ช่วยแปลพระเวสสันดร กัณฑ์มัทรีบทนี้ให้หน่อยค่ะ

ทำไมถึงต้องแต่งเป็นกัณฑ์คะ ในเมื่อก็แต่งเป็นเรื่องยาวได้

อันว่าพระยานางสิเป็นหน่อกษัตริย์ จะไปไหนก็เคยมีแต่กลดกั้น พานจะเกรงแสง พระสุริยันไม่คลาเคลื่อน เจ้ารักเดินด้วยแสงเดือนชมดาวพลาง ได้นํ้าค้างกลางคืนชื่นอารมณ์ สมคะเน   ( พยายามแ

( สา   มฺที )     ส่วนสมเด็จพระมัทรีศรีสุนทรบวรราชธิดามหาสมมุติวงศ์วิสุทธิสืบสันดานมา           ( วราโรหา )  &

โอ้แลเห็นแต่สระแก้วอยู่อ้างว้างวังเวงใจ   นางก็เสด็จครรไลล่วงตำบลเที่ยวค้นหาพระลูกตามลำเนาเนินป่า   ทุกสุ่มทุมพุ่มพฤกษาสูงยูงยางใหญ่ไพรระหง  พนัสแดนดงเย็นยะเยือ

ช่วยเเต่งกลอนเเปด เกี่ยวกับมหาเวสสันดรชาดกหน่อครับ ยาวเท่าไหร่ก็ได้ จะเป็นการเล่าตั้งเเต่1-13 กัณฑ์ก็ได้ หรือเล่ารวมๆก็ได้ครับ ยาวเท่าไหร่ยิ่งดี ขอบคุณครับ

ช่วยตีความให้หน่อยค่ะ ถ้าไม่เกรงใจขอช่วยขยายความด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ งานเร่งด่วน

อันนี้เป็นงานที่ครูสั่งค่ะ หนูหาในกูเกิ้ลแล้วไม่เจอ วอนพี่ๆที่รู้ช่วยหน่อยค่ะㅠㅠ

จะเป็นเรื่องอื่นบ้างไม่ได้เหรอ ถ้าจะจำกัดแค่ 'ทศชาติชาดก' มันก็ยังเหลืออีกตั้ง 9 เรื่องนะ