ยาวหน่อยแต่อยากให้ทุกคนช่วยอ่านครับ ขอบคุณครับ
พอดีลูกชายคนโตกำลังจะถึงเวลาเข้าเรียนมหาวิทยาลัยครับ ช่วงนี้เลยลองคุยกับเขาเพื่อให้คำปรึกษา แนะนำกัน ว่าอนาคตเขาอยากจะเป็นอะไร ทำอาชีพอะไร เรื่องนี้มีทั้งพ่อกับแม่ผมที่เข้ามาช่วยพูดคุยกันแนะนำลูกของผมกัน เพราะผมเป็นพ่อที่เลี้ยงลูกคนเดียวครับ ภรรยาหย่ากันไปหลายปีแล้ว ลูกทั้ง 2 คนอยู่กับผม ซึ่งมีพ่อกับแม่ของผมค่อยดูแลช่วยเลี้ยงดูด้วย โชคดีตรงนี้ เข้าเรื่องเลยคือ ลูกชายคนโตของผมมาบอกกับผมและปู่กับย่าว่า เขามีความฝันอยากจะเป็นนักร้อง(ไม่ใช่นักร้องกลางคืนนะครับ แต่เป็นศิลปินที่มีชื่อเสียงโด่งดัง มีผลงานเพลงฮิต) ซึ่งพูดตามตรงว่าผมไม่เห็นด้วยมากๆ ครับ เพราะกลัวว่าจะไม่มั่นคงและดูจะเป็นเรื่องเพ้อฝันจนเกินไป ผมคิดว่าคนจะดังจะเป็นศิลปินที่มีชื่อเสียงไม่ใช่เรื่องง่ายๆ แน่ เลยอยากให้เขาตั้งใจเรียนเพื่อเรียนจบไปได้ทำงานดีๆ ทำงานที่มั่นคงครับ เพราะโดยส่วนตัวผมนั้นทำงานประจำมาเกือบทั้งชีวิต ยังมาตกงานอยู่บ้านมาเกือบ 2 ปีแล้ว ด้วยความหวังดีกับลูก แต่ลูกบอกว่าเขาจะไม่เรียนต่อ ไม่เข้าเรียนมหาวิทยาลัย จะไปเรียนแต่งเพลง เรียนดนตรี ฝึกฝนการร้องเพลงของเขา และจะทำผลงาน ทำเพลงออกมาลงใน YouTube และเขามีความเชื่อว่าเขาจะต้องประสบความสำเร็จ ถ้าถามในเรื่องศักยภาพถามว่าเขามีความสามารถไหม ตอบตามความจริงคือ เขาเป็นเด็กเสียงดีมากๆ คนหนึ่ง และเล่นดนตรีได้ดี มีวงดนตรีที่เขาทำกับเพื่อนเขา และเขาก็ยืนยันคำเดิมว่าจะไม่เรียนต่อ จะทำตามความฝันของเขา ผมเลยพูดขึ้นว่าอย่าเพ้อฝันจนเกินไป เข้าใจว่ามีความฝันแต่บางครั้งก็ควรอยู่กับความจริงบ้าง ควรตั้งใจเรียนก่อนอันดับแรก การเรียนจะทำให้ลูกมีงานที่ดีทำ ชีวิตจะได้ไม่ลำบาก ซึ่งผมก็หนักใจไม่รู้จะบอก จะพูดยังไงให้เขาเลือกที่จะเรียนต่อ เพื่อจะได้เรียนจบไปมีหน้าที่การงานประจำทำเป็นหลักเป็นแหล่ง เป็นห่วงอนาคตของเขาครับ สุดท้ายเขาก็โกรธและเคืองผม ผมพูดแรงไปไหมครับในความคิดของเพื่อนๆ
ลูกชายจะไม่เรียนต่อ ป.ตรี บอกอยากจะเป็นนักร้องดัง มีชื่อเสียง ผมบอกอย่าเพ้อฝัน แรงไปไหมครับ
พอดีลูกชายคนโตกำลังจะถึงเวลาเข้าเรียนมหาวิทยาลัยครับ ช่วงนี้เลยลองคุยกับเขาเพื่อให้คำปรึกษา แนะนำกัน ว่าอนาคตเขาอยากจะเป็นอะไร ทำอาชีพอะไร เรื่องนี้มีทั้งพ่อกับแม่ผมที่เข้ามาช่วยพูดคุยกันแนะนำลูกของผมกัน เพราะผมเป็นพ่อที่เลี้ยงลูกคนเดียวครับ ภรรยาหย่ากันไปหลายปีแล้ว ลูกทั้ง 2 คนอยู่กับผม ซึ่งมีพ่อกับแม่ของผมค่อยดูแลช่วยเลี้ยงดูด้วย โชคดีตรงนี้ เข้าเรื่องเลยคือ ลูกชายคนโตของผมมาบอกกับผมและปู่กับย่าว่า เขามีความฝันอยากจะเป็นนักร้อง(ไม่ใช่นักร้องกลางคืนนะครับ แต่เป็นศิลปินที่มีชื่อเสียงโด่งดัง มีผลงานเพลงฮิต) ซึ่งพูดตามตรงว่าผมไม่เห็นด้วยมากๆ ครับ เพราะกลัวว่าจะไม่มั่นคงและดูจะเป็นเรื่องเพ้อฝันจนเกินไป ผมคิดว่าคนจะดังจะเป็นศิลปินที่มีชื่อเสียงไม่ใช่เรื่องง่ายๆ แน่ เลยอยากให้เขาตั้งใจเรียนเพื่อเรียนจบไปได้ทำงานดีๆ ทำงานที่มั่นคงครับ เพราะโดยส่วนตัวผมนั้นทำงานประจำมาเกือบทั้งชีวิต ยังมาตกงานอยู่บ้านมาเกือบ 2 ปีแล้ว ด้วยความหวังดีกับลูก แต่ลูกบอกว่าเขาจะไม่เรียนต่อ ไม่เข้าเรียนมหาวิทยาลัย จะไปเรียนแต่งเพลง เรียนดนตรี ฝึกฝนการร้องเพลงของเขา และจะทำผลงาน ทำเพลงออกมาลงใน YouTube และเขามีความเชื่อว่าเขาจะต้องประสบความสำเร็จ ถ้าถามในเรื่องศักยภาพถามว่าเขามีความสามารถไหม ตอบตามความจริงคือ เขาเป็นเด็กเสียงดีมากๆ คนหนึ่ง และเล่นดนตรีได้ดี มีวงดนตรีที่เขาทำกับเพื่อนเขา และเขาก็ยืนยันคำเดิมว่าจะไม่เรียนต่อ จะทำตามความฝันของเขา ผมเลยพูดขึ้นว่าอย่าเพ้อฝันจนเกินไป เข้าใจว่ามีความฝันแต่บางครั้งก็ควรอยู่กับความจริงบ้าง ควรตั้งใจเรียนก่อนอันดับแรก การเรียนจะทำให้ลูกมีงานที่ดีทำ ชีวิตจะได้ไม่ลำบาก ซึ่งผมก็หนักใจไม่รู้จะบอก จะพูดยังไงให้เขาเลือกที่จะเรียนต่อ เพื่อจะได้เรียนจบไปมีหน้าที่การงานประจำทำเป็นหลักเป็นแหล่ง เป็นห่วงอนาคตของเขาครับ สุดท้ายเขาก็โกรธและเคืองผม ผมพูดแรงไปไหมครับในความคิดของเพื่อนๆ