ย้อนคิดเมื่อสมัยเป็นเด็กเมนูยอดฮิตที่ขายบนขบวนรถไฟนอกจากไก่ย่างสีส้ม-แดงเสียบไม้ไผ่กินกับข้าวเหนียวที่ใช้ใบตองห่อและรัดด้วยหนังยางและถ้าอยากกินแบบมีเนื้อเค็มก็จะเห็นเนื้ัอเค็มเสียบอยู่บนหนังยาง เราก็จะเห็นเป็นเมนูข้าวผัดสีชมพูใส่หมูหั่นบาง ๆ ที่ไม่มีการหมักหมูใด ๆ ทั้งสิ้น รสชาดอร่อยเว่อร์ ไม่รู้ว่าเดี๋ยวนี้ยังจะหาทานได้หรือไม่นะคะ

พอดีไปตลาดได้ผักคะน้า ต้นหอม ผักชี สด ๆ มีน้องคนไทยปลูกผักขาย เธอออกมาขายอาทิตย์ละ 1 วันทุกวันเสาร์ ขายดีมาก ผักของเธอปลอดสาร เราเคยไปดูที่สวนผักของเธอเอง เธอเล่าให้ฟังว่าตื่นตั้งแต่ตี 2-3 ออกมาไล่พวกงูและพวกสัตว์ต่าง ๆ ที่จะมากินและทำลายผักทั้งหลาย สามีของเธอลงทุนซื้อผ้าโปร่งเพื่อกันแมลงเข้ามากัดกินผลิตผล เธอไม่มีห้องเย็นที่จะเก็บผักไว้ คืนวันศุกร์เธอไม่ได้นอนค่ะ เก็บผักมัดเป็นกำ ๆ ละ 2 เหรียญออสเท่านั้น วันนี้หวนนึกถึงวันเก่า ๆ เมนูนี้เลยตามมาค่ะ

มาทำกันเลยค่ะ - ง่าย ๆ - ผัดแบบโบราณค่ะ
เตรียมเครื่องก่อน มีข้าวเย็น 1 ถ้วย (เราใช้ข้าวแขก) หอมหัวใหญ่สไลด์ กระเทียมทุบ ไข่ 2 ฟอง หมูหั่นนิดหน่อย มะเขือเทศผ่าซีก คะน้าหั่น ต้นหอม-ผักชี ซ๊อสเย็นตาโฟ (หรือบางคนอาจจะใช้ซ๊อสมะเขือเทศก็ได้กลิ่นจะหอมกว่า แต่เราว่าออกหวานไปนิด) เครื่องปรุงก็จะเป็นน้ำปลา เกลือ น้ำตาล ชูรสใส่แทนผงไก่ (จำได้ว่าสมัยนั้นยังไม่มีผงทั้งหลาย มีแต่ผงชูรส)

ไม่มีอะไรยากเย็น ใส่น้ำมันพอร้อนดีก็ใส่กะเทียมตามด้วยหอมใหญ่ลงไปผัดให้หอม ใส่หมูลงไปพอสุกก็ต่อยไข่ลงไป ผัดให้ไข่แห้งดีจึงจะใส่ข้าว ใส่เครื่องปรุงทุกอย่างผัดให้แห้ง ชิมรสตามชอบแล้วใส่คะน้า ตามด้วยมะเขือเทศสุดท้าย ปิดไฟ เสริฟได้เลยค่ะ




ตักเสริฟโรยพริกไทยขาวป่น กินกับแตงกวา ต้นหอม และพริกน้ำปลา


ซดกับแกงจืดเต้าหู้อ่อน อิ่มไปอีกหนึ่งมื้อค่ะ

ผักที่น้องคนไทยปลูกขาย


ลองทำดุนะคะ