คือเรามีแฟนคนหนึ่งที่เด็กกว่าเรา3ปีเราอายุ15แฟนอายุ12มันมีวันหนึ่งที่เค้าให้เพื่อนเค้ามาบอกเลิกผมตอนนั้นผมจุกเลยพูดอะไรไม่ออกเลยผมมาาถามเค้าตรงๆว่าจะเลิกกันจริงๆหรอแล้วผมก็บอกว่าเราขอเหตุผลด้วยเค้าก็บอกเหตุผลมาเราก็เข้าใจเพราะเราก็เคยเป็นเราก็ขอร้องเค้าแต่เค้าไม่มีใจให้ผมแล้วแต่พอผ่านมาสักพักผมก็เริ่มทำใจได้แต่ผมกับเค้าก็ไม่กล้าคุยกันหรือไม่มองหน้ากันเลยใจจริงผมก็อย่ากบอกเลินเค้าตั้งแต่เเรกแล้วแต่ผมก็ว่าให้เค้าเป็นคนบอกเลิกเราดีกว่าเราจะได้เจ็บน้อยสุดแต่พอวันทีเค้าบอกเลิกเรากลับกล้ายเป็นว่าเรานั้นเจ็บมากทีสุดตอนนี้ผมไม่อย่ากเห็นหน้าเค้ามากแต่ไอการที่อยู่ห้องเดียวกันมันอย่ากนะแต่ผมก็พยายามไม่สนใจเค้าแต่ผมก็อดไม่ได้ที่จะมองหน้าเค้าตอนนี้ผมไม่รู้จะทำไงแล้วด้วยผมควรทำไงดีครับระหว่างเรียนให้มันดีขึ้นจะได้ย้ายไปห้องอืนที่จะได้ไม่เห็นหน้าเค้าอีกหรือจะยอมเห็นหน้าเค้าต่อไปดีครับ