ความคิดเรื่องการไม่สร้างภาระทางทรัพย์สินในชีวิตคู่ สักวันมันจะเปลี่ยนไหมครับ

สถานะส่วนตัว

ปัจจุบันอายุ 28 ครับ สภาพงานคือรับราชการ ต้องโยกย้ายที่ทำงานทุก 3-4 ปี 

หลวงมีที่พักให้เช่าราคาถูกติดที่ทำงาน เว้นแต่โควต้าจะเต็ม ต้องไปเช่าอยู่ข้างนอก แต่ก็มีหลวงออกให้

ทีนี้คือ ด้วยชีวิตที่มันค่อข้างเพียบพร้อมแบบนี้ เลยไม่อยากสร้างภาระทางการเงินจริง ๆ จัง ๆครับ

ปัญหา

มีคนคุยมาจีบบ้าง แต่ส่วนใหญ่ผมจะรู้สึกไม่โอเค ตอนที่เขาชวนคุยเรื่องการตั้งรกรากด้วยกันในชีวิต

เช่น จะผ่อนบ้านด้วยกันดีไหม จะซื้อรถด้วยกันดีหรือเปล่า

ผมกลัวว่าถ้าเกิดวันหนึ่งหมดรักขึ้นมา ภาระผูกพันที่สร้างกันขึ้นมาจะรั้งไม่ให้ต่างฝ่ายต่างแยกย้ายไปมีความสุขของชีวิต

แต่ผมก็รู้ดีนะครับว่าบางทีความสัมพันธ์มันอาจยั่งยืนกว่านั้นก็ได้ ผมก็ไม่แน่ใจว่าความคิดไหนมันถูกกว่ากัน

แต่ที่แน่ ๆ คือถ้าผมซื้อบ้านซื้อรถมา ยังไงผมก็ไม่ได้ใช้ประโยชน์อยู่ดี เพราะที่พักหลวงมันสะดวกกว่า

คือตอนนี้ยังมองไม่เห็นประโยชน์อื่นของการซื้อบ้านร่วมกับคนรักเลยครับ นอกจากเอามาเป็นโซ่ทองคล้องใจ

นี่ยังคิดว่าถ้าจะสมรสกันจริง ๆ จะทำสัญญาก่อนสมรส ให้แยกทรัพย์สินของใครของมันต่างหากไปเลย

คำถาม

ไม่ทราบว่ามีใครช่วงก่อนแต่งงานคิดแบบนี้ แล้วมีความคิดเปลี่ยนไปในภายหลังบ้างไหมครับ 

อะไรทำให้อยากสร้างภาระทางทรัพย์สินขึ้นมาระหว่างเรากับคู่ชีวิตเรา รบกวนแบ่งปันข้อคิดชีวิตทีครับผม
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 1
1.จขกท.รักคนคุยแค่ไหน ?? ถ้ารักไม่มากพอ ก็ไม่แปลกที่จะคิดแบบนี้
2.เราย้ายบ่อยได้ แต่บางทีการมีหลักแหล่งก็เหมือนมีบ้านที่ต้องกลับไป คิดเล่นๆ เกษียนบ้านหลวงก็ไม่มีให้อยู่นะ จะเช่าก็คงไม่ไหว หรือจะซื้อ ก็ซื้อคอนโดไว้อยู่คนเดียวก็ได้ครับ เขียนพินัยกรรมไว้ซะ
3.ซื้อทรัพย์สินมันก็ดีกว่าถือเงินสดครับ ที่ดินราคาไม่ตกไปกว่าเดิมหรอก
4.เรื่องรัก เอาจริงๆ แต่งงานไปมันเกินคำว่ารักไปแล้วครับ มันคือหน้าที่ ในการดูแลซึ่งกันและกัน ป่วยมาก็มีคนดูแล แฟนป่วยเราก็ไปดูแลเค้า ยิ่งมีลูกหน้าที่ดูแลลูกก็ช่วยกันครับ

พอก่อนมากว่านี้จะเขียนรีวิวเอง 5555
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่