ผมว่ามันเกินไปเรื่องแค่นี้เองต้องขนาดนี้เลยหรอ
เรื่องมีอยู่ว่า แม่โทรมาหาผมให้มาช่วยเก็บของหน้าบ้านหน่อยผมก็ไปพอเก็บไปสักพักแม่ผมก็บอกว่าเอาของใส่กะระมังด้วย(เขียนผิดขอโทษด้วย) พอเดินไปเก็บพ่อผมเห็นผมถือกะระมังมาก็เลยให้เก็บของที่อยู่ข้างๆพ่อ พอบอกแม่ให้เก็บอันนี้ก่อน แล้วพ่อผมก็บอกว่า เออ!!ฟังกูสิ ผมตกใจมากอยู่ดีๆก็พูดคำหยาบใส่เฉยเลยปกติเขาไม่พูดคำหยาบกับผม แล้วผมก็ถามไปว่าพ่อเป็นอะไรหนูพูดดีๆนะ แล้วพ่อตอบผม อย่ามาเถียงเดี๋ยวกูตบกูไม่ชอบ เนี้ยผมผิดอะไร แล้วแม่ผมก็งงแต่แม่ไม่พูดอะไรแล้วแม่ก็บอกมาช่วยชนของอีกรอบนะผมก็ไปเก็บแต่ไม่ไปช่วยอีกแล้วเพราะไม่อยากเห็นหน้าพ่อเลย ผมเสียใจมากอยู่ดีๆก็ขึ้นเสียงใส่
นิสัยปกติพ่อผม
เป็นคนที่น่าเคารพ
ช่วยปรึกษา
ไม่ติดยา
ช่วยแนะนำสถานที่เรียน
ทะเลาะกับพ่อครับผมควรทำไงดี?
เรื่องมีอยู่ว่า แม่โทรมาหาผมให้มาช่วยเก็บของหน้าบ้านหน่อยผมก็ไปพอเก็บไปสักพักแม่ผมก็บอกว่าเอาของใส่กะระมังด้วย(เขียนผิดขอโทษด้วย) พอเดินไปเก็บพ่อผมเห็นผมถือกะระมังมาก็เลยให้เก็บของที่อยู่ข้างๆพ่อ พอบอกแม่ให้เก็บอันนี้ก่อน แล้วพ่อผมก็บอกว่า เออ!!ฟังกูสิ ผมตกใจมากอยู่ดีๆก็พูดคำหยาบใส่เฉยเลยปกติเขาไม่พูดคำหยาบกับผม แล้วผมก็ถามไปว่าพ่อเป็นอะไรหนูพูดดีๆนะ แล้วพ่อตอบผม อย่ามาเถียงเดี๋ยวกูตบกูไม่ชอบ เนี้ยผมผิดอะไร แล้วแม่ผมก็งงแต่แม่ไม่พูดอะไรแล้วแม่ก็บอกมาช่วยชนของอีกรอบนะผมก็ไปเก็บแต่ไม่ไปช่วยอีกแล้วเพราะไม่อยากเห็นหน้าพ่อเลย ผมเสียใจมากอยู่ดีๆก็ขึ้นเสียงใส่
นิสัยปกติพ่อผม
เป็นคนที่น่าเคารพ
ช่วยปรึกษา
ไม่ติดยา
ช่วยแนะนำสถานที่เรียน