เรากับพ่อของลูกอยู่กันมาสิบกว่าปี เราทำงานโรงงานที่ระยอง เงินเดือนสองคนรวมกันตกเดือนละสี่หมื่น เราเคยแพลนกันไว้เมีอ7-8ปีที่แล้วว่าจะสร้างครอบครัว ซื้อบ้านที่ระยองกันเลย แต่มันก็ไม่เป็นแบบนั้น แม่แฟนโทรมาถามพวกเรา สองคนว่าจะย้ายกลับมาอยู่บ้านไหม แม่จะยกแผงขายของในตลาดให้ เพราะแกบอกว่าเริ่มจะทำไม่ไหวแล้ว แม่แฟนบอกถ้าขายดี บริหารกันดีๆกำไรวันเป็นหมื่น เรากับแฟนเลยตกลงกันว่าจะลาออกจากโรงงานแล้วมาขายของ ก็ย้ายกลับมาบ้านแฟน แม่แฟนก็สอนว่าอันนั้นขายยังไง ของต้องส่งลูกค้าเจ้าไหนบ้าง แม่เขาก็มาช่วยเราอยู่ประมาณเดือนหนึ่ง จนเรากับแฟนเริ่มทำข้อง แรกๆยอมรับว่าเหนื่อยเพราะต้องตื่นตั้งแต่ตี3มาเปิดร้าน ปิดร้านบ่ายสาม เงินดีจนหายเหนื่อย เรากับแฟนขายของกันมาปีกว่าจนโควิด เริ่มระบาดใหม่ๆ น้องสาวแฟนกับแฟนเขาทำงานอยู่กรุงเทพ ต้องย้ายกลับมาอยู่เพราะโดนจ้างออกจากงาน เราเลยให้น้องสาวมาช่วยงานที่ร้าน เราก็ให้น้องนะวันละพัน มาช่วยเจ็ดโมงจนปิดร้าน
น้องแฟนกับแฟนย้ายมาอยู่ที่บ้านด้วยกันเรากับแฟนเลยแพลนกันว่าจะซื้อบ้านแยกออกไปอยู่กันข้างนอก เราไปดูบ้านกันไว้ 2.2 ลบ.แต่แม่แฟนเราสั่งเบรกไว้เพราะเขาบอกว่าสถานการณ์ไม่ค่อยดีกว่าของขายไม่ดี กลัวเขาสั่งปิดตลาดชั่วคราว เรากับแฟนก็เลยยังไม่จอง แล้วจังหวะนั้น น้องแฟนเขาอยากขายของที่ร้านเอง แม่แฟนเลยมาคุยกับแฟนและเราว่า น้องมันอยากได้ร้านยกให้น้องได้ไหม แม่เขาให้เหตุผลว่าน้องสาวเขาจบการตลาดมา เขาคงบริหารจัดการได้ดีกว่าเราสองคน เราก็เลยถามแม่ไปว่าแล้วของที่ลงทุนไปล่ะ แม่เขาบอกก็ขายให้หมดก่อนก็ได้ ค่อยเลิกทำ แฟนถามว่าถ้ายกร้านให้น้องไปแล้ว แล้วเราสองคนจะให้ทำอะไร แม่เขาบอกให้มาอยู่เบื้องหลังแทน มารับผักจากลูกไร่ไปส่งที่ร้านและขายหน้าตลาดกำไรวันละสองพันยืนพื้น เราก็เลยตามนั้น แผนจะบ้านล้มเลิกไป พอเรากับแฟนมาจับผัก ส่งผักแทนพ่อเขาได้อยู่ เกือบปี กำไรได้ไม่ดีเท่าอยู่ร้านแต่พออยู่ได้
เรากับแฟนก็ยังคิดที่จะซื้อบ้านแต่น้องแฟนบอก พี่กับเจ้อยู่บ้านกับพ่อแม่นี่แหละ เพราะหนูกำลังจะซื้อบ้าน เขาบอกไปจองไว้แล้ว 3.9 ลบ. เราก็อ่อ ดีจัง แม่ไม่ว่าสักคำ เรากับแฟนก็พูดอะไรไม่ได้ แล้วเมื่อปีที่แล้ว ผักราคาดีมาก กอบโกยเงินได้มาก้อนหนึ่งกะไว้ว่าจะเอาไปดาวน์บ้าน แต่โดนแม่เขาสั่งให้เราหยุดขายของเดี๋ยวแม่ไปขายแทน ให้อยู่บ้านช่วยเก็บผัก เราก็เริ่มนึกคิดแล้วว่าเขาไม่อยากให้เราซื้อบ้านรึป่าว เพราะตั้งใจจะซื้อทีไหร่กีดกันทุกที แล้วเงินกำไรที่ขายของได้แม่เขาเก็บหมด เราอยากได้อะไรคือต้องขอแม่เขา พอมาต้นปีที่ผ่านมาผักหมดช่วงเดือนมีนา เราก็ว่างกับแฟน รายได้ก็ไม่มี ใช้เงินเก็บ เราเลยบอกแฟนว่าจะออกไปทำงานโรงงาน แฟนไม่ให้ไป เราก็ว่าให้ไม่ให้ไปแล้วจะเอาตังที่ไหนใช้ ทุกวันนี้ใช้เงินเก็บที่เก็บไว้ เงินที่แม่เขาเก็บเราไม่เคยไปยุ่งด้วยสักบาท พวกเราขายของอยู่ดีๆก็ยกร้านให้น้อง ทุกวันนี้น้องสาวแฟน มีทั้งบ้าน ออกรถคันเป็นล้าน อีกสองคัน แล้วหันมาดูเราสองคนตอนนี้ดิ รถก็ยังผ่อนไม่หมด พอจะปิดยอดรถก็มีเรื่องต้องให้จ่ายอย่างอื่น เราออกมาอยู่กับน้องสาว ทำงานโรงงานโชคดีที่ได้ตำแหน่งดีเป็นหัวหน้าเงินเดือนรวมโอทีตกเดือนละหกหมื่นกว่าบาท ตั้งแต่เราย้ายออกมาอยู่แบบนี้คนเดียวโครตสบายใจเลย ทำงานมาสามเดือน เราปิดยอดรถได้ แล้วตั้งใจว่าจะเก็บเงินอีกสักก้อนจะดาวน์บ้านแล้วจะไปรับลูกมาอยู่ด้วย พอที่บ้านแฟนรู้ว่าเราจะซื้อบ้าน มุกเดิมๆก็เอามใช้อีกครั้งให้เราลาออกจากงานแล้วกลับไปอยู่บ้านเขาเหมือนเดิม แม่เขาบอกจะให้ไปขายของเหมือนเดิม พวกเขาก็คุยแบบนี้ทุกวันๆ เราก็รำคาน ขี้เกลียจคุยๆทีไหร่ทะเลาะกันทุกครั้ง เราก็ยืนยันว่าไม่ออก ไม่กลับ ก็หาเรื่องเราหาว่าเราอยากมีผัวใหม่ สาระพัดคำพูด
เราคิดดีแล้วใช่ไหมคะที่ทำแบบนี้ ถามว่าคิดถึงลูกไหม คิดถึงมาก เขาบอกยังไงคงไม่ให้ลูกมาอยู่กับเราแน่
เรากับสามีแยกกันอยู่ แล้วสามีอยากให้กลับไปอยู่ด้วยกันเหมือนเดิม แต่เราไม่อยากกลับเพราะปัญหาเรื่องเงิน
น้องแฟนกับแฟนย้ายมาอยู่ที่บ้านด้วยกันเรากับแฟนเลยแพลนกันว่าจะซื้อบ้านแยกออกไปอยู่กันข้างนอก เราไปดูบ้านกันไว้ 2.2 ลบ.แต่แม่แฟนเราสั่งเบรกไว้เพราะเขาบอกว่าสถานการณ์ไม่ค่อยดีกว่าของขายไม่ดี กลัวเขาสั่งปิดตลาดชั่วคราว เรากับแฟนก็เลยยังไม่จอง แล้วจังหวะนั้น น้องแฟนเขาอยากขายของที่ร้านเอง แม่แฟนเลยมาคุยกับแฟนและเราว่า น้องมันอยากได้ร้านยกให้น้องได้ไหม แม่เขาให้เหตุผลว่าน้องสาวเขาจบการตลาดมา เขาคงบริหารจัดการได้ดีกว่าเราสองคน เราก็เลยถามแม่ไปว่าแล้วของที่ลงทุนไปล่ะ แม่เขาบอกก็ขายให้หมดก่อนก็ได้ ค่อยเลิกทำ แฟนถามว่าถ้ายกร้านให้น้องไปแล้ว แล้วเราสองคนจะให้ทำอะไร แม่เขาบอกให้มาอยู่เบื้องหลังแทน มารับผักจากลูกไร่ไปส่งที่ร้านและขายหน้าตลาดกำไรวันละสองพันยืนพื้น เราก็เลยตามนั้น แผนจะบ้านล้มเลิกไป พอเรากับแฟนมาจับผัก ส่งผักแทนพ่อเขาได้อยู่ เกือบปี กำไรได้ไม่ดีเท่าอยู่ร้านแต่พออยู่ได้
เรากับแฟนก็ยังคิดที่จะซื้อบ้านแต่น้องแฟนบอก พี่กับเจ้อยู่บ้านกับพ่อแม่นี่แหละ เพราะหนูกำลังจะซื้อบ้าน เขาบอกไปจองไว้แล้ว 3.9 ลบ. เราก็อ่อ ดีจัง แม่ไม่ว่าสักคำ เรากับแฟนก็พูดอะไรไม่ได้ แล้วเมื่อปีที่แล้ว ผักราคาดีมาก กอบโกยเงินได้มาก้อนหนึ่งกะไว้ว่าจะเอาไปดาวน์บ้าน แต่โดนแม่เขาสั่งให้เราหยุดขายของเดี๋ยวแม่ไปขายแทน ให้อยู่บ้านช่วยเก็บผัก เราก็เริ่มนึกคิดแล้วว่าเขาไม่อยากให้เราซื้อบ้านรึป่าว เพราะตั้งใจจะซื้อทีไหร่กีดกันทุกที แล้วเงินกำไรที่ขายของได้แม่เขาเก็บหมด เราอยากได้อะไรคือต้องขอแม่เขา พอมาต้นปีที่ผ่านมาผักหมดช่วงเดือนมีนา เราก็ว่างกับแฟน รายได้ก็ไม่มี ใช้เงินเก็บ เราเลยบอกแฟนว่าจะออกไปทำงานโรงงาน แฟนไม่ให้ไป เราก็ว่าให้ไม่ให้ไปแล้วจะเอาตังที่ไหนใช้ ทุกวันนี้ใช้เงินเก็บที่เก็บไว้ เงินที่แม่เขาเก็บเราไม่เคยไปยุ่งด้วยสักบาท พวกเราขายของอยู่ดีๆก็ยกร้านให้น้อง ทุกวันนี้น้องสาวแฟน มีทั้งบ้าน ออกรถคันเป็นล้าน อีกสองคัน แล้วหันมาดูเราสองคนตอนนี้ดิ รถก็ยังผ่อนไม่หมด พอจะปิดยอดรถก็มีเรื่องต้องให้จ่ายอย่างอื่น เราออกมาอยู่กับน้องสาว ทำงานโรงงานโชคดีที่ได้ตำแหน่งดีเป็นหัวหน้าเงินเดือนรวมโอทีตกเดือนละหกหมื่นกว่าบาท ตั้งแต่เราย้ายออกมาอยู่แบบนี้คนเดียวโครตสบายใจเลย ทำงานมาสามเดือน เราปิดยอดรถได้ แล้วตั้งใจว่าจะเก็บเงินอีกสักก้อนจะดาวน์บ้านแล้วจะไปรับลูกมาอยู่ด้วย พอที่บ้านแฟนรู้ว่าเราจะซื้อบ้าน มุกเดิมๆก็เอามใช้อีกครั้งให้เราลาออกจากงานแล้วกลับไปอยู่บ้านเขาเหมือนเดิม แม่เขาบอกจะให้ไปขายของเหมือนเดิม พวกเขาก็คุยแบบนี้ทุกวันๆ เราก็รำคาน ขี้เกลียจคุยๆทีไหร่ทะเลาะกันทุกครั้ง เราก็ยืนยันว่าไม่ออก ไม่กลับ ก็หาเรื่องเราหาว่าเราอยากมีผัวใหม่ สาระพัดคำพูด
เราคิดดีแล้วใช่ไหมคะที่ทำแบบนี้ ถามว่าคิดถึงลูกไหม คิดถึงมาก เขาบอกยังไงคงไม่ให้ลูกมาอยู่กับเราแน่