ผมโมโหแล้วใช้คำพูดแรงๆใส่ลูก เพราะบอกลูกว่าอย่าทำ 7 รอบได้

ผมเป็นคนขี้โมโห เมื่อก่อนนะ ผมก็พยายามปรับปรุงตัวเองมาเรื่อยๆจนคิดว่าดีกว่าเมื่อก่อนที่โมโหทุกวันทุกเรื่อง ตอนนี้ผมจะโมโหหรือมีอารมณ์ร้ายกับเรื่องที่ไม่ควรทำหรือบอกแล้ว 10 รอบก็ยังไม่ทำ อันนี้ผมหมายลูกนะที่ผมโมโห แบบประมาณสอนลูก เอ้อลืม ผมเป็นพ่อเลี้ยงนะ อยู่กันมาได้ 3 ปีแล้ว ซึ่งก่อนหน้านั้นเด็กๆจะเอาแต่ใจ กินขนม ใช้เงินเยอะ นอนดึก ติดเล่น พอผมเข้ามาผมก็พยายามสอนสั่งให้ดีขึ้น ปัจจุบันก็ดีขึ้น งานบ้านทำเป็นทุกอย่าง ขายของเป็น รู้หน้าที่ แต่ด้วยที่เค้าคนโต มีนิสัยเดิมๆคือขี้เกียจ ชอบสบาย ชอบความเป็นวัยรุ่น เค้าอยู่ ป.6 อีกคน ป.2  คนโตเลยจะมีนิสัยชอบดูสื่อวัยรุ่นที่ใส่เสื้อผ้าน้อย เต้น ถ่ายรูป ตัดผมหน้าม้า แต่งหน้า ซึ่งผมก็สอนไปว่าดูได้ รู้ได้ แต่พิจารณาเอาว่าอันไหนควรไม่ควร แล้วมีวันหนึ่งผมบอกเค้าเป็นครั้งสุดท้าย รอบที่ 7 คืออย่าบีบสิวนะ มันจะอักเสบ ด้วยความที่กำลังจะโตและสิวเยอะมาก ผู้หญิง ผมไปรับเค้าที่ โรงเรียน เห็นเค้าบีบ ผมเลยโมโห เพราะผมทั้งหาโฟมล้างหน้า ทั้งบอกให้เค้าดูแลตัวเอง แต่เค้าไม่ค่อยจะทำ เพราะขี้เกียจ ผมโมโหเลยพูดแรงๆไปว่ากูบอกว่าอย่าบีบไง จะให้บอกกี่รอบ แล้วแม่เค้าก็ไม่พอใจผมที่ผมโมโห ซึ่งเราผิดกันเพราะเรื่องลูกมา 20 รอบได้ แล้วผมก็ยอมรับตัวเองและปรับปรุงตัว แต่รอบนี้พอเรื่องเกิดขึ้น ผมเงียบไม่พูดอะไรต่อ และแฟนก็ไม่พูดอะไรกับผม หาว่าผมผิด จะปล่อยให้ผมไป เพราะไม่รู้จะทำยังไงกับผม และผมก็ต้องการแค่คำขอปรอบใจ คำพูดดีๆ แต่ไม่มีเลย ทั้งที่ผมคนเดียวในบ้านที่พยายามทำทุกอย่างให้ดีแต่อาจจะมีอารมณ์โมโหร้ายบ้างผมก็พร้อมจะแก้ไขและไม่ทำ แต่ครั้งนี้ผมไม่รู้จะแก้ไขยังไงเพราะผมแค่อยากให้ลูกไม่เป็นสิวอักเสบ แต่แม่เค้าว่าผมผิด ที่โมโหพูดแรงซึ่งผมไม่ได้จำทำอะไรมากกว่านั้นเลยแค่ด่า ผมต้องทำยังไงหรอ อยู่ต่อไปแค่ปล่อยเรื่องนี้ และพยายามไม่สอนลูกเค้ามาก เพราะเค้าบอกว่าฉันจะสอนลูกเอง เธอจะได้ไม่โมโห ซึ่งน้อยเรื่องที่ผมจะโมโหถ้าไม่ใช่เรื่องที่บอกแล้วแต่ยังทำอยู่ แม่เค้าก็ได้แต่บอกว่าเด็กมันก็เป็นอย่างงั้นเหมือนกับเด็กทุกคนจะให้ติดโทรศัพท์ ติดเพื่อน ก็ปล่อยไป แต่เป้าหมายของผมไม่ใช่เรื่องนั้นส่ะทีเดียว แค่บางเรื่องที่ไม่ควรจริงๆ แต่แม่เค้าก็ไม่คิดที่จะเข้าใจผมเลย ผมต้องคิดยังไง ทำยังไงต่อ