ผมควรจะจัดการปัญหาเหล่านี้ยังไงดีครับ??

สวัสดีครับ ผมสับสนในตัวเองมากๆเลยครับ ปัญหาผมไม่รู้ว่าเกิดขึ้นที่ตัวผมเองหรือเพราะทุกอย่างทำให้ผมคิดว่ามันเป็นปัญหา ส่วนตัวผมแล้วยอมรับได้เลยครับว่าเป็นเด็กมีปัญหามาตั้งแต่ประถม คุณแม่ผมเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยว ส่วนคุณพ่อเสียชีวิตตั้งแต่จำความไม่ได้ครับ ส่วนตัวผมเริ่มแรกอาศัยอยู่กับคุณแม่ภายตัวจังหวัด พอประถมโดยย้ายอยู่กับคุณป้าภายในต่างอำเภอครับ ผมไม่ได้อะไรนะครับแต่ก็ยังผูกพันกับคุณแม่ดี ท่านมาเยี่ยมบางครั้งมาเที่ยวส่งเงินตลอด พอขึ้นมัธยมผมย้ายไปอยู่ในตัวเมืองกับคุณแม่ครับ แต่ก็ด้วยวัยหัวเลี้ยวหัวต่อย่อมเป็นธรรมดาจะเกเรและไม่มีบุคคลสั่งสอน ผมจึงโดนย้ายกลับมาอยู่กับคุณป้าอีกครั้ง ช่วงมัธยมปลายผมดรอปเรียนไปประมาณสองสามปีได้ครับ แล้วกลับมาเรียนช่างจนจบปวส. ช่วงดรอปผมทำงานหาเงินเลี้ยงตัวเอง ส่วนคุณแม่เริ่มจะส่งให้บ้างครั้งไม่ก็หายไปเลยครับ ผมไม่ได้อะไรกับตรงนี้เสียเท่าไหร่ จนผมจบในระดับปวส. ผมคิดจะเรียนปริญญาตรีให้จบเพราะอีกสองปี ไหนผมจะกู้เรียนไปแล้ว และผมก็สอบติดมหาลัยที่ผมต้องการได้ แต่ก็ต้องพับแผนที่จะเรียนต่อลงครับ เพราะไม่มีใครสามารถจะให้ผมยืมเงินส่งตัวเองเรียนได้ในภาคเรียนแรกที่กำลังจะเริ่มแม้แต่คุณแม่ของผมเอง ทำให้ผมต้องกลับมาทำงานกับทางครอบครัวของคุณป้าเช่นเดิม เริ่มแรกก็เป็นไปด้วยดีแหละครับแต่พักหลังๆเริ่มมีสงครามประสาทเกิดขึ้นในการทำงาน การเงิน และเรื่องมากมาย จนคุณป้าผมกลับไปอยู่บ้านเกิดที่อีกต่างอำเภอ สรุปคือตอนนี้ผมอยู่ในวงล้อมที่เรียกได้ว่าไม่มีใครคือญาติผมเลยสักคนครับตอนนี้ ถามว่าผมอึดอัดไหมผมอึดอัดอยู่นิดหน่อยและเกรงใจที่พวกเขาก็เลี้ยงและสั่งสอนผมมา ส่วนตัวผมเป็นคนอ่อนไหวง่ายครับไม่ชอบให้ใครตะคอกใส่แล้วน้ำตามันไหลเอง มีหลายครั้งที่ผมต้องรับผิดชอบส่วนอื่นๆภายในครอบครัวสลับกับคุณป้า แต่พอคุณป้าไม่อยู่ผมเลยต้องจัดการหมดทุกอย่างครับ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะผมเหนื่อยด้วยหรือเปล่าเลยทำให้ผมรู้สึกแย่ในบ้างครั้งว่า ทำไมผมต้องมาทำงานหนักแบบนี้ ไหนจะภายในครอบครัวเช่น จ่ายตลาด ทำกับข้าว ซักผ้า อื่นๆอีกมากมายจนบางทีผมก็ไม่มีเวลาส่วนตัวเลยแม้แต่นิด ผมแค่คิดทบทวนอยู่หลายครั้งว่าควรจะย้ายออกดีหรือเปล่า แต่ผมก็เป็นห่วงคนทางนี้อยู่ว่าเขาจะอยู่ยังไง เขาจะโอเคหรือเปล่าถ้าผมย้ายออกไปอะไรแบบนี้ และก็ตามหัวข้อเลยครับว่าผมควรจะจัดการยังไงดีครับ ผมรู้สึกเหนื่อยจนสามารถตายได้แต่ผมก็ยังตายไม่ได้ครับ…

ปล.ผมมีปัญหาหาทางโรคซึมเศร้าเล็กน้อยครับ