สวัสดีค่ะผู้อ่าน ณ ตอนนี้หนูอายุ 17 หนูเกิดมาเเบบที่เเม่ขายหนูให้อีกครอบครัวนึงเลี้ยง ครอบครัวปัจจุบันของหนูค่อนข้างมีฐานะ เเต่ปัญหากระทู้นี้ของหนูคือ หนูควรจะทำยังไง จิตใจตอนนี้ไม่สู้ดีนัก ครอบครัวนี

ผมเองอยากสอบถามพี่ๆหรือคนที่มีความคิดแบบผมหน่อยครับ ที่บ้านก็อยากให้เป็นราชการเข้าใจว่าทุกอย่างมันดี - มีพี่ๆคนไหนที่ข้ามจุดที่ตัวเองไม่ได้เป็นข้าราชการแล้วรู้สึกเสียดายมันมั้ย -หรือคนที่ได้เป็นราช

ถึงแม้ว่า พอมองรอบกายแล้ว เราก็ยังดีกว่าอีกหลายๆชีวิตก็เถอะ ครอบครัวเราเป็นครอบครัวที่ค่อนข้างจะฐานะไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ไม่มีสมบัติให้ ที่ดินสักแปลงก็ไม่มี มีเเต่ที่ที่อยู่ ที่ให้ได้ก็คือเเค่ก

เขาเป็นญาติเราคะเขามีฐานะดีกว่าเราเขาเป็นป้าเรา และยายเราก็ชอบลำเอียงรักป้ามากกว่าแม่เรามีอะไรส่วนมากจะให้ป้ามากกว่าแม่เราและเราโตมาเราออกไปเล่นข้างนอกเรามักจะได้ยินคำพูดที่ไม่ค่อยดีดูถูกพ่อแม่เราจากเ

ตามหัวกท.เลยค่ะ จขกท. มีพี่น้อง และลูกพี่ลูกน้อง ที่รุ่นราวคราวเดียว อายุไล่ๆกัน เจนเดียวกัน ทางฝั่งพ่อ เกือบ 20คน มี2 คนที่มีลูก แล้วเลือกจะมีลูก แค่ครอบครัวละคนด้วย ทางฝั่งแม่ จขกท.มีลูกพี่ลูกน้อ

สวัสดีค่ะ คือเราอายุก็24เเล้ว ยังไม่เคยคบเเฟนเเล้วไปเจอกันเลยค่ะ นอกจากพวกที่เคยคบสมัยเรียนมันก็เจอกันบ้างในรั้วโรงเรียนเเต่เเค่เห็นหน้าเดินผ่านมองกันเฉยๆไม่เคยไปอยู่ใกล้หรือเเตะเนื้อตัวกันเลยค่ะ พ่อเ

เราเปน ผญ ค่ะ มีรุ่นน้อวคนนึงตามจีบยุ เเต่เราค่อนข้างจะซีเรียสเรื่อง ฐานะ ค่ะ ครอบครัวเราเองไม่ได้รวย พอมีพอกินค่ะ เเต่ครอบครัวน้องเขาค่อนข้างดี พ่อแม่น้องเขาเปนครู เราคิดว่าเราไม่คู่ควร เเละกลัวพ่อแม

สาเหตุที่เราอยากบริจาคร่างกาย คือเราไปงานศพแล้วเราเห็นความยุ่งยากในการทำพิธีที่มีค่าใช้จ่ายค่อนข้างสูงค่ะ(ทางภาคอีสาน) เราก็คนอีสานแต่มาดิ้นรนหาเลี้ยงตัวเองในกรุงเทพฯตั้งแต่อายุ12 ตอนนี้เราอายุ61แล้วค

ไม่เข้าใจพ่อแม่เลยจริงๆ เราอายุ20ปีจบม.6มาอยากเรียนต่อเขาก็ไม่ให้เรียนบอกไม่มีตังส่งเสียแต่พอจะไปทำงานก็ไม่ให้ทำเพราะเป็นห่วงเรา บอกให้เราอยู่บ้านเฉยๆ แล้วเราจะเอาเงินไหนใช้ อีกอย่างอยู่บ้านไม่เคยมีคว