ขอพื้นที่ระบายสักเเปบนะคะ

เราเป็นเด็กอายุ14ค่ะช่วง2-3ปีมานี้เราเริ่มโตขึ้นเเละเข้าใจอะไรหลายๆอย่างว่าครอบครัวตัวเองไม่ได้สมบูรณ์เเบบอย่างที่ตอนเด็กๆคิดค่ะ พ่อเราชอบดื่มเหล้ามาก ไม่ว่าจะเทศกาลหรือเเม้เเต่วันธรรมดาเขาก็ดื่มค่ะ เเต่เป็นประเภทที่ดื่มเเล้วจะไม่กลับบ้านประมาณ3-7วันเลยค่ะ เเต่จะเจอตามหมู่บ้านนะคะเเค่ไม่กลับบ้านเลย เเต่พอกลับมาบ้านเเล้วก็จะนอนทั้งวัน ร้องครวญครางบอกปวดท้องมั้ง ปวดตามตัวมั้ง ปวดหัวมั้งสารพัดอาการค่ะ เราก็ตะชอบหาข้าวหาน้ำให้กินตลอด เเม่ชอบเล่าให้ฟังตลอดว่าช่วง20ปีก่อนพ่อก็เป็นเเบบนี้มาตลอด ตอนเด็กๆเราภาวนาตลอดขอให้พ่อกลับบ้าน ขอให้พ่ออย่าเป็นอะไรไปอะไรประมาณนี้ค่ะ เเต่ตอนนี้เรากลับอยากให้เขาตาย ให้เขาหนีไปไกลๆสักที เพราะเวลาที่พ่อเราเมาครอบครัวเรามักมีปัญหาตามมาตลอดเพราะคนๆเดียว เเม่บอกว่ามีเเค่เราที่เเม่เป็นห่วง หากพ่อเป็นอะไรไปขอให้เราทำใจให้ได้ เพราะพี่ๆเขาทำใจได้หมดเเล้ว ช่วงนี้เราคิดฆ่าตัวตายหลายครั้งมาก เเต่พอได้มองหน้าเเม่ก็สงสารเเม่ค่ะ สงสารเเม่เพราะเเม่เจอมาเยอะมาก โชคดีว่าเราเป็นติ่งเกาหลี ยอมรับเลยค่ะว่าเคปอปก็เป็นอีก1เหตุผลที่ทำให้เราอยากมีชีวิตต่อจริงๆค่ะ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่