หนูกับแฟน คบกันมา 11 ปีค่ะ ซึ่งวันที่ 3 ที่ผ่านมาคือ 11 ปี ครอบครัวเราสองคนรับรู้ค่ะ ครอบครัวเรากับเขาฐานะแตกต่างกันค่ะ เราเป็นลูกคนเล็กกันค่ะ หนูพ่อแม่มีบ้าน รถ ที่ดิน มีครบหมดค่ะ แต่แฟนเขากลับตรงกันข้ามค่ะ ตอนแรกแฟนมาอยู่ที่บ้านค่ะ แฟนช่วยทำงาน แต่เราทำงาน เราใช้ชีวิตแบบไม่มีเงินเก็บ เวลาเดือดร้อนจะเรื่องเราหรือเขา คือหนูจะเป็นฝ่ายขอพ่อแม่เราก่อนเสมอ เพราะรู้ว่าทางแฟนเขาคงช่วยเหลืออะไรไม่ได้มาก บวกกับเขาอยุ่ที่บ้าน เขาทำงานเลี้ยงหนูค่ะ เขาเป็นคนขยันส่วนหนูเป็นคนอยู่บ้าน เขาไม่ให้หนูทำงาน เขาให้เป็นแม่บ้านค่ะ ทางครอบครัวเขาเวลาหนูกับเขาเดือดร้อน ทางเราจะคอยซับพอร์ตมากกว่า จนหลังๆ พ่อแม่เราคิดว่า เงินทองที่เราหมดไป เราเอามาให้ฝ่ายชายหมด พอเริ่มมีเงิน เราก็มากินกับครอบครัวฝ่ายชาย พอเดือดร้อน เรากลับขอฝ่ายเรา จนมาทุกวันนี้ หนูเริ่มมีปัญหากับทางบ้านเลยมาอยุ่บ้านผู้ชายบ้าง หนูกับพี่ๆเขา ถามว่าถูกกันไหม ก็ไม่เท่าไหร่ แค่ไม่พูด และเมื่อไม่กี่วัน ทางพ่อแม่ตัดขาดเรา บอกว่า เราเดือดร้อน ก็ให้ช่วยตัวเอง ห้ามมีใครช่วยเหลือ เดือดร้อนเรื่องเงิน ก็ให้ฝ่ายชายช่วยเหลือบ้าง ให้เราหัดใช้ชีวิต ซึ่งพูดตรงๆนะค่ะ หนูรักเขานะค่ะ แต่ถ้าเราอยู่กันสองคนคงไม่มีปัญหา ยกเว้นแต่อยู่กับครอบครัวเขา ไม่นานคงมีปัญหา เพราะพี่น้องเขาเห็นแก่ตัว ทุกวันนี้กลัว กลัวว่าเราจะไปไม่รอดและพ่อแม่เราก็โกรธ หนูจะเดินต่อกับเราเพื่อพิสูจน์กับพ่อแม่ หรือจบดีค่ะ เพราะหนูสงสารเขา หนูอายุ 29แล้วค่ะแฟนอายุ 30ค่ะ ต่างคนต่างอายุมาก ถ้าพอ คือได้ปล่อยมือเขา อย่าให้เขามาเสียเวลากับเรา เพราะเฉพาะเขาคือขยันทำงานจริงๆค่ะ
ควรทำอย่างไร ไปต่อหรือพอแค่นี้