร้จุดหมาย ไร้แรงบันดาลใจ ไม่รู้ว่าเรียนไปทำไม? เพื่ออะไร? และรู้สึกเหมือนถูกขังอยู่ตลอดเวลา เหมือนไม่ได้ใช้ชีวิตในแบบที่อยากเลยสักนิด
ซึ่งมันทำให้ผมอยากที่จะเปลี่ยนจากดรอปเรียน เป็นลาออกเพื่อมาทำตรงนี้โดยที่ผมไม่ต้องกังวลอะไรใดๆ (ซึ่งช่วงเวลาที่ผมทำ yt ผมใช้ชีวิตอยู่ ตจว. และทุกเดือนมีเงินเก็บ 3000-5000 เสมอๆ ทางบ้านก็ไม่ได้ย่ำแย่ขนาดนั้นเพราะบ้านผมฐานะกลางๆ) แต่ผมก็จะผิดกับคนในบ้านเสมอเพราะเขาอยากให้ผมเรียนต่อเพื่อให้ได้ปริญญา ด้วยเหตุผลที่ว่าปริญญาคือความรู้ ปริญญาได้มาเราจะมีศักดิ์ศรี ได้มาแล้วอะไรก็ว่าไป ซึ่งตัวผมเอง ไม่อยากได้และไม่ต้องการศึกษาต่อแล้ว เลยทำให้ความคิดของผมไม่เคยจะลงรอยกับที่บ้านสักที โดยเหตุการณ์นี้มันทำให้ผมเริ่มมีความเครียดมากๆ เพราะ ใจนึงผมเองก็อยากจะออกมาทำยูทูปไปเลยด้วยความตั้งใจของผมเอง + อีกใจนึงผมก็รู้สึกผิดที่ว่าถ้าผมทำแบบนั้น มันจะทำให้ผมทำตามที่คนในบ้านคาดหวังไม่ได้เพราะเขาก็เลี้ยงเรามา..
ทุกครั้งที่ผมคิดเรื่องนี้มันทำให้ผมปวดหัว อยากจะอาเจียนทุกครั้ง และรู้สึกทรมานมากถึงมาดที่สุด ความรู้สึกเหมือนผมถูกขังด้วยความคิดของตัวเอง.. ผมเลยเลือกที่จะปรึกษาเพื่อนๆคนอื่นๆที่ไม่ใช่คนในบ้าน บางคนก็อยากให้ผมเรียนไปทำยูทูปไป(ซึ่งเวย์นี้ผมลองแล้ว มันทำออกมาได้ไม่ดีและผมก็รู้สึกเครียดด้วย เพราะผมเป็นคนเครียดง่าย) บางคนก็บอกตามตรงว่าถ้าคิดว่าดีก็เบือกเลย(ส่วนตัวผมคิดแบบนี้แต่ผมก็ยังคงแคร์คนในบ้าน อยากให้คนในบ้านยอมรับการตัดสินใจของผม และผมอยากให้คนในบ้านภูมิใจในทางที่ผมเลือก ตัวตนที่ผมเป็น ไม่ใช่แบบที่เขาอยากจะให้ผมเป็น) สุดท้ายถ้าอ่านๆมาทุกคนก็คงจะรู้ว่าผมอยากทำเวย์ไหน แต่ผมก็อยากขอความช่วยเหลือทุกๆคนที่เข้ามาอ่านครับ เพราะผมตอนนี้เครียดมากๆ เพราะผมไม่รู้ว่าควรทำยังไงต่อไป
ช่วยด้วยครับทุกคน 🙏🙏🙏
ไม่อยากเรียนต่อ อยากเป็น Youtuber
ซึ่งมันทำให้ผมอยากที่จะเปลี่ยนจากดรอปเรียน เป็นลาออกเพื่อมาทำตรงนี้โดยที่ผมไม่ต้องกังวลอะไรใดๆ (ซึ่งช่วงเวลาที่ผมทำ yt ผมใช้ชีวิตอยู่ ตจว. และทุกเดือนมีเงินเก็บ 3000-5000 เสมอๆ ทางบ้านก็ไม่ได้ย่ำแย่ขนาดนั้นเพราะบ้านผมฐานะกลางๆ) แต่ผมก็จะผิดกับคนในบ้านเสมอเพราะเขาอยากให้ผมเรียนต่อเพื่อให้ได้ปริญญา ด้วยเหตุผลที่ว่าปริญญาคือความรู้ ปริญญาได้มาเราจะมีศักดิ์ศรี ได้มาแล้วอะไรก็ว่าไป ซึ่งตัวผมเอง ไม่อยากได้และไม่ต้องการศึกษาต่อแล้ว เลยทำให้ความคิดของผมไม่เคยจะลงรอยกับที่บ้านสักที โดยเหตุการณ์นี้มันทำให้ผมเริ่มมีความเครียดมากๆ เพราะ ใจนึงผมเองก็อยากจะออกมาทำยูทูปไปเลยด้วยความตั้งใจของผมเอง + อีกใจนึงผมก็รู้สึกผิดที่ว่าถ้าผมทำแบบนั้น มันจะทำให้ผมทำตามที่คนในบ้านคาดหวังไม่ได้เพราะเขาก็เลี้ยงเรามา..
ทุกครั้งที่ผมคิดเรื่องนี้มันทำให้ผมปวดหัว อยากจะอาเจียนทุกครั้ง และรู้สึกทรมานมากถึงมาดที่สุด ความรู้สึกเหมือนผมถูกขังด้วยความคิดของตัวเอง.. ผมเลยเลือกที่จะปรึกษาเพื่อนๆคนอื่นๆที่ไม่ใช่คนในบ้าน บางคนก็อยากให้ผมเรียนไปทำยูทูปไป(ซึ่งเวย์นี้ผมลองแล้ว มันทำออกมาได้ไม่ดีและผมก็รู้สึกเครียดด้วย เพราะผมเป็นคนเครียดง่าย) บางคนก็บอกตามตรงว่าถ้าคิดว่าดีก็เบือกเลย(ส่วนตัวผมคิดแบบนี้แต่ผมก็ยังคงแคร์คนในบ้าน อยากให้คนในบ้านยอมรับการตัดสินใจของผม และผมอยากให้คนในบ้านภูมิใจในทางที่ผมเลือก ตัวตนที่ผมเป็น ไม่ใช่แบบที่เขาอยากจะให้ผมเป็น) สุดท้ายถ้าอ่านๆมาทุกคนก็คงจะรู้ว่าผมอยากทำเวย์ไหน แต่ผมก็อยากขอความช่วยเหลือทุกๆคนที่เข้ามาอ่านครับ เพราะผมตอนนี้เครียดมากๆ เพราะผมไม่รู้ว่าควรทำยังไงต่อไป
ช่วยด้วยครับทุกคน 🙏🙏🙏