แม่ผมมีนิสัยชอบมีนิสัยเวลาโมโห โกรธ ไม่พอใจ ลูกดื้อมาก มักจะใช้วิธีด่าแบบเอาจุดอ่อนลูกทั้งหมดที่รู้มาโจมตี

กระทู้คำถาม
คือตอนนี้ผมบรรลุนิติภาวะแล้ว  มีงานทำแล้ว   ดูแลตัวเองได้แล้ว
เวลาผมไม่ทำตามที่ท่านบอก  หรือ   ทำให้ท่านโกรธ  โมโห

แล้วท่านไม่สามารถบังคับเราได้   เลยใช้วิธีด่าแบบเอาจุดอ่อนทั้งหมด ปมด้อยทั้งหมด   ที่รู้มาตั้งแต่เลี้ยงสมัยยังเด็กๆ
มากระหน่ำโจมตีด่า  ทำร้ายกันด้วยคำพูด   หาคำที่คิดว่าผมเจ็บที่สุดมาด่าทั้งหมด  (เพราะเลี้ยงมาย่อมรู้)

ด่าเสียงดังด้วย    กะให้เราอายคนรอบๆบ้านด้วย  (เพราะรู้ว่านี่คือจุดอ่อนเราเช่นกันที่ไม่กล้ามองหน้าคนเวลารู้เรื่องที่อาย)

สรุปคืองัดทุกอย่างที่ส่งผลกระทบต่อจิตใจเรามาทำร้ายจิตใจ    เวลาไม่ได้ดั่งใจ  บังคับเราไม่ได้
ผมก็ร้องไห่สิครับ   โดนจี้ใจดำขนาดนี้  คิดมากไปเป็นเดือนเลย
ท่านยอมถึงขนาดให้ผมอายคนรอบๆบ้าน  ให้ชาวบ้านรู้จุดอ่อนเราไปด้วย

เคยมีปัญหากับคนในซอย    คนในซอยเลยงัดจุดอ่อนที่เรากลัวคิดมาก  มาโจมตีเพื่อทำร้ายจิตใจเรา  (รู้เพราะแม่ชอบด่าเสียงดัง)

ทำให้ตอนนี้มีอะไรก็ไม่กล้าเล่าแม่ละ  เพราะกลัวว่าเดียวเอามาเป็นประเด็นทำร้ายจิตใจ  เวลาท่านโมโหอีก

ในชีวิตนี้คนที่ด่าเจ็บที่สุดในชีวิตก็แม่ตัวเองนี่ละเสียใจมากครับ  เวลาโดนคนนอกด่าเขาไม่รู้จุดที่เราเจ็บเท่าแม่ตัวเอง  บางทีด่าไปไม่โดนจุดเรายังชิลๆเลย
ขอคำแนะนำหน่อยครับ
แก้ไขข้อความเมื่อ
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่