ทำไมเมื่อมีคนจะลาออกจากที่ทำงาน ต้องมีคนมาเหน็บว่าไม่สำนึกบุญคุณ บริษัท

เราเป็นนศ.เรียนอยู่มหาลัยไกลบ้านมากๆ หลังจากเริ่มเรียนปีแรกพ่อก็ย้ายไปอยู่อีกจังหวัด บวกช่วงโควิดอีกเลยได้เจอกันยากมาก ผ่านมา 4-5 ปีเพิ่งมาเจอกันรู้สึกพ่อแก่ขึ้นเยอะเลย จาก 50 ต้นมา 50 ปลาย ไม่คิดว่าจ

ยายเป็นคนพูดมาก แบบแกชอบพูดเรื่องคนอื่นค่ะเรียกง่ายๆว่าป้าข้างบ้านนั่นแหละ แบบหนูทำอะไรก็ชอบติ ชอบด่าประจำ หนูอยู่ม.ปลายแล้ว ยายแกก็ด่าว่าหนูเหมือนเดิม คือ หนูล้างจานอยู่แกไม่เห็นหนู หนูอยู่หลังบ้านแก

สวัสดีครับพี่ ๆ ทุกท่าน ​ผมขอตั้งคำถามที่เชื่อว่าอาจจะ ขัดใจ ความเชื่อดั้งเดิมของสังคม: คำว่าบุญคุณของลูกที่มีต่อแม่นั้นเกิดขึ้น ณ จุดใดกันแน่? ​๑. การเลือกของแม่: ตรรกะของความเสี่ยง ​ผมเชื่อว่าผู้หญิ

เราไปอยู่บ้านแฟน ยายแฟนดีกับเรามากๆ เราไม่สบายหาข้าวหาปลาให้กิน ทำข้าวให้กิน แต่พอไม่นานมานี้  เราเพิ่งรู้ว่าเค้าเอาเราไปนินทา ด่าเราไอ้นู้นอีนี่  ไม่ใช่แค่กับเรา ลูกแท้ๆหลานแท้ๆเค้าก็เอาไปด

พอดีได้เป็นพนักงานราชการห่างจากบ้าน200กว่าโลทำงานจ-ศ เลิก6โมงเย็นทุกวันถ้ามีงบมาทำงานวันเสาร์อาทิตย์ ถ้าเทียบกับที่เดิมเป็นลูกจ้างทำงานจ-ศ 4โมงครึ่ง ได้อยู่ที่บ้าน เงินลูกจ้าง+เบี้ยเลี้ยง 24,000 แต่ขอ

ทำงานบริษัทหนึ่งมาสี่เดือน วันเริ่มงานวันแรกเข้าตั้งแต่ตี5ถึงสามทุ่ม วันแรกเป็นวันจัดร้าน จัดเรียงสินค้า set-upร้าน ถามเขาว่าต้องเลิกกี่โมง เขาบอกไม่รู้ ทำไปทำมาจนถึงสามทุ่ม พอสลิปเงินเดือน เดือนเเรกอ

ผู้สูงอายุที่บ้านชอบพูดจาแรงๆ มีทางแก้มั้ย บ่นทุกอย่าง เราซื้อของเงินเราก็บ่นซื้อเห้อะไรเต็มบ้าน แบบรำคาญ​มาก ข้างบ้านยังได้ยิน อยากจะแยกไปอยู่ แต่ติดบุญคุณจริงๆ

ที่เดิมเงินเดือนแค่ 15,000 แต่สวัสดิการดีทุกอย่าง ครอบคุมยันครอบครัว เพื่อนร่วมงานดี หยุดเสาร์ อาทิตย์ มีเวลาไปเที่ยว ขายของอาชีพเสริมช่วยแม่ มีเวลาหาครอบครัว เวลาทำงานยืดหยุ่น พักร้อนผ่านโปรก็ได้10วั