คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 7
สังโยชน์ที่ละแล้วก็เป็นอันละไปแล้ว
พระอริยบุคคลที่เกิดในเทวโลกจะไม่มีความลังเลสงสัยเลยว่า
เรามีความตายเป็นธรรมดา ไม่ล่วงพ้นความตายไปได้
เรามีกรรมเป็นของตน เป็นทายาทของกรรม
มีกรรมเป็นกำเนิด มีกรรมเป็นเผ่าพันธ์ มีกรรมเป็นที่พึ่ง
จักทำกรรมอย่างใดๆไว้ ดีหรือชั่วก็ตาม จักเป็นผู้ได้รับผลของกรรมนั้น
แต่เทพเหล่าอื่นเมื่อเกิดในเทวโลก โดยมากจะเกิดความสำคัญผิดว่าเราเป็นผู้นิรทุกข์
เที่ยงแท้ยั่งยืน พ้นแล้วจากความเกิด ความแก่ ความเจ็บ ความตาย
พระอริยบุคคลที่เกิดในเทวโลกจะไม่มีความลังเลสงสัยเลยว่า
เรามีความตายเป็นธรรมดา ไม่ล่วงพ้นความตายไปได้
เรามีกรรมเป็นของตน เป็นทายาทของกรรม
มีกรรมเป็นกำเนิด มีกรรมเป็นเผ่าพันธ์ มีกรรมเป็นที่พึ่ง
จักทำกรรมอย่างใดๆไว้ ดีหรือชั่วก็ตาม จักเป็นผู้ได้รับผลของกรรมนั้น
แต่เทพเหล่าอื่นเมื่อเกิดในเทวโลก โดยมากจะเกิดความสำคัญผิดว่าเราเป็นผู้นิรทุกข์
เที่ยงแท้ยั่งยืน พ้นแล้วจากความเกิด ความแก่ ความเจ็บ ความตาย
แสดงความคิดเห็น
สอบถามครับเรื่องการเห็นอริยสัจข้อที่1
แล้วต่อไปไม่ได้ปฎิบัติเพิ่ม ปฎิบัติไม่มากพอจะหลงลืมการเห็นการเข้าใจนั้นมั้ยครับ
หากตายไปเกิดชาติใหม่ต้องไปเริ่มใหม่ด้วยไหมครับ