บ่วงใบบุญ: ผลแห่งวจีกรรมและการขาดสติ

How are you Nong?
บัดนี้เธอคงไม่อาจรับรู้เรื่องใดได้แล้ว แม้แต่เหตุแห่งทุกข์ที่กำลังได้รับ

เมื่อเธอกล่าวร้ายผู้อื่น สาปแช่ง และขาดสติ ใจจริงฉันก็ไม่คิดว่าเธอจะประสบเคราะห์กรรมหนักขนาดนี้ ถ้าเธอยังประคองสติ ไม่บ้าคลั่งเกินไป คงไม่พลัดตกบันใดหัวฟาดจนสติเลอะเลือน

คูณแม่ดอกรักทำถูกแล้วที่ยกสมบัติในส่วนของรวยรินให้ใบศรี ด้วยนางดูแลยามป่วยไข้ ในขณะที่เธอกับลูกแวะมาเหมือนเข้าเซเว่น มันต่างกันมาก  

น้องใบบุญอยากรู้อะไรนักหนา มันใช่เวลาไหม อยากได้คุณย่าคนเดิมกลับมาเหรอ ต้องฟังพี่เอกอุเขาบ้าง

ถนิมพิมพรรณมาก น้องก็อย่าดุพี่นักสิ  ไม่นึกฝันว่าจะได้ยินประโยคนี้ นึกว่าหูแว่ว ยามนางไร้ที่พึ่ง คนเราก็เปลี่ยนแปลงได้นะ อ่อนลงเยอะเลย สงสารนางตอนพี่พิมานเป็นได้แค่พี่ชาย คิดจะพึ่งพิงยามล้ากลับแป้ว แต่ก็มั่นพอที่จะเดินออกไป

รักแท้ที่คุณนายดอกรักตามหา ไม่ควรได้จากคนที่เขามีเจ้าของแล้วนะคะ ตอนได้กับคุณพระเพราะขาดที่พึ่งพิง พอรับฟังได้  ไม่รักก็ต้องทนอยู่ไปจนมีลูกเต้า ระหว่างนั้นไม่เห็นความดีของสามีบ้างเลยหรือ เขาก็เชิดชูให้ทัดเทียมเมียหลวง  ยังนอกใจได้ลงคอ แล้วมาอ้างหารักแท้ จากชายอื่นไม่สมควรค่ะ  คุณนายแค่หาพวกแต่ยังดีที่ยอมรับแล้วว่าตัวเองเลว  ใบศรีนางก็ยังปลอบใจ ถ้าคุณเลวฉันก็ชั่ว  จุดนี้ดีพอจะได้รับช่วงต่อบ้านเรือนบุญนะเจ้าคะ

คุณแม่ใบศรี ตบหน้าลูกสาว คงเตือนสติ เข้าใจว่ายังไม่ถึงเวลาจะมารักกัน ควรจะชัดเจนกว่านี้ก่อนค่อยคบหากันเปิดเผยหรืออย่างไร

ตอนต่อไป คุณเกริกกลับมาเอาเรื่องคุณนายแน่ ฐานทำให้ติดโรค จะรอดไหม เอาใจช่วยนางค่ะ

ปล. มากับธรรมมะ ขอให้ทุกคนมีความสุข ปราศจากทุกข์ภัยค่ะ
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่