ลงเอย - อัสนี วสันต์ โชติกุล
ได้รู้ และได้ยินในข่าวร้ายบางอย่าง
ได้รู้ทุกครั้ง ก็ยังห่วงใย
อย่างน้อยฉันและเธอก็เคยรัก เคยฝากหัวใจ
ยิ่งได้รู้ รู้ว่าเธอไปกับเขาลำบาก
ได้รู้ว่ารักเริ่มจะกลับกลาย
ถ้าทิ้งไว้ไม่นาน ก็คงแยก..คงแตก..กันไป
** ทบทวนกันดูสักทีดีไหม และเผื่อใจ..สักหน่อย
แล้วนับหนึ่งไปหลักสิบหลักร้อย ค่อยพูดจา
*** อย่าให้เหมือน..เมื่อคราว ที่เราได้ทำพลาดมา
ก็อย่าให้ซ้ำ เสียน้ำตา
ให้เธอ..และเขาเข้าใจ และให้อภัย เหมือนที่เคย
ลงเอยกันด้วยดี ได้ไหม
ฉันขออย่าให้ซ้ำ..กันเลย ลงเอยกันด้วยดี
( solo )
( ซ้ำ ** , *** )
รัก..อยู่ที่ใด ทุกข์..ใจอกเอ๋ย
ขอจงลงเอยด้วยดี
เมื่อได้ทราบข่าวร้าย..........ของเธอ
ฉันห่วงใยอยู่เสมอ.............ทุกครั้ง
อย่างน้อยก็เคยเจอ............เคยรัก
เคยทักฝากใจทั้ง...............หมดนั้นให้เธอ
พบเจอรักใหม่แล้ว.............กลับกลาย
เธอกับเขาเริ่มคลาย...........แยกก้าว
อยู่ลำบากใจกาย ..............ทุกข์บ่อย
หากปล่อยนานคงร้าว.........ยากน้าวคืนดี
ควรมีสติแล้วค่อย...............เจรจา
นับหนึ่งถึงร้อยพา...............สงบได้
เผื่อใจสักหน่อยนา.............กันพลาด
อย่าคาดหวังเลิศไซร้..........แค่ให้โสภา
อย่าเหมือนเราก่อนนี้..........พลาดมหันต์
ต้องหลั่งน้ำตากัน...............ชอกช้ำ
ควรอภัยใคร่สัมพันธ์............เหมือนก่อน
ตอนแรกรักสุขล้ำ...............จึ่งย้ำลงเอย.



⏳📖📘 ลงเอย 📘📖⏳
ได้รู้ และได้ยินในข่าวร้ายบางอย่าง
ได้รู้ทุกครั้ง ก็ยังห่วงใย
อย่างน้อยฉันและเธอก็เคยรัก เคยฝากหัวใจ
ยิ่งได้รู้ รู้ว่าเธอไปกับเขาลำบาก
ได้รู้ว่ารักเริ่มจะกลับกลาย
ถ้าทิ้งไว้ไม่นาน ก็คงแยก..คงแตก..กันไป
** ทบทวนกันดูสักทีดีไหม และเผื่อใจ..สักหน่อย
แล้วนับหนึ่งไปหลักสิบหลักร้อย ค่อยพูดจา
*** อย่าให้เหมือน..เมื่อคราว ที่เราได้ทำพลาดมา
ก็อย่าให้ซ้ำ เสียน้ำตา
ให้เธอ..และเขาเข้าใจ และให้อภัย เหมือนที่เคย
ลงเอยกันด้วยดี ได้ไหม
ฉันขออย่าให้ซ้ำ..กันเลย ลงเอยกันด้วยดี
( solo )
( ซ้ำ ** , *** )
รัก..อยู่ที่ใด ทุกข์..ใจอกเอ๋ย
ขอจงลงเอยด้วยดี
ฉันห่วงใยอยู่เสมอ.............ทุกครั้ง
อย่างน้อยก็เคยเจอ............เคยรัก
เคยทักฝากใจทั้ง...............หมดนั้นให้เธอ
พบเจอรักใหม่แล้ว.............กลับกลาย
เธอกับเขาเริ่มคลาย...........แยกก้าว
อยู่ลำบากใจกาย ..............ทุกข์บ่อย
หากปล่อยนานคงร้าว.........ยากน้าวคืนดี
ควรมีสติแล้วค่อย...............เจรจา
นับหนึ่งถึงร้อยพา...............สงบได้
เผื่อใจสักหน่อยนา.............กันพลาด
อย่าคาดหวังเลิศไซร้..........แค่ให้โสภา
อย่าเหมือนเราก่อนนี้..........พลาดมหันต์
ต้องหลั่งน้ำตากัน...............ชอกช้ำ
ควรอภัยใคร่สัมพันธ์............เหมือนก่อน
ตอนแรกรักสุขล้ำ...............จึ่งย้ำลงเอย.