อยากร้องไห้ตลอดเวลา รู้สึกโดดเดี่ยว

ขอถามหน่อยค่ะ พอดีว่าอยู่ไกลกับแฟน ระยะค่อนข้างไกลมาก ตอนนี้เริ่มเข้าสู่ช่วงมหาลัย อยากถามว่าควรให้อะไรเป็นของต่างหน้ากับแฟน เพื่อให้แฟนได้พกหรือได้นึกถึงเราตลอดบ้างคะ 😂😢

เป็นคนทำงานไกลบ้าน แต่ละวันตื่นทำงาน เลิกงานกลับหอ ไม่มีเพื่อน ไม่มีใคร ชีวิตโดดเดี่ยวไม่มีสังคม เพื่อนสนิทก็อยู่คนละจังหวัด ไม่ค่อยได้คุยกันจนค่อยๆหายไปทีละคน บางเวลาก็อยากเล่าอยากระบายให้ใครสักคน อย

เราแต่งงานมาเกือบ 4 ปี คบกับแฟนมาตั้งแต่อายุ 26 จนตอนนี้เราอายุ 32 ตอนเป็นแฟนกันเราสองคนไม่เคยนอนห้องเดียวกัน เพราะเราไปเรียนต่อคนละประเทศ ตอนทำงานก็คนละจังหวัด เอาง่ายๆ คือเราอยู่กินกันหลังจากแต่งงาน

บางทีเราอยากได้เหตุผล และบางเหตุผลขอแค่ทำให้เราได้เข้าใจก็พอ แต่คุณแม่เรากลับตะคอกใส่เราด้วยท่าทีและอารมณ์ที่หงุดหงิด เขาไม่ถามแม้แต่เหตุผลที่ทำให้เราคิดแบบนั้น หรือความรู้สึกของเราเลย เราพยายามเข้าใจ

สวัสดีค่ะ ตอนนี้เราทำงานอยู่ออฟฟิศเล็กๆที่หนึ่ง จากที่ค้นๆข้อมูลดู เหมือนจะเป็นเรื่องธรรมดาที่จะไม่มีการสอนงานเด็กใหม่ แต่ในตอนแรกเราก็คิดว่าไม่เป็นไร เราค่อยๆเรียนรู้งานผ่านคนอื่นๆ รอบๆ ก็ได้แต่กลาย

ผมไม่รู้เหมือนกัน มันเริ่มมาจากเมื่อ 3 ปีก่อน ที่ผมเป็นโรคซึมเศร้าอย่างยาวนานตอนที่ผมเริ่มเป็น สาเหตุน่าจะมาจากการทะเลาะกับพี่ผมบ่อยๆ จากนั้นก็เริ่มมีอาการต้องไปพบจิตแพทย์ ตอนนี้ก็สามปีมาแล้วครับผมเคย

สวัสดีค่ะ เรารู้สึกไม่ยึดโยงกับใครในชีวิตเท่าไหร่ จนบางทีเหมือนเราเข้าใจเหตุผลและอารมณ์คนอื่น แต่ไม่มีใครเข้าใจอารมณ์และเหตุผลของเรา เราเข้าใจว่า ทุกคนมีมุมมองความคิดแตกต่างกัน โฟกัสเรื่องต่าง ๆ ในชี

เรื่องราวของความรักที่วุ่นวายเกิดจากใจที่ไม่นิ่ง รู้จักคนสองคนในระยะเวลาไล่เลี่ยกัน คือสามปีกว่าทุกอย่างเริ่มต้นจากความเป็นเพื่อนทั้งสองคน แต่ทั้งสองคนไม่รู้จักกัน คนแรกทำให้รู้สึกดีเวลาคุยด้วย ให้ค

ตอนนี้ จขกท จากบ้านมาเรียนที่กทมทำให้เกิดความรู้สึกห่างเหินจากบ้านเกิดเมืองนอนเป็นอย่างมาก เรียนก็เยอะ วันหยุดก็ไม่ค่อยมี ทำให้ไม่ค่อยได้กลับบ้านไปหาครอบครัวที่รักสักเท่าไหร่ เกิดความรุ้สึกว้าเหว่ในจิ