คือแฟนผมเขาเครียดเรื่องส่วนตัวหลายๆเรื่อง
แล้วหลังๆผมก็ดูจะช่วยอะไรเขาเรื่องนี้ไม่ได้เลย
ได้แค่พูดให้กำลังใจแต่ก็ไม่ดีขึ้น
จนมีวันนึงเขาเงียบไปครึ่งวัน
ผมก็ทักหาทิ้งไว้มีน้อยใจบ้างที่เขาหายไปเห็นออนแต่ไม่ตอบ
พออีกวันมาเขาตอบแล้วก็บอกประมาณว่าเขาติดนู่นนี่นั่นอยู่ถ้าบอกผม
ผมก็จะทะเลาะกับเขาอีก เขาไม่อยากทะเลาะเลยเลือกเงียบ
(เราทะเลาะกันเรื่องเล็กๆน้อยๆบ่อยๆ เขามักจะคิดว่าผมไม่พอใจหรือทำหงุดหงิดใส่เขา
จากแค่ที่พิมคุยกันทั้งที่ไม่ใช่แบบนั้นเลย )
ตกเย็นก็คุยเรื่องนี้กัน
สรุปเขาบอกว่าไม่อยากทนทะเลาะกันเรื่องเล็กๆน้อยๆแล้ว
(มีคู่ไหน่ไม่ทะเลาะกันเรื่องเล็กๆน้อยบ้างครับขอวิธีหน่อย)
เขาบอกว่าไม่น่าคบผมตั้งแต่แรกเลย คนแบบเขาไม่ควรคบใครทั้งนั้น
แล้วก็ขอลดสภานะ ตรงนี้เขาไม่ได้พูดว่าขอลดตรงๆ แต่ก็ย้ำว่าเขาเห็นแก่ตัว
ไม่ควรได้คบกับใครบอกว่ายังรักผมอยู่ยังคิดถึงอยู่แต่ไม่อยากรักไปมากกว่านี้แล้ว
ผมก็ยังรักเขามากบอกเขาให้ใจเย็นๆให้คิดดีๆ
ผมรักเขามากนะผมร้องไห้เป็นเด็กน้อยเลย เขาก็ร้องแต่เขาบอกเขาคิดหลายรอบแล้ว
ทะเลาะกันเรื่องเดิมๆเขาเหนื่อยเขาไม่อยากรักผมน้อยลงหรือรักมากไปกว่านี้แล้ว
แต่ยังคุยกันได้อยู่แต่ก็จะเหมือนคุยเป็นเพื่อนไปซึ่งผมรู้สึกว่าเขาค่อยๆห่างเหิน
จากคำว่าคนรักกันไปเรื่อยๆ
"ตั้งแต่คบกันแรกๆเขาเป็นคนเริ่มบทสนทนาก่อนชอบหาเรื่องมาคุยทักมาก่อนตลอดชอบมาอ้อน
แต่พอเวลาผ่านไปกลายเป็นว่าผมต้องเป็นฝ่ายอ้อนเขากลายเป็นผมที่ไปงี่เง่าใส่เขาซะงั้น"
ผมพอจะทำอะไรได้ไหมครับใจนึงผมก็รักเขามากและอยากเคารพการตัดสินใจของเขา
แต่อีกใจก็ไม่อยากเสียเขาไปรู้ทั้งรู้นะครับว่าถ้ารักจริงก็ควรปล่อยเขาไป
หรือว่าคนที่เห็นแก่ตัวจริงๆแล้วเป็นผมเองที่ไม่อยากให้เขาไป
แฟนขอลดสถานะเพราะอยู่ไกลกันมีปัญหากัน