สวัสดีค่ะ เราอายุ 21 ปี อยู่ ปี2 เค้าอายุ 23 ปี เพิ่งเรียนจบ --- ในช่วงนี้เราเป็นเด็กฝึกงานอยู่ค่ะ ( ทำจ-ศ ) ส่วนเค้าทำงานกับบริษัทของที่บ้าน ( ทำจ-ส )
ปัญหาของพวกเราคือ ไม่มีเวลาว่างให้กันค่ะ + ต่างฝ่ายต่างเครียดกับงานมากๆเลยค่ะ เพราะเพิ่งเริ่มเจอประสบการณ์ทำงานครั้งแรก
โดยปกติแล้วพวกเราเป็นคนติดกันมากค่ะ แต่พอเข้าถึงช่วงทำงาน ยอมรับว่าเราเป็นฝ่ายงี่เง่าเองค่ะ งอแงไปหน่อย อยากเจอเค้าอยากนัดเค้า
เลยทำให้เค้าลำบากใจ แต่เราพยายามปรับนะคะ ตอนแรกก็ดูเหมือนจะดีค่ะ แต่อยู่ดีๆ เค้าก็มาบอกว่า อย่าหวังอะไรกับเค้ามากเลย
อย่ายึดติดกับเค้าเลยนะ เหมือนเค้ากำลังจะทิ้งเราไปเลยค่ะ ไม่สู้ต่อ ซึ่งใช่ค่ะ เค้ายอมรับความจริงว่าเค้าไม่ไหว รับมือกับเราไม่ได้เพราะเค้าก็เครียดกับงาน
แต่ปัญหาคือ เรายังแก้นิสัยตัวเองไม่ค่อยได้อ่ะค่ะ😭😭 เป็นคนชอบคิดมากไป ติดการคุยกับเค้าตลอดเวลา + เค้าเอาเรื่องพ่อแม่เค้ามาคิดในช่วงนี้ด้วย
เราค่อนข้างเป็นรักครั้งแรกที่เริ่มคิดอะไรจริงจังด้วยกันอ่ะค่ะ ความรู้สึกต่างจากคนก่อนๆมากๆ ( เพราะที่ผ่านมา เรา2คนไม่ค่อยจริงจังกับความรักกันเท่าไหร่ค่ะ ) พูดง่ายๆคือ มาเจอคนประเภทเดียวกันค่ะ555555555 ทำให้ครั้งนี้พอจะจริงจังกันมากๆ ทำยากมากเลยค่ะสำหรับเรา2คน
เค้าเริ่มเอาเรื่องพ่อแม่มาเกี่ยว บอกว่า กลัวทางบ้านไม่ยอมรับ ( เพราะทางนั้นชอบพูดว่า ให้ดูๆกันไปก่อนอ่ะค่ะ + เค้าเคยบอกว่าพ่อแม่ค่อนข้างดุอะค่ะ + เค้าเป็นครอบครัวที่มีฐานะดีมากอ่ะค่ะ เลยทำให้เค้าเกิดความไม่สบายใจในตรงนี้ ) เค้าเคยบอกว่า ไม่กล้าพาไปเจอพ่อกับแม่เพราะกลัวว่าทำให้ต้องเลิกกัน เพราะเค้ารู้สึกว่าพ่อแม่เค้าไม่ใช่ safe zone สำหรับเราอ่ะค่ะ ตอนแรกก็น้อยใจ ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ค่ะ แต่ตอนนี้ก็ทำใจได้แล้วค่ะ
ตอนแรก เราจะเลือก ไปพบพ่อแม่เค้าก่อน เผื่อมันจะทำให้เรามั่นใจความสัมพันธ์ของเราได้มากขึ้นหากครอบครัวเห็นด้วย ( เหมือนตอนนี้ต่างฝ่ายต่างไม่มั่นใจในความรักของตัวเองอ่ะค่ะ โดยเฉพาะฝ่ายชาย ) แต่เมื่อไม่นานมานี้ เรากับแฟนเลยปฏิบัติการ ให้เราเข้าทางพ่อแม่ค่ะ5555555 แฟนก็เริ่มเปิดใจ หวังว่าอยากให้มันดี เราเลยลองส่งขนมไปให้ที่บ้านเค้าค่ะ เผื่อพอ่แม่จะได้รู้สึกโอเคกับเราบ้าง สรุปคือ พ่อแม่เค้ากลับพูดกับแฟนเราว่า อย่าเพิ่งพาใครมา ชั้นไม่อยากเจอใครทั้งนั้น ( ตอนนั้นแฟนกะจะหลอกถามค่ะ ว่าให้พามาบ้านได้ยัง ละเค้าตอบแบบนี้ ) พูดตรงๆว่าทำคู่เราท้อไปเลยค่ะ
พอความสัมพันธ์มันเริ่มไม่ได้ดังใจ + ไม่มีความแน่นอนในความสัมพันธ์เลย เราเลยตัดสินใจเลิกกัน เพื่อไม่ให้เราเกลียดกันไปมากกว่านี้ ( เรา2คนบอกนะคะว่ายังรักกันอยู่และยังอยากรอกันอยู่ แต่บางทีก็แอบสงสัยค่ะ ว่าสิ่งที่พวกเราตัดสินใจ ทำถูกแล้วรึป่าว นี่จึงเป็นที่มาของพันทิปอันนี้ค่ะ )
เหมือนปัญหาคือ เรา2คนรู้สึกเหมือนยังเด็กกันเกินไป ละแบกรับความรู้สึกพวกนี้ตอนนี้ไม่ได้อ่ะค่ะ เลยตัดสินใจเลิกกัน อาจจะดูไม่มีความอดทนนะคะ
แต่มันจะยิ่งคบยิ่งรู้สึก toxic อะ เลยขอเลิกกันก่อนที่มันจะ toxic เกินไป /// ที่มาถาม อยากรู้เหมือนกัน หรือเราควรเลือกหนทางทนกันไปก่อนดีคะ😭😭
เพราะเรา2คน ก็อยากทำแบบนั้นเหมือนกัร แต่ยังผ่านอุปสรรคไปไม่ได้ค่ะ ขอบคุณสำหรับคำตอบมากๆค่ะ
ยังรักกันอยู่ แต่ตัดสินใจเลิกกัน พวกเราตัดสินใจถูกไหม???
ปัญหาของพวกเราคือ ไม่มีเวลาว่างให้กันค่ะ + ต่างฝ่ายต่างเครียดกับงานมากๆเลยค่ะ เพราะเพิ่งเริ่มเจอประสบการณ์ทำงานครั้งแรก
โดยปกติแล้วพวกเราเป็นคนติดกันมากค่ะ แต่พอเข้าถึงช่วงทำงาน ยอมรับว่าเราเป็นฝ่ายงี่เง่าเองค่ะ งอแงไปหน่อย อยากเจอเค้าอยากนัดเค้า
เลยทำให้เค้าลำบากใจ แต่เราพยายามปรับนะคะ ตอนแรกก็ดูเหมือนจะดีค่ะ แต่อยู่ดีๆ เค้าก็มาบอกว่า อย่าหวังอะไรกับเค้ามากเลย
อย่ายึดติดกับเค้าเลยนะ เหมือนเค้ากำลังจะทิ้งเราไปเลยค่ะ ไม่สู้ต่อ ซึ่งใช่ค่ะ เค้ายอมรับความจริงว่าเค้าไม่ไหว รับมือกับเราไม่ได้เพราะเค้าก็เครียดกับงาน
แต่ปัญหาคือ เรายังแก้นิสัยตัวเองไม่ค่อยได้อ่ะค่ะ😭😭 เป็นคนชอบคิดมากไป ติดการคุยกับเค้าตลอดเวลา + เค้าเอาเรื่องพ่อแม่เค้ามาคิดในช่วงนี้ด้วย
เราค่อนข้างเป็นรักครั้งแรกที่เริ่มคิดอะไรจริงจังด้วยกันอ่ะค่ะ ความรู้สึกต่างจากคนก่อนๆมากๆ ( เพราะที่ผ่านมา เรา2คนไม่ค่อยจริงจังกับความรักกันเท่าไหร่ค่ะ ) พูดง่ายๆคือ มาเจอคนประเภทเดียวกันค่ะ555555555 ทำให้ครั้งนี้พอจะจริงจังกันมากๆ ทำยากมากเลยค่ะสำหรับเรา2คน
เค้าเริ่มเอาเรื่องพ่อแม่มาเกี่ยว บอกว่า กลัวทางบ้านไม่ยอมรับ ( เพราะทางนั้นชอบพูดว่า ให้ดูๆกันไปก่อนอ่ะค่ะ + เค้าเคยบอกว่าพ่อแม่ค่อนข้างดุอะค่ะ + เค้าเป็นครอบครัวที่มีฐานะดีมากอ่ะค่ะ เลยทำให้เค้าเกิดความไม่สบายใจในตรงนี้ ) เค้าเคยบอกว่า ไม่กล้าพาไปเจอพ่อกับแม่เพราะกลัวว่าทำให้ต้องเลิกกัน เพราะเค้ารู้สึกว่าพ่อแม่เค้าไม่ใช่ safe zone สำหรับเราอ่ะค่ะ ตอนแรกก็น้อยใจ ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่ค่ะ แต่ตอนนี้ก็ทำใจได้แล้วค่ะ
ตอนแรก เราจะเลือก ไปพบพ่อแม่เค้าก่อน เผื่อมันจะทำให้เรามั่นใจความสัมพันธ์ของเราได้มากขึ้นหากครอบครัวเห็นด้วย ( เหมือนตอนนี้ต่างฝ่ายต่างไม่มั่นใจในความรักของตัวเองอ่ะค่ะ โดยเฉพาะฝ่ายชาย ) แต่เมื่อไม่นานมานี้ เรากับแฟนเลยปฏิบัติการ ให้เราเข้าทางพ่อแม่ค่ะ5555555 แฟนก็เริ่มเปิดใจ หวังว่าอยากให้มันดี เราเลยลองส่งขนมไปให้ที่บ้านเค้าค่ะ เผื่อพอ่แม่จะได้รู้สึกโอเคกับเราบ้าง สรุปคือ พ่อแม่เค้ากลับพูดกับแฟนเราว่า อย่าเพิ่งพาใครมา ชั้นไม่อยากเจอใครทั้งนั้น ( ตอนนั้นแฟนกะจะหลอกถามค่ะ ว่าให้พามาบ้านได้ยัง ละเค้าตอบแบบนี้ ) พูดตรงๆว่าทำคู่เราท้อไปเลยค่ะ
พอความสัมพันธ์มันเริ่มไม่ได้ดังใจ + ไม่มีความแน่นอนในความสัมพันธ์เลย เราเลยตัดสินใจเลิกกัน เพื่อไม่ให้เราเกลียดกันไปมากกว่านี้ ( เรา2คนบอกนะคะว่ายังรักกันอยู่และยังอยากรอกันอยู่ แต่บางทีก็แอบสงสัยค่ะ ว่าสิ่งที่พวกเราตัดสินใจ ทำถูกแล้วรึป่าว นี่จึงเป็นที่มาของพันทิปอันนี้ค่ะ )
เหมือนปัญหาคือ เรา2คนรู้สึกเหมือนยังเด็กกันเกินไป ละแบกรับความรู้สึกพวกนี้ตอนนี้ไม่ได้อ่ะค่ะ เลยตัดสินใจเลิกกัน อาจจะดูไม่มีความอดทนนะคะ
แต่มันจะยิ่งคบยิ่งรู้สึก toxic อะ เลยขอเลิกกันก่อนที่มันจะ toxic เกินไป /// ที่มาถาม อยากรู้เหมือนกัน หรือเราควรเลือกหนทางทนกันไปก่อนดีคะ😭😭
เพราะเรา2คน ก็อยากทำแบบนั้นเหมือนกัร แต่ยังผ่านอุปสรรคไปไม่ได้ค่ะ ขอบคุณสำหรับคำตอบมากๆค่ะ