ผมเป็นคนนึงที่อ่านนิยาย และท่องไปทั่วเรื่อยๆ(ในเว็ปdek-d)จนกว่าจะเจอนิยายให้ติดพัน Legend of the Magician เป็นนิยายที่ผมเห็นผ่านๆมาซักพักนึงแล้วแต่ตอนนั้นผมติดนิยายเรื่องอื่นอยู่ จนวันนึงที่ผมลองอ่านนิยายที่สนใจดู และนี้คือความเห็นของผม

*ในตอนที่ผมทำกระทู้นี้ผมอ่านถถึงตอนที่ 133 และนี้เป็นความเห็นของคนอ่านนิยายแนว ย้อนเวลา แฟนตาซีทั่วไป และดาร์คแฟนตาซี(เล็กน้อย) คุณอาจจะชอบมันมากกว่าผมก็ได้ ผมแนะนำให้คุณลองไปอ่านเอาก่อนจากเว็ป dek-d

ในมุมมองส่วนตัวของผมมองว่า "มันเป็นนิยายที่ขาดเสน่ห์ของนิยายทั่วไปในปัจจุบัน"
โดยแบ่งเป็นหัวข้อตามนี้

- ความดีของตัวละคร(พระเอก)
คนยุคนี้นิยมและชอบดูตัวเอกที่ไม่ได้ดีจ้าอีกต่อไป ไม่ว่าจะเป็น หนัง นิยายหรือการ์ตูน เพราะตัวละครแบบนี้มันดูน่าสนใจมากกว่าตัวละครคนดีที่ดูแบนซะไม่มี โดยถ้าให้จัดลูอิสประเอกของเรื่องจาก เลข 1(ชั่วจนสงสัยว่าเป็นตัวร้าย)จนถึงเลข 5(คนดี้คนดีจนหน้าเบื่อ) ผมให้พระเอกเรื่องนี้ที่ 1.5
"มันเป็นคนดีพอที่จะไม่ทำร้ายใครถ้าไม่จำเป็น แต่ก็ใจดำพอที่จะปล่อยให้ใครก็ตามตายต่อหน้าโดยไม่คิดช่วย"

บทนำ มันพูดประมาณว่า ทุกคนถูกโชคชะตากำหนดและไม่อาจเปลี่ยนแปลง แต่ทุกคนมีความคิดเหมือนกัน "ถ้าย้อนกลับไปได้ก็ขอเปลี่ยนโชคชะตานั้น"
คำพูดที่ดี...ที่พระเอกใช้คนเดียว คนอื่นจะเป็นยังไง "มันเป็นชะตาเขาไม่เกี่ยวกับกู" ขนาดบางคนจะตายหรือ"แย่กว่า" มันยังไม่สนใจเลย
เป็นสามัญชนยันทหารจนจอมมนตราขั้นกลาง แต่ดูไม่เข้าใจหรือเห็นใจคนอื่นเลยเนาะ?
นิยามตัวพระเอกสั่นๆ คือ คนเห็นแก่ตัว

- การปฏิสัมพันธ์กับตัวละครอื่นๆ
หนึ่งในเสน่ห์ของนิยายแนวนี้ ย่อนเวลา คือ การปฏิสัมพันธ์ระหว่าง"ตัวเอก"และ"ตัวละครอื่นๆ"
คนนี้อนาคติจะเป็นแบบนี้ ถ้าทำความรู้จักตอนนี้จะเป็นยังไง? ถ้าเป็นแบบนี้อนาคติจะดีขึ้นไหมหรือมันจะแย่ลง?
มันน่าดูน่าสนใจนะ แต่นิยายเรื่องนี้ไม่มีอะไรแบบนั้น นอกจากเพื่อนมันสองคน(ทีแลจะคบด้วยผลประโยชน์)ก็ไม่เห็นมันจะปฏิสัมพันธ์กับใครจริงๆเลย ผูกพันธ์ด้วยผลประโยชน์ทั้งนั้น

- การพัฒนาของตัวละคร
พระเอกมันนชอบพูดว่า มันมีประสบการณ์ชีวิตกว่า 300 ปี แต่ให้พูด เหมือนมันเอาค่าสกิลไปลงที่ ING ซะส่วนใหญ่มากว่าที่จะลงที่ wisdom
ช่วง หมู่บ้านโคชาย เรายังรู้สึกว่า พระเอกมันฉลาด มันมีไหวพริบ มันดูคิดค่อนข้างรอบคอบ แต่พอเริ่มเข้าโรงเรียน ทำไมหลายๆเหตุการณ์ พระเอกมันดูคิดน้อยจังวะ ไหนบอกไม่อยากเด่น แล้วทำงั้นทำไม? มันจะฟิลประมาณนี้บ้างบางครั้ง แต่มีอย่างนึงที่ตัวประเอกดุไม่พัฒนาเลย คือจิตใจ
*สปอย* ช่วง หมู่บ้านโคชาย พระเอกเรามีอริสำคัญ 3 คน(ให้นึกถึงแกบ กรอยและเดรโก มัลฟอย ในแฮรี่พอทเตอร์) โดยนักอ่านหลายคนเชียร์ให้ทั้งพระเอกและ 3 คนนี้เป็นเพื่อนกัน สุดท้ายช่วง ก่อนและเข้าโรงเรียน ตายไปสองเหลือคนสุดท้ายที่ดูเป็นแค่ลูกไล่ ตอนนั้นมีทั้งคอมเม้นที่เสียดายและสมน้ำหน้า

ตอนนั้นผมเข้าใจคนอ่านทั้งสองฝั่งนะ เพราะไอ้สามตัวนั้นมันก็ไม่ได้เป็นคนดีจริงๆนั้นแหละ แต่ตอนนั้นที่พระเอกก็แสดงด้านไม่ดีออกมาพสมควร คนอ่านหลายคนก็คงคาดหวังให้พระเอกมันแสดงด้านดีๆอย่าง การปล่อยวาง หรือการมองว่าเรื่องที่เกิดขึ้นในอดีตมันเป็นอะไรที่เล็กน้อยไปแล้ว เพราะมันไม่ได้ส่งผลอะไรแล้ว เพื่อให้เรารู้สึกว่าพระเอกมันพัฒนาแล้วจริงๆ ทั้งความแข็งแกร่งและจิตใจ
แต่ว่า...ไม่มี

นี้แหละในความคิดเห็นของผมต่อนิยายเรื่องนี้ "ขาดเสน่ห์"

*ขอย้ำอีกที*
นี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัวของผม ที่มักอ่านแนวย้อนเวลาและนิยายแฟนตาซีทั่วไป ผมเลยไม่กล้าสามารถที่จะออกความเห็นในฐานะนิยายดาร์คแฟนตาซี และตัวผมเองเป็นสายอ่านฟรีและยังไม่ได้อ่านถึงตอนล่าสุด ดังนั้นผมแนะนำให้พวกคุณไปอ่านเอง ก่อนที่จะตัดสินใจอ่านต่อหรือหยุดอ่าน

สำหรับคนที่อ่านถึงจุดนี้ และคุณได้อ่านนิยายเรื่องนี้แล้ว
คุณเคยอ่านเรื่องนี้ไหม?
พวกคุณมีความคิดเห็นยังไงเกี่ยวกับนิยายเรื่องนี้?
และถ้าในฐานะนิยายดาร์คแฟนตาซี ถือว่านิยายเรื่องนี้เขียนได้ดีหรือเปล่า?