ยาวหน่อยนะคะ นอกจากการอดทนเราสามารถทำอะไรได้อีกบ้างเพราะเราคิดว่ามันใกล้จะเกินความอดทนเราแล้วเรามีพี่สาว เป็นพี่สาวคนกลางค่ะเราเป็นน้องคนเล็ก
ที่จะคอยมีเรื่องให้ทะเลาะกันให้ผิดใจกันแต่ไม่ได้มาจากเรื่องใหญ่โตเลยหลายครั้งที่ทะเลาะมักจะเป็นแนวที่เราทำอะไรก็ไม่เข้าตาทำอะไรก็ผิดไปหมดในสายตาเขา มีครั้งหนึ่งเราทนไม่ไหวเราร้องไห้โทรหาแม่บอกว่าพี่เป็นแบบนี้อีกแล้วนะ แต่เราก็โดนพี่ด่าอีกอยู่ดีต่อให้จะพูดอะไรก็ผิดไปหมด เราไม่เคยใช้คำหยาบกับเขาเลยเพราะเป็นน้องได้แต่เงียบแต่ทุกครั้งที่เรากล้าที่จะพูดพอพูดขึ้นก็จะโดนชักสีหน้าใส่บ้างเหวี่ยงบ้าง แล้วเราไม่เคยเถียงเขาเลยนะคะ เราเป็นน้องเรายอมเขามาตลอด เขาเป็นคนอารมณ์เสียง่ายค่ะกับเราแต่กับคนอื่นคือดีตลอด การที่เขาด่าเขาว่าเรามาเรื่อยๆดขาจะนึกถึงจิตใจเราบ้างไหมคะ แต่ก่อนพูดกูตอนนี้ไม่ละค่ะ เพราะพี่คนโตสอนว่าอย่าพูดแบบนี้กับน้องก็ไม่พูดแล้ว แต่นิสัยยังเหมือนเดิม เราก็คิดบ้างว่าถ้ามีครอบครัวไปจะอยู่กับใครเค้าได้ไหมตรงนี้ในส่วนของงานบ้านค่ะเขาจะไม่ชอบทำ วันนี้ก็เกือบจะคล้ายวันที่ร้องไห้โทรหาแม่แต่ยิ่งโตยิ่งไม่อยากให้ใครเห็นน้ำตาพอเราอยากอยู่คนเดียวบ้างเขาก็จะมองเราว่าเราโกรธเขา พอเราพูดมันก็จะกลายเป็นเถียง บางคนมองว่าเรื่องแค่นี้เองนะ ใช่ค่ะมันแค่เรื่องพี่น้องทะเลาะกันแต่ทุกครั้งที่ทะเลาะกันเราเป็นฝ่ายที่โดนทำร้ายจิตใจที่สุดแล้วกล้าพูดเลย เพราะเราไม่โต้ตอบเรากลายเป็นคนเก็บทุกการกระทำทุกคำพูดของเขามาไว้ในหัวเต็มไปหมดเราแคร์เขาค่ะอยากให้เขาอารมณ์ดีเพราะเขาเป็นพี่สาวเราแต่ในสายตาเขาเราไม่รู้เลยว่าเราเป็นตัวอะไรทำไมถึงชอบแสดงท่าทีไม่ดีใส่ตลอด