แอบชอบเพื่อนในห้อง แต่ไม่มั่นใจว่าสนิทไหม

สวัสดีค่ะ พอดีเราค่อยากมาพูดอะไรนิดหน่อย พอดีตอนนี้เราอยู่ม.4แล้วเราก็ชอบเพื่อนในห้องอยู่คนนึง เค้ามาจากห้อง1เรามาจากห้อง7 เราไม่เคยเจอเค้ามาก่อน จนมาถึงม.4เราก็ได้รู้จักเค้า เราพึ่งมารู้จักกันตอนที่เรากับเพื่อนเดินไปที่รถรับส่ง แล้วเค้าเข้ามาพอดีแล้วชื่อเราแต่เพื่อนก็เป็นคนตอบเพราะตอนนั้นเราเงียบมาก ผ่านมาจนวันที่23เค้าก็ได้เข้ามาถามเกี่ยวกับเกมที่เราเล่น เราก็ไม่ได้คิดอะไรแค่รู้สึกว่าจะมีเพื่อนมาเล่นเกมด้วย พอตกเย็นเราก็ทักเค้าไปว่าจะมาเล่นหรอเรียกป้ายยาก็ได้ ตอนแรกเค้าก็กะจะไม่เล่นแต่เพราะเราตื้อคเ้ามั้งเค้าเลยมาเล่นด้วย เราก็เล่นกันไปเรื่อยๆ จนผ่านมาได้10วันเราก็รู้สึกว่าเราชอบเค้าแล้วหรอ เราพยายามห้ามตัวเองเพราะเราไม่อยากชอบเพื่อน แต่เราก็ทำไม่ได้จนตอนนี้ผ่านมา13วันแล้วเราก็รู้ว่าเราชอบเค้า เพื่อนเราพพยายามกล้งถามว่าเค้ามีคนที่ชอบยัง แต่เค้าก็บอกว่ายัง เราเฟลนิดหน่อยแต่เราก็คิดไว้อยู่ล้วว่าเราเป็นได้แค่เพื่อน แต่การกระทำที่เค้าทำดูพิเศษกับเรามาก ตอนแรกเพื่อนเราก็บอกเค้ามองเรา เค้าพยายามอยู่ใกล้เรา แต่เราก็ไม่รู้เพราะไม่ได้สังเกตุ จนมาวันที่2เค้าทำให้เราคิดไปไกล ไกลเกินจะถอยกลับ วันนั้นเป็นวันถ่ายรูปที่หอประชุม แอร์ที่หอประชุมหนาวมาก เราไม่ค่อยถูกกับแอร์เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว เราต่อแถวที่จะถ่ายรูปแต่แอร์ลงตรงนั้นพอดี เราก็บ่นกับเพื่อนว่าหนาว เราก็หลบอยู่หลังเพื่อนแต่เค้าก็เหมือนมาต่อแถวเพื่อถ่ายรูปตรงนี้เหมือนกัน เราก็ไม่ได้คิดอะไร เราว่าเราบ่นหนาวในเสียงที่พอดีไม่เบาไม่ดังเกินไป อตนรกเค้าก็นั่งอยู่แล้วอยู่ๆเค้าก็ยืนขึ้นเสร็จแล้วก็ยืนอยู่ซสักพัก จนแถวเราเริ่มขยับเราก็นั่งลงเพราะจะหลบลมแอร์แล้วเค้าค่อยนั่งลง หลังจากถ่ายรูปเสร็จทุกอย่างเราก็เดินลงจากหอประชุมเลย โดยที่ไม่สนใจอะไรแล้วมาจัดผมตรงข้างๆอาคาร1มันเป็นกระจก เราก็จัดเสร็จแล้วก็ยืนรอเพื่อนด้านข้าง แต่ก็มีผช.กลุ่มนึงมายืมหวี ก็เพื่อนในห้องเรานี่แหละค่ะ เราก็ไม่ได้คิดอะไรก็ปล่อยให้พวกเค้ายืมไปเพราะเราก็ไม่ได้รีบอะไรอยู่แล้ว แลวเค้าก็เดินมาคุยกับกลุ่มเราซักพัก(แต่เพื่อนเราบอกว่าเค้ามองเราตลอดเลย) จนกลุ่มเราจะเดินไปที่โรงอาหาร เค้าก็มาเดินข้างๆเรา แต่เราก็เปิดเพลงเล่นโทรศัพท์ไม่ได้สนใจอะไร จนเดินมาถึงที่ลาน เพื่อนเค้าก็นั่งอยู่ตรงนั้นเค้าเจอเพื่อนแล้วเราก็ไม่ได้หยุดเดินก็เดินผ่านลานเพราะจะไปโรงอาหารเลย แต่เค้าก็ยังมาเดินข้างๆเรา จนเราเดินเข้าไปซื้อนมที่สหกรณ์ เค้าก็ยังอยู่หน้าสหกรณ์ จนเราไปซื้อนํ้า เค้าก็ยังอยู่ จากนั้นเราก็ยืนรอเพื่อนอีกคนเดินออกมาจากสหกรณ์ ระหว่างนั้นพวกเรามีคุยกันนิดหน่อยแต่เราไม่ได้ตอบอะไรจนเราเดินขั้นห้องเราก็นั่งฟังเพลงดูหนังของเรา ก็มีแอบมองเค้าบ้างแต่เค้าก็ไม่ได้มองเรามา จนมาวันศุกร์ที่3อยู่ๆเราก็มีเรื่องที่เราต้องร้องไห้ เค้าก็นั่งปลอบเรา ให้กำลังใจเราตลอด แทบทุกเย็นเราจะนั่งคุยกันในดิสคอร์ด แต่ตัวจริงเราแทบไม่คุยกันเลย เราไม่รู้ว่าเค้าคิดยังไง เค้ารู้ไหมว่าเราชอบเค้า แล้วเพื่อนคนนี้ที่เราชอบเราน่าจะชอบจริงจังมากด้วย แต่เราก็ไม่รู้เราควรทำอะไรต่อเพราะเราไม่เคยมีความรักเลย เมื่อไหร่เค้าจะรู้ว่าเราชอบเค้าเราไม่กล้าบอกเค้าเพราะเรากลัวเสียเพื่อนมากๆ เราน่าจะรอม.6ก่อนค่อยบอกเพราะเราไม่กล้าอะไรเลย