เราทะเลาะกันบ่อย แต่สองสามวันก็หาย

ทะเลาะเรื่องเดิมๆ วนๆเวียนๆ  คือเราทำงานประจำ แฟนก็มีงานประจำ แต่ที่บ้านก็มีรัานขายของด้วย เลิกงานเราจะมาทำช่วยพ่อแม่อีกช่วยขาย ช่วยปิดร้าน เพราะแกเริ่มแก่ ร่างกายไม่ค่อยสู้งานเท่าไหร่   เราเลยขอแฟนว่าถ้าวันไหนเลิกงานเร็ว หรือหยุดงานมาช่วยกันบ้าง เล็กๆ น้อยๆ ถ้าวันไหนงานเค้าเลิกดึกหรือหนักเราก็ให้เค้าเข้าบ้านเลย (เราทำกะที่บ้านพ่อแม่ให้ค่าแรง ค่ากับข้าวต่างหาก)  งานจะได้เสร็จเร็วๆ  แต่แฟนไม่ชอบออกมาเค้าอ้างว่าเหนื่อย อยากพักผ่อน นอนเฉยๆ แต่เวลากินข้าวเราเป็นคนขอจากพ่อแม่ซื้อเพราะเราว่าเราทำงานช่วยเลยคิดว่าขอกินด้วยเลย  แฟนก็กินด้วยกันทำไมเค้าไม่เกรงใจพ่อแม่เราเลย
พ่อเคยพูดเปรยๆ มาครั้งนึงว่าทำไมมันไม่มาช่วยกันหน่อย (พ่อเราค่อนข้างสู้งานหนักตั้งแต่ตัวเองมาเป็นเขย พอมีลูกเขยเลยอยากให้ได้ใจตัวเองแบบนั้นมั้ย) ทั้งๆ ที่พ่อแม่เราก็อยากให้เค้ามาเรียนรู้ไปด้วย เผื่อวันนึงเราออกจากงานกันจะได้มีอาชีพไว้เลี้ยงตัวเอง

มีอีกอย่างนึงแฟนเราไม่ชอบนิสัยน้องสาวเราเพราะเค้าทำงานนิดๆหน่อยๆ เวลาน้องขอเงินจากพ่อแม่เค้าก็ได้ตลอดแต่งานเค้าทำนิดเดียว น้องสาวก็ทำงานประจำเหมือนกัน เลิกงานมาช่วยกันคนละไม้ละมือ  พ่อแม่ค่อนข้างให้ลูกคนเล็กได้ตลอด แฟนเลยไม่ชอบใจเท่าไหร่

เราควรจะเข้าใจแฟนแบบไหนดี  ทั้งๆ ที่งานประจำเราก็ทำ ลูกก็เลี้ยง งานบ้านไม่เคยขาดตกบกพร่อง ทั้งงานที่บ้านช่วยพ่อแม่อีก เหนื่อยก็เหนื่อยเหมือนกัน ถ้าเหนื่อยใจแล้ว..ร่างกายมันจะเหนื่อยตามเป็นทวีคูณเลยนะ  #แค่ขอพื้นที่ระบายบ้างอัดอั้น #ชาตแบตความรู้สึกจากใครก็ไม่ได้  นั้นก็พ่อนี่ก็ผัว เฮ้ออออ