เคยเหงาบ้างไหม....เหมือนวันที่โลกไร้สรรพเสียง

"ในวันที่ไม่มีแม่" โลกทั้งใบเหมือนเงียบลงอย่างผิดปกติ เสียงเรียกที่เคยปลอบโยน เสียงหัวเราะที่คอยให้กำลังใจ และสายตาอันอบอุ่นที่เคยเฝ้ามองเราก็หายไป เหลือเพียงความทรงจำที่ย้อนกลับมาครั้งแล

เคยเหงาบ้างไหม ... เหมือนวันที่โลกไร้สรรพเสียง.. เรไรไม่ร้อย จำเรียง.. ยินเพียงหัวใจ ไหวระรัว.. คิดถึงบ้างไหม .. เคยยิน เคยยั่วเย้าหยอกเล่นหัว เคยคุยส่งเสียงลั่นครัว.. ไม่กลัวไม่เกรง ... ใดๆ.. ลาที

สายฝนในวันโต ตอนเด็ก… ฉันเคยกลัวฝน กลัวฟ้าร้อง ทุกครั้งที่ฟ้าร้องเปรี้ยงลงมา หัวใจก็สะดุ้งไหว น้ำตาคลอเบ้า และไม่ว่าอยู่มุมไหนของบ้าน ฉันจะวิ่งไปหลบในอ้อมกอดของพ่อ หรือแม่เสมอ อ้อมกอดนั้น&hell

https://www.youtube.com/watch?v=75cq4BPYdnE สุริยาแสงอ่ออนรอนลงต่ำ ยามย่ำค่ำสุดท้ายที่ปลายฟ้า สีแดงแฝงเมฆขาวราวอำลา สกุณาบินว่อนร่อนลับไป รติกาลมาเยือนคืนเดือนมืด หัวใจจืดไร้รักที่หักหาย รอแสงเดือนพรา

#คิดถึงบ้านที่จากมาตั้งแต่เด็กๆ #บางมุมก็โดดเดี่ยว #บางมุมก็อยากเล่าอะไรหลายๆอย่าง #บางมุมก็เหนื่อยแบบไม่มีใครเลย - บ้าน: อุ่น ข้างกองไฟ มีกลิ่นหอมของนายามเย็น - เมือง: เหงา หนาว ตากไฟนีออนที่ไร้ไอ

คดีนี้แพทยสภา ควรวางตัวเหนือความขัดแย้ง การเอาความเห็นของตัวเองไป เป็นผลประโยชน์ของฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง ไม่ใช่เรื่องดี เรื่องการเมือง ไม่มีใครผิดหรือถูก ขึ้นอยู่กับเกม คนที่ชนะจะกลายคนดี คนแพ้กลายเป็นคนช

ในชีวิตที่ผ่านมา มันไม่ได้ยาวหรือสั้นขนาดนั่น แต่จุดที่เดินมาตอนนี้ คิดเองว่าไม่ได้แย่ ชั้นพอใจกับการที่ได้ทำอะไรๆ, เดินทางท่องเที่ยว, ก้าวผ่านทางที่จะเดิน ก้อพอใจนะ อาจไม่ได้เต็มร้อยแต่ก้อคิดว่าพออ