เราเหนื่อย เหนื่อยมากจริงๆ เราใช้ใจกับทุกคนไม่ว่าจะรวยหรือจน เราพร้อมคบ เราเองพื้นฐานชีวิตก็ไม่ได้ปูมาดีขนาดนั้น มีครอบครัวแต่ไม่สามารถช่วยเหลือ เกื้อกูลอะไรได้เลย มีแต่สองมือ กับสองเท้า ที่พยุงตัวเองทำงาน หาเลี้ยงปากท้อง เพื่อนฝูงไม่อยากคบกับเราเลย ไม่เคยมีใครอยากนึกถึง เพราะอยากจะให้เราคอยไปหา ไปเลี้ยง พอเราไม่มีเงินที่จะไป เพราะต้องเก็บไว้ใช้จ่าย หมุนกิน ค่าห้อง น้ำไฟ ค่าจิปาถะ ต่างๆ เพื่อนก็ค่อยไปห่างหายไป บางทีมันก็น้อยใจ สุดๆ น้อยใจจริงๆ มันรู้สึกว้าเหว่ มองไปรอบข้าง ไม่มีใครสนใจเลย เพื่อน ญาติพี่น้อง หรือ แม้แต่ ครอบครัวของแฟน หรือแม้แต่พ่อแม่เรา ที่เห็นลูกสาวของญาติได้ดี มีเงิน มีทอง พ่อแม่เราก็จะชอบเข้าหาแต่ฝั่งนั้น เพราะฝั่งนั้นชอบให้เงินพ่อแม่เรา ออกนู่นออกนี่ให้ แต่กับเราเค้าเชิดใส่ เราพยายามทุกอย่าง โอนเงินให้พ่อแม่ใช้ จนตัวเองลำบาก เพียงเพราะอยากให้พ่อแม่ มองเห็นความพยายามที่เราทำแก่ท่านบ้าง แต่มันยังไม่มากพอสำหรับท่าน ยิ่งฝั่งนั้นทำดีมากเท่าไหร่ พ่อแม่ก็จะชอบเอามาเปรียบเทียบกับเรา มากขึ้นทุกวัน แต่ฝั่งนั้นคือ แม่เค้าสามารถซัพพอร์ตลูกจนถึงฝั่งได้ไง เราเหนื่อยจัง😢วันเกิดแท้ๆ ยังไม่มีแม้แต่คำอวยพร จากพ่อแม่ ญาติพี่น้อง เพื่อนฝูง 😢ต้องมีเงินเท่านั้นเหรอ ถึงจะซื้อใจคนได้😢
คนไม่มีเงิน มันดูแย่ขนาดนั้นเลยเหรอคะ