ตอนนี้เราแยกกันอยู่กับสามีสักพักแล้ว … รู้สึกว่าไม่เคยมีความสุขกะชีวิตคู่หรือชีวิตครอบครัวเลย สามีเรามีครอบครัวมีลูกมาแล้วนะคะ ซึ่งตอนแรกเราคิดว่าเรารับได้ โลกสวย ไม่เคยนึกถึงปัญหาที่จะตามมาเลยค่ะ…. ทีนี้ที่จําความได้คือ เริ่มรู้สึกอึดอัดเพราะมีแม่สามีมาอยู่ด้วยคะ มันจําเป็นเพราะแม่สามีต้องมาเลี้ยงลูกเค้าคนเล็กซึ่งแบ่งมาจากภรรยาเก่า .. ตอนนั้นไม่พอ ทุกวันเสาร์ลูกสาวคนโตจะมาแล้วก็มาสืบเรื่องของเราค่ะ และก็มาขอของที่สามีเราขาย  มาถามแบบเราคลอดที่ไหนอะไรแบบนี้ เหมือนว่าแม่ให้มาขอมาถามค่ะ

ตอนนั้นรู้สึกนอยมากๆเลยนะ แบบ ไม่คิดว่าปัญหาจะมีแบบนี้ พอเราพูดกะสามี ทุกครั้งก็จะได้คําตอบแบบว่า เด็กจะไปเอาอะไร และก็ แม่สามีชอบนินทาเรากับญาติเค้าคะ แบบเราเปิดแอร์ตลอด เปิดไฟตลอด ซึ่งเราอึดอัดมากจิงๆ ใครไม่เจอเหตุการณ์แบบนี้คงไม่รู้ และไม่เข้าใจจิงๆ อยู่มาใจเราก็รู้สึกว่าเรารับไม่ได้ตลอด ทําไมเวลาไปเที่ยวแฟนเราต้องเอาไปหมดบ้านเลย ลูกเค้า2 ลูกเรา2 เราพูดตรงๆนะค่ะ เรารู้สึกว่ามันวุ่นวายมาก คือแม่เค้าสบายเลยไรงี้ค่ะ เราก็เคยคุยกะแฟนแล้ว เค้าก็บอกบ้านเค้าเป็นแบบนี้ ไปไหนไปกันหมด เราก็พูดไรไม่ออก เราเคยขอแฟนแล้วว่า ขอไม่ให้ลูกคนโตที่อยู่กะแม่เค้ามาบ้านเราได้ไหม เพราะ มาที บ้านเราก็มีเด็ก4 คน พี่เลี้ยงมีคนเดียว ใช่คะเราไม่ได้เก็บบ้าน แต่มันก็เสียงดังวุ่นวายไหมคะ เราไม่รู้คนอื่นคิดยังไงนะ แต่เราคิดแบบนี้ เพราะว่า บ้านถือว่าเป็นที่ส่วนตัวของเรา ลูกที่อยู่กะแม่เค้ามา เค้าก็ต้องไปเล่าเรื่องในบ้านให้ทางนั่นฟังอยู่แล้วคะ ถ้าเจอก็ขอไปเจอที่อื่นได้ไหม เราก็ขอเค้านะคะ เค้าบอกไม่ได้ ถือเป็นลูกเค้าเหมือนกัน … เวลาผ่านมาเกือบ3 ปี เราก็ยังรับไม่ได้ค่ะ ไม่รู้จะอธิบายความรู้สึกนี้ยังไงค่ะ

ปัญหามันมีเยอะกว่านี้มากๆ เรารู้สึกน้อยใจ รู้สึกสงสารลูก เข้าใจนะ คนที่มีคนอบครัวมาแล้ว เราจะไม่ได้รับสิ่งที่เต็มที่ให้ลูกเรา ทั้งหมดนี้เราลืมคิดไปเลยคะ
ตอนนี้เราก็อยากกลับบ้านนะคะ คือเรารักตัวสามีเรานะ แต่เราไม่รู้สึกรักสิ่งรอบข้างเค้าเลยค่ะ บางทีเราก็รู้สึกว่าเราเห็นแก่ตัวนะค่ะ แต่คนที่ไม่มาอยู่จุดนี้จะไม่เข้รใจจิงๆ เราสงสารลูกคะ ตอนนี้เราก็แย่กับชีวิตเรามากๆ เราควรจะกลับไป อยู่เพื่อลูก หรือเราควรจะเดินหน้าแล้วเดินต่อไปดี