ครอบครัวเรามีกัน 4 คนค่ะ หนูเป็นพี่คนโต ปัจจุบันอายุ 15 น้องสาวอายุ 10 ปี

 หนูเป็นคน sensitive ค่ะ ขี้น้อยใจและอารมณ์ร้อนมากๆ แต่เหมือนจะแสดงด้านอารมณ์ร้อนแค่กับน้องคนเดียวเท่านั้น หนูขอเกริ่นก่อนนะคะว่า หนูกับน้องอาศัยอยู่กับยายที่ต่างจังหวัด พ่อและแม่ทำงานอยู่ที่กรุงเทพ นานๆทีจะกลับบ้าน และที่ต่างจังหวัดใจนี้ก็มีญาติฝั่งแม่เยอะเลย ลุงและป้าก็ช่วยดูแลหนูอยู่เหมือนกัน เลยจะสนิทกับลุงและป้ามากกว่าพ่อแม่ แต่สนิทที่สุดก็คือยายค่ะ ><

เกลียดน้องตั้งแต่เด็กเลยค่ะ ด้วยการระทำของผู้คนรอบข้างที่ให้ความสนใจกับน้องมากกว่า หนูเหมือนคนขาดความอบอุ่นเลยใช่ไหมคะ แต่หนูก็ไม่เคยไแกระทืบเท้าหรือโวยวายใส่ผู้ใหญ่ หนูพอรู้อยู่อะไรควรทำไม่ควรทำ แต่ด้วยความที่เป็นเด็ก ชอบแกล้งน้องค่ะ ชอบตอนน้องร้องไห้ ชอบตอนน้องไม่มีความสุข แต่พออายุเริ่มเยอะขึ้นโตขึ้น จนตอนนี้อายุ 15 ความเกลียดชังก็เริ่มน้อยลง ไม่ค่อยทะเลาะกันแล้ว แต่ก็จนกระทั่งเมื่อวาน..ก่อนวันเกิดน้อง 1 วัน และวันนี้เป็นวันเกิดน้อง 25 กรกฎาคม หนูเขียนกระทู้ในวันเกิดน้องค่ะ

เมื่อวานลุงมาหาที่บ้าน และได้ถามว่า " พรุ่งนี้วันเกิดใครหว่า " หนูที่นั่งอยู่หน้าบ้านได้ยินก็ร้องไห้ออกมาทันทีเลยค่ะ รีบลุกเดินก้มหน้าพยายามไม่ให้มีพิรุจที่สุด เข้าห้องนั่งกอดเข่าร้องไห้พร้อมกับเปิดรูปศิลปิน หวังจะฮีลใจได้ เค้าจำวันเกิดน้องได้ ทุกคนจำได้ มันทำให้หนูนึกกลับไปเมื่อวันที่ 5 มิถุนายน วันที่รีบตื่นเช้ามาบอกแมวว่า " วันนี้น่ะ..วันเกิดพี่นะ " และเฝ้ารอข้อความจากพ่อแม่ทั้งวัน หวังว่าเค้าจะจำได้ แต่ก็ไม่มี แม้กระทั่งเพื่อน น้องหรือยาย ก็ไม่มีค่ะ ไม่มีเลย น้อยใจค่ะ แต่ก็พยามยามคิดบวก ว่าเค้ากำลังทำงานอยู่ ไม่มีเวลามาจำหรอกก็แค่วันวันนึงเอง และหลังจากวันเกิดหนู 1 วัน ก็คือวันถัดมานั้นเอง ฮ่าๆๆ อยากได้หนังสือค่ะ เลยแชทไปขอแม่ พร้อมกับแนบขอความส่งท้ายก่อนจะปิดแจ้งเตือนเพราะตื่นเต้น " ซื้อหนังสือให้ได้ไหม เมื่อวานวันเกิดหนูนะ " แม่ตกลงค่ะ แต่ก็ไม่ได้อวยพรกลับมาแต่อย่างใด และเมื่อวันก่อน เพื่อนพึ่งมาทัก ว่าเลยวันเกิดมาแล้วรึเปล่า ถึงจะเลยมาแล้วแต่ก็ดีใจค่ะ ที่เค้ายังนึกได้

วันนี้เวลาประมาณเกือบ 2 ทุ่ม ท้องฟ้ามืดสนิทแล้ว ปิดบ้านแล้ว แต่ได้ยินเสียงรถยนต์มาจอดที่หน้าบ้าน จำได้ว่าเสียงนี้น่ะ รถของลุงชัวร์เลย และใช่ค่ะลุงจริง เค้าเดินลงจากรถพรอมกับถุงใบใหญ่สีทึบในมือ เดินเข้ามาในบ้านแล้วตรงไปโต๊ะอาหารซึ่งมีน้องนั่งกินข้าวอยู่ เซอร์ไพรส์ค่ะ เค้าบ่นด้วย ว่าร้านปิดหมดเลย นี่ขับรถไปซื้อตั้งไกล มีความพยายามสูงมากเพื่อที่จะให้หลานสาวได้กินเค้ก ตาก็ไม่ค่อยดี ขับรถกลางคืนมองไม่ชัด ขาเจ็บแถมป่วยอยู่ แต่เค้าก็ยังไปซื้อมาให้ อบอุ่นจริงๆค่ะไม่ได้ประชด แต่หนูก็ร้องไห้อีกแล้ว วิ่งเข้าห้องล็อคประตูให้เรียบร้อยและตามระเบียบค่ะ นั่งร้องไห้ ร้องไม่นานป้าแชทมาบอก "ไว้กลับบ้านแล้วไปฉลองวันเกิด น้อง ด้วยกันนะลูก " ร้องหนักกว่าเดิมอีกค่ะ ฮ่าๆๆ ทั้งที่ควรจะยินดีกับน้อง แต่หนูกลับคิดย้อนกลับไปเมื่อวันเกิดอันแสนเงียบเหงาของตัวเอง 

อ้อลืมบอกไปค่ะ เมื่อวานที่ลุงมาถามว่าวันเกิดใคร วันนั้นที่เข้าห้องมาหนูแชทไปในกลุ่มครอบครัวเชิงน้อยใจที่มีคนจำวันเกิดน้องได้ด้วย ต่างจากหนูที่ไม่มีใครจำได้ พ่อกับแม่ก็ปลอบค่ะ บอกรักลูกเท่ากันทั้ง 2 คน แต่ไม่รู้ทำไม เหมือนเค้าพูดแต่ปาก การกระทำมันไม่ใช่เลย แม่ชอบบอกรักหนูอยู่บ่อยๆ พยายามแสดงออกว่าเค้ารักเราเท่ากับน้องจริงๆ สงสัยหนูเป็นคนคิคโคตรลบมั้งคะ ถึงได้คิดว่าเขาแค่บอกเฉยๆ ไม่ได้รักเรามากกว่าน้องหรอก บางครั้งก็คิดนะ ว่าเค้าเหนื่อยกับเราบ้างรึเปล่า 2 พี่น้องก็ดูเหมือนจะมีแค่หนู ที่เรียกร้องความสนใจจากเค้าทั้ง 2

และพ่อบอกว่าจะให้ของขวัญวันเกิดย้อนหลังหนู สมองขาวโพลนเลย น้ำตาไหล คิดไม่ออก บอกความรู้สึกไม่ถูกจริงๆค่ะ ไอของที่อยากได้น่ะมันมี แต่ไม่รู้ทำไมถึงร้องไห้ มิ้วแชทไม่ตอบเค้า ปล่อยแชทค้างไว้อย่างนั้น 

และเช้ามาหนูไปโรงเรียน ไม่ได้เช็คไลน์ค่ะ พึ่งมาดูตอนเลิกเรียนกลับถึงบ้านแล้ว..เค้าส่งคลิปคู่หนูกับน้องมา เป็นคลิปที่หนูก็จำไม่ได้ว่าอัดไว้ตั้งแต่ตอนไหน เหมือนหนูจะอัดกันเองด้วย 2 คน ในวิดีโอมีข้อความแนบเชิงขอให้ลูกทั้ง 2 มีความสุข คิดลบอีกแล้วค่ะ < อวยพรวันเกิดพี่และน้องในวันเกิดน้อง > ปล่อยเบลอค่ะ หนูไม่ตอบ และไม่ได้ดูคลิปนั้นด้วย อ่านเพียงแต่ข้อความหน้าคลิป

หนูน่ะ เป็นคนรักพ่อกับแม่มาก แต่ไม่กล้าแสดงออก วันเกิดพ่อ หนูจำได้ ไปเล่าให้น้องฟัง น้องก็เหมือนจะไม่สนใจ หนูบอกให้น้องทักไปแฮปวันเกิดพ่อสิ น้องก็ทำทีเล่นทีจริง ด้วยความที่เป็นเด็กอยู่น่ะค่ะ เลยไม่ค่อยสนใจ และน้องก็ได้แชทไปอวยพรพ่อ หนูก็อยากจะอวยพรเช่นกัน แต่คดที่ว่าไม่กล้าแสดงออก

อยากจะขอความคิดเห็นค่ะว่ามีบ้านไหนเป็นกรณีเหมือนกับหนูไหม หนูงี่เง่าหรือเปล่า และมีความคิดยังไงเกี่ยวกับกระทู้นี้