เรามีลูกกับสามีคนนี้ อยู่กินกันมาหลายปีแล้วค่ะ มีทะเบียนสมรส
เอาจริงๆอยู่ด้วยกันมันไม่มีอะไรดีขึ้นมาเลยค่ะ
เราอยู่บ้าน ไม่มีงานประจำทำ ดูแลบ้าน ดูแลคนในบ้าน ลูก สามี ปกติ สามีเขาก็ทำงานคนเดียว รายได้เฉลี่ยเดือนละ2หมื่นกว่า เอาจริงรายได้แค่นี้ มันแทบไม่พอใช้เลยค่ะ เงินเก็บเราก็เอาออกมาใช้หมดแล้ว แล้วช่วง2-เดินที่ผ่านมา เราถ้ามีงานรับจ้างเก็บผัก เก็บผลไม้ ของลุงๆป้าๆญาติๆกันเราก็ไปทำหมดวันหนึ่งได้ 3-4ร้อย พอได้ค่ากะข้าว แต่งานไม่ได้มีประจำตลอด ถ้าเรามีเงินค่ากั้บข้าวและให้ลูกไปโรงเรียนแล้ว ในส่วนนี้คือแฟนเขาจะไม่ให้เงินเราใช้ บางครั้งที่เราไม่มีเงินเขาก็ให้เรามาอย่างเมื่อไม่นานที่ผ่านมา ให้เงินเรามา300 ให้ซื้อกับข้าว ให้ลูกไปโรงเรียนและต้องใช้ให้ได้2วัน เราคิดในใจ แค่ลูกไปโรงเรียนก็วันละร้อยแล้ว กับข้าวมื้อหนึ่งตกมื้อละ90ไม่เกิน150 เราพยายามประหยัดที่สุดแล้ว แต่เขาก็หาว่าเราใช้เงินเปลืองมาก เวลาเราซื้อกับข้าวสำเร็จมา หรือทำเอง เราจะถามเขานะว่ากินอะไร เขาก็บอกอะไรก็ได้ซื้อมาเหอะ กินได้หมด เราก็ซื้อแกงมา3ถุง เขาก็ไม่ค่อยกิน เขาก็ว่าไม่ค่อยถูกปากทั้งๆที่เป็นร้านแกงเจ้าประจำ เราเลยให้เขาซื้อมั้ง วันนั้นเขาก็ซื้อปลากระป๋องมาให้2ป๋อง 50บ. เขาก็บอกยำป๋องหนึ่ง แล้วก็ไม่ยำให้ลูกอีกป๋องหนึ่ง แต่เขาก็ไม่กิน ออกไปกินก๋วยเตี้ยวแทน ให้ลูกเมีย กินปลากระป๋อง ส่วนตัวเองกินก๋วยเตี้ยว เวลาเขาซื้ออะไรมากิน ไม่ว่าจะ น้ำ ขนมต่างๆ เขาไม่เคยนึกถึงลูกเมียเลย ลูกกินของเขา ๆก็บ่นให้ลูกว่ากินของเขาทำไม เขาซื้อซื้อยังไม่ได้กินเลย เขาเป็นแบบนี้หลายครั้งมาก เราเลยบอกลูกว่า วันหลังไม่ต้องไปกินของพ่อมันนะ เข้าใจไหม ปู่เขาได้ยินเขาว่าไอ้นี่หวงแต่กระทั่งของกินกับลูก เขาก็พูดขึ้นว่า เงินเขาเป็นคนหามา เขาก็ต้องได้กินสิ เราได้ยินถึงกับ พูดไม่ออกเลยอ่ะ เนี่ยนะคำพูดของคนเป็นพ่อ
บางทีดึกๆเขาก็บ่นนะคะว่าทำไมเขาต้องเหนื่อยอยู่เดียวเพื่อให้คนอื่นสบาย เขาว่าทำไปเพื่ออะไร เราก็พูดไปว่างั้นเราจะออกไปหางานทำข้างนอก จะได้ไม่ต้องมาดราม่าอะไรแบบนี้อีก เขาก๋ไม่ให้เราไป ก็หาว่าใครจะดูลูก ใครจะหุงหาทำกับข้าวให้ลูก ให้เขากิน เราก็เลยบอกว่า พี่ไง เขาว่าไม่ใช่หน้าที่เขา แล้วเขาบอกไม่มีทางให้เราไปทำที่ไหนแน่นอน เขากลัวเราไปมีผัวใหม่
แล้วเขาก็ว่า ทำงานจะเก็บเงินไปไหน เราก็เลยบอกไปว่า พี่หาว่าลูกเมียเป็นภาระไม่ใช่หรอ ก็นี่ไงทางออก คือเราออกไปทำงานข้างนอก เขาบอกไม่ให้เราไปไหนทั้งนั้นแหละ เขาคงกลัวเราไปแล้วเจอคนใหม่เพราะตัวอย่างมีให้เห็นเหมือนๆน้องที่รู้จัก อยู่กับผัวเก่ามา4-5ปีไม่มีอะไรดีขึ้น พอได้ผัวใหม่อยู่กันแค่2-3ปี ตอนนี้มีทั้งบ้าน มีรถ เขาขู่เราเลยว่าถ้าเราคิดจะออกไปจากชีวิตเขานะ
ไปให้ไกลๆ ถ้าเขารู้ว่าเราอยู่ที่ไหน ได้ตายกันไปข้างหนึ่ง
หรือไมเราไม่ทันได้ออกไปจากบ้านนี้หรอก อาจจะได้ตายตรงนี้แหละ เรากลัวอ่ะ กลัวเขาคิดอะไรบ้าอะไรบ้า ๆ ฆ่ายกครัวแบบนี้ เพราะเรารู้ว่าเขาเป็นคนอารมณ์ร้อน โมโหง่าย แล้วอีกอย่างคือเขาติดยา ติดเพื่อน แล้วพวกเพื่อนเขาก็ดิบๆเถื่อนๆ เพราะพวกนี้ทำงานเก็บ🏵️รายวัน เขาก็จะฟังมาจากพวกเพื่อนว่า เรื่องเยอะ เรื่องมากกันมากๆ รำคานก็ยิงทิ้ง
กันให้หมดยกครัว แล้วบ้านเราอยู่หลังเดียวแบบโดด ๆ เขาบอกถ้าเราออกไปจากเขานะ เขายอมติดคุก ติดก็ไม่กี่ปีก็ออกมาล่ะ ดีกว่าปล่อยให้เรามีความสุขกับคนอื่น มันหยามใจเขาเกินไป เรื่องของเขามีอีกเยอะเลยค่ะ ลูกล้มคางแตกก็ไม่พาไปหาหมอ แต่ออกไปหาเพื่อน เราปวดท้องให้ซื้อยามาให้หน่อย ก็บอกไม่ว่าง ลูกขอตังซื้อขนมบอกไม่มี แต่เพื่อนขอซื้อบุหรี่ดูด รีบหยิบเงินให้เพื่อน คือเพื่อนฝูงเขาต้องมาที่1 ครอบครัวเหมือนอากาศ เราเคยว่าเขาอะไรๆก็เพื่อน จะเป็น จะตาย เพื่อนต้องมาก่อนลูกเมียไว้ เขาบอกเพื่อนมีค่า ยังพึ่งพาได้เวลาเขาเดือดร้อน แต่ลูกเมีย กลับช่วยอะไรเขาไม่ได้เลย แถมเป็นภาระให้เขาอีก
ตอนนี้คือเรามืดแปดด้านมาก อยากกลับบ้านตัวเองบ้านก็ไกล
ตอนนี้เรากลัวที่สุดคือ
1.เราอยากออกไปจากบ้านหลังนี้เราก็ไม่รู้จะออกไปยังไง จะพูดอะไรให้ใครฟังก็ไม่มีใครเชื่อเพราะมีแต่ญาติ พี่น้องเขาทั้งนั้น
2.กลัวเขาซุกยาไว้ที่บ้านแล้วแจ้งตำรวจมาจับเราตอนเขาไม่อยู่
3.เรากลัวเขาทำร้ายเรา ลูกเขาอาจจะไม่กล้าทำอะไร แต่เราเนี่ยไม่แน่ใจเลยค่ะ
🔴....ใครพอจะช่วยแนะนำอะไรได้บ้างมั้ยคะ 🥺🙇
ความเห็นแก่ตัวของคนที่ขึ้นชื่อว่า..พ่อ..และ สามี หวงของกินได้แม้กระทั่งกับ ลูก
เอาจริงๆอยู่ด้วยกันมันไม่มีอะไรดีขึ้นมาเลยค่ะ
เราอยู่บ้าน ไม่มีงานประจำทำ ดูแลบ้าน ดูแลคนในบ้าน ลูก สามี ปกติ สามีเขาก็ทำงานคนเดียว รายได้เฉลี่ยเดือนละ2หมื่นกว่า เอาจริงรายได้แค่นี้ มันแทบไม่พอใช้เลยค่ะ เงินเก็บเราก็เอาออกมาใช้หมดแล้ว แล้วช่วง2-เดินที่ผ่านมา เราถ้ามีงานรับจ้างเก็บผัก เก็บผลไม้ ของลุงๆป้าๆญาติๆกันเราก็ไปทำหมดวันหนึ่งได้ 3-4ร้อย พอได้ค่ากะข้าว แต่งานไม่ได้มีประจำตลอด ถ้าเรามีเงินค่ากั้บข้าวและให้ลูกไปโรงเรียนแล้ว ในส่วนนี้คือแฟนเขาจะไม่ให้เงินเราใช้ บางครั้งที่เราไม่มีเงินเขาก็ให้เรามาอย่างเมื่อไม่นานที่ผ่านมา ให้เงินเรามา300 ให้ซื้อกับข้าว ให้ลูกไปโรงเรียนและต้องใช้ให้ได้2วัน เราคิดในใจ แค่ลูกไปโรงเรียนก็วันละร้อยแล้ว กับข้าวมื้อหนึ่งตกมื้อละ90ไม่เกิน150 เราพยายามประหยัดที่สุดแล้ว แต่เขาก็หาว่าเราใช้เงินเปลืองมาก เวลาเราซื้อกับข้าวสำเร็จมา หรือทำเอง เราจะถามเขานะว่ากินอะไร เขาก็บอกอะไรก็ได้ซื้อมาเหอะ กินได้หมด เราก็ซื้อแกงมา3ถุง เขาก็ไม่ค่อยกิน เขาก็ว่าไม่ค่อยถูกปากทั้งๆที่เป็นร้านแกงเจ้าประจำ เราเลยให้เขาซื้อมั้ง วันนั้นเขาก็ซื้อปลากระป๋องมาให้2ป๋อง 50บ. เขาก็บอกยำป๋องหนึ่ง แล้วก็ไม่ยำให้ลูกอีกป๋องหนึ่ง แต่เขาก็ไม่กิน ออกไปกินก๋วยเตี้ยวแทน ให้ลูกเมีย กินปลากระป๋อง ส่วนตัวเองกินก๋วยเตี้ยว เวลาเขาซื้ออะไรมากิน ไม่ว่าจะ น้ำ ขนมต่างๆ เขาไม่เคยนึกถึงลูกเมียเลย ลูกกินของเขา ๆก็บ่นให้ลูกว่ากินของเขาทำไม เขาซื้อซื้อยังไม่ได้กินเลย เขาเป็นแบบนี้หลายครั้งมาก เราเลยบอกลูกว่า วันหลังไม่ต้องไปกินของพ่อมันนะ เข้าใจไหม ปู่เขาได้ยินเขาว่าไอ้นี่หวงแต่กระทั่งของกินกับลูก เขาก็พูดขึ้นว่า เงินเขาเป็นคนหามา เขาก็ต้องได้กินสิ เราได้ยินถึงกับ พูดไม่ออกเลยอ่ะ เนี่ยนะคำพูดของคนเป็นพ่อ
บางทีดึกๆเขาก็บ่นนะคะว่าทำไมเขาต้องเหนื่อยอยู่เดียวเพื่อให้คนอื่นสบาย เขาว่าทำไปเพื่ออะไร เราก็พูดไปว่างั้นเราจะออกไปหางานทำข้างนอก จะได้ไม่ต้องมาดราม่าอะไรแบบนี้อีก เขาก๋ไม่ให้เราไป ก็หาว่าใครจะดูลูก ใครจะหุงหาทำกับข้าวให้ลูก ให้เขากิน เราก็เลยบอกว่า พี่ไง เขาว่าไม่ใช่หน้าที่เขา แล้วเขาบอกไม่มีทางให้เราไปทำที่ไหนแน่นอน เขากลัวเราไปมีผัวใหม่
แล้วเขาก็ว่า ทำงานจะเก็บเงินไปไหน เราก็เลยบอกไปว่า พี่หาว่าลูกเมียเป็นภาระไม่ใช่หรอ ก็นี่ไงทางออก คือเราออกไปทำงานข้างนอก เขาบอกไม่ให้เราไปไหนทั้งนั้นแหละ เขาคงกลัวเราไปแล้วเจอคนใหม่เพราะตัวอย่างมีให้เห็นเหมือนๆน้องที่รู้จัก อยู่กับผัวเก่ามา4-5ปีไม่มีอะไรดีขึ้น พอได้ผัวใหม่อยู่กันแค่2-3ปี ตอนนี้มีทั้งบ้าน มีรถ เขาขู่เราเลยว่าถ้าเราคิดจะออกไปจากชีวิตเขานะ
ไปให้ไกลๆ ถ้าเขารู้ว่าเราอยู่ที่ไหน ได้ตายกันไปข้างหนึ่ง
หรือไมเราไม่ทันได้ออกไปจากบ้านนี้หรอก อาจจะได้ตายตรงนี้แหละ เรากลัวอ่ะ กลัวเขาคิดอะไรบ้าอะไรบ้า ๆ ฆ่ายกครัวแบบนี้ เพราะเรารู้ว่าเขาเป็นคนอารมณ์ร้อน โมโหง่าย แล้วอีกอย่างคือเขาติดยา ติดเพื่อน แล้วพวกเพื่อนเขาก็ดิบๆเถื่อนๆ เพราะพวกนี้ทำงานเก็บ🏵️รายวัน เขาก็จะฟังมาจากพวกเพื่อนว่า เรื่องเยอะ เรื่องมากกันมากๆ รำคานก็ยิงทิ้ง
ตอนนี้คือเรามืดแปดด้านมาก อยากกลับบ้านตัวเองบ้านก็ไกล
ตอนนี้เรากลัวที่สุดคือ
1.เราอยากออกไปจากบ้านหลังนี้เราก็ไม่รู้จะออกไปยังไง จะพูดอะไรให้ใครฟังก็ไม่มีใครเชื่อเพราะมีแต่ญาติ พี่น้องเขาทั้งนั้น
2.กลัวเขาซุกยาไว้ที่บ้านแล้วแจ้งตำรวจมาจับเราตอนเขาไม่อยู่
3.เรากลัวเขาทำร้ายเรา ลูกเขาอาจจะไม่กล้าทำอะไร แต่เราเนี่ยไม่แน่ใจเลยค่ะ
🔴....ใครพอจะช่วยแนะนำอะไรได้บ้างมั้ยคะ 🥺🙇