**** มิอาจเฉย ****

รั่วฟ้าลาฝัน ...เดินทางกลางแสงสี คคนะอภิรมย์. ร้าวฤดีข่ม เทวษครวญ ...ปลายขวัญใครหมายปลงเถอะจะเลอะเขรอะขบวน. เหตุผจงหวน นะดวงพร ...แสนเสียดายนารีรุจิ วิริยะกร. ยศวิจิตรศร สง่าศรี ...เสียวแปลบปลาบปร

ไม่เสียที สาวที่ ภิรมย์รักเชิงประจักษ์ รูปสวย อำนวยผลงามเอมอิ่ม พริ้มพราย หลอนชายชนเปรมกมล เสน่หา สาวลาวัณย์"สมควรแก่ เวลา สัญญาวาดพิศวาส อะเคื้อ หอมเนื้อขวัญทวงสัญญา เป็นนิจ ไม่ผิดวันเตรียมของหม

** กลีบกุหลาบ ทาบทรวง ทวงร่ำร้อง คิดถึงน้อง เคยทาบกาย ก่ายทรวงพี่ มีความสุข ปลุกความรัก ปักฤดี สองเรามี รักให้กัน กลางจันทร์ดาว ** ** พี่จำเนิน อันนูนนุ่ม ชะอุ่มเอิบ เรียวหญ้าเนิบ ตลอด อ้อมกอดสาว ร่ว

๐ เสียดายดวงพวงพุ่มโกสุมหล่น ฉมอวลล้นพร่างพรูเรณูสงวน สมควรฤๅเร็วร้างจางกลิ่นยวน มิต่างพี่ห่างนวล ... ครวญระรัว ๐ นิจจาเอ๋ยบัดนี้พี่เจ็บจิต ดั่งต้องกริชกรีดเฉือนสะเทือนทั่ว พี่ไม่ผิดติดบาปราดอาบตัว อี

เขียนกลอนวันละบทให้ใครบางคนอ่านทุกคืน มีเดือนนึงที่เขียนเรียงต่อกันทั้งเดือน ไร้เรื่องราวจะตั้งกระทู้เลยมาแบ่งให้อ่านเล่นค่ะ การหลงรักแสงจันทร์ ไม่ใช่ต้องดั้นด้นไปให้ถึง ความรู้สึกดีมีให้จึง ไม่ต้องค