เกริ่นก่อนนะครับว่าพ่อและแม่ผมได้เลิกรากันไปประมาณผมอยู่ป.5 ตลอดมาผมอยู่กับฝั่งพ่อมาตลอด แต่ก็มีปัญหากันมาเรื่อยๆเพราะที่บ้านมีคุณย่าแล้วคุณย่าชอบทำนิสัยตามคนอายุเยอะน่ะครับ ตอนแรกก็ทนได้ แต่มันก็หนักขึ้นเรื่อยๆจนทำให้ผมมีภาวะซึมเศร้า หลังๆเริ่มคิดว่าบางทีผมควรจะมีสิทธิ์เลือกในการอยู่กับฝั่งพ่อหรือฝั่งแม่ดีกว่า (ที่ผมอยู่กับฝั่งพ่อตอนนี้เพราะคุณย่าขอไว้ให้ผมอยู่กับทางคุณย่า) พอได้โอกาสย้ายไปบ้านแม่ผมก็รู้ว่าทางบ้านแม่นี่ดูมีปัญหาเยอะกว่าบ้านพ่ออีก ความเป็นส่วนตัวผมน้อยลง ถึงจะมีห้องส่วนตัวแต่ผนังห้องก็บาง เวลาผมคุยกับเพื่อนคนข้างนอกก็ได้ยินแล้วเขาก็ชอบมาใส่ใจว่าผมทำอะไรอยู่ ที่บ้านแม่มีพี่สาวสองคนครับ แรกๆก็คิดว่าอยู่ด้วยได้ แค่ต่างคนต่างอยู่เพราะส่วนตัวคิดว่าไม่สามารถอยู่กับคนแบบนี้(พี่สาว)ได้ ต่างคนต่างอยู่น่าจะเหมาะกว่า แต่สุดท้ายก็อยู่บ้านเดียวกันอยู่ดี พี่สาวคนนึงดรอปไม่ไปทำงานนอนอยู่บ้าน อีกคนเรียนอยู่แต่ไม่ได้เรียนทุกวัน ถ้าเปรียบเทียบว่าอยากอยู่บ้านไหนมากกว่าคงจะตอบว่าบ้านพ่อ สงสัยผมคงจะคาดหวังทางบ้านแม่ไว้เยอะว่าจะไม่ทำให้ผมเครียด แต่สุดท้ายผมเครียดกว่าเก่าอีก แม่ก็ไม่อยากให้ผมกลับไปบ้านพ่อ ห้องนอนส่วนตัวพึ่งรีโนเวทเสร็จ ผมก็รู้สึกผิดที่เขาต้องมาเสียเงินทำห้องให้แต่ก็กลับไปอยู่บ้านเดิม ผมไม่รู้ว่าต้องทำไงยังไงให้เรื่องมันผ่านไปได้ด้วยดี ผมคิดว่าตัวผมคนเดียวไม่สามารถหาทางออกที่ดีที่สุดได้ อยากจะขอคำปรึกษาหรือคำแนะนำอะไรก็ได้ครับ หากสงสัยตรงไหนถามได้ครับ