อยากมาแชร์ประสบการณ์ที่เราเจอมากับตัวเองค่ะ อาจจะเล่าติดขัดไปบ้างขออภัยล่วงหน้านะคะ เราเพิ่งหัดเล่นพันทิบ
เรื่องราวที่เราลงไปเป็นแค่ส่วนนึงเขียนแค่ที่ช่วงนึงและเท่าที่เรานึกจำได้ เยอะมากที่เจอเป็นแค่ส่วนหนึ่งอาจจะเล่าไม่หมดนะคะ เพราะมัน20กว่าปี ทั้งหมดคือเรื่องจริงไม่เสริมแต่ง ช่วงจังหวะเวลาบางตอน อาจจะอยู่ต่างสถานที่ เพราะมีการย้ายที่อยู่ หรือช่วงจังหวะชีวิตไปอยู่ที่ไหนบางตอน แต่ขอผ่านรายละเอียดตรงนี้ ยังมีพีคๆอีกเยอะมากแต่ถ้าเราเล่าไปจะต้องเล่ายาวอีกเพราะมันเชื่อมโยงกันบอกก่อนเพราะกลัวจะงง ค่ะ กลัวมันจะยาวไปค่ะ
เราเล่าเรื่องนี้ด้วยอารมณ์ที่นิ่งแล้ว เมื่อก่อนเราเคยเขียน ไว้จะเอามาลงหลายครั้งแต่เขียนไม่เคยจบเลยค่ะเพราะเราเสียใจ ร้องให้ เหมือนภาพมันย้อนกลับมา ตอนนี้เราเล่สได้แล้วค่ะ
....ขอบอกนิสัยของเราก่อนนะคะเผื่อจะได้เข้าใจตัวเราและเรื่องราวเรามากขึ้น กลัวจะมีดราม่าว่าเราเป็นคนอกตัญญู,ไม่อดทน
...คือ พื้นฐานเราเป็นคน ค่อนข้างมีเหตุผล เข้าใจคนอื่นอ่อนโยน มีน้ำใจ ชอบช่วยเหลือคนอื่น ชอบทำบุญทำทาน ขี้อ้อน นิสัยน่ารักเรียบร้อย เชื่อฟังพ่อแม่ ไม่เคยว่าใคร ไม่เคยทำร้ายแกล้งใครก่อน ทั้งในครอบครัวและที่โรงเรียนตั้งใจเรียน ที่เป็นแบบนี้เพราะนิสัยของเราเองแม่ได้สอนอะไรเราเรื่องพวกนี้
ฟังอาจจะดูเหมือนเป็นนางเอกไปหน่อย แต่ข้อเสียเราก็มีค่ะ คือก็เป็นคนใจร้อนมาก ถ้ามีเหตุนะ
...พี่ทั้ง3คนนิสัยต่างจากเรา เรา ได้ทุนเรียนดีทุกปี ขยัน ช่วยทำงานบ้านและทำงานบ้านทุกอย่างคนเดียวใน4คนพี่น้องและมีแค่แม่ทำด้วย เราเป็นน้องเล็กสุดในบ้าน เรารักแม่มากๆรักพี่ พ่อแม่แยกทางกัน แม่มีลูก4 คน  แม่มีสามีใหม่อยู่ด้วยกัน เราพี่ชายและแม่อยู่บ้านเดียวกันส่วนพี่สาว พี่ชายคนโต(พี่ชายต่างพ่อ) ตอนเด็กไม่ได้อยู่ด้วยกันเพิ่งมาอยู่ด้วยกันตอนโตและไปๆมาๆ เค้าชีวิตตกต่ำก็มาพึ่งพาอาศัยแม่ พอเค้าได้ดีเค้าก็จากไป เป็นช่วงๆไปๆมาๆ(พี่ชายคนโตสุดเราไม่เอ่ยขอไม่เอ่ยนะคะไม่ได้มีเรื่องรายอะไรมากเค้าไม่ค่อยอยู่กับเราแไม่ได้สนิทอะไรไม่ได้อยู่ด้วยกันตอนเด็ก)
ขอเริ่มเล่าเป็นข้อนะคะ อาจจะมีติดขัดไปบ้างจริงๆมียาวกว่านี้แต่พิมพ์พอให้เข้าใจได้ค่ะ
ขอเริ่มเลยนะคะ

1.เราถูกพ่อเลี้ยงล่วงเกิน บังคับ (การสำผัส ทางมือ และใช้อย่างอื่นสำผัส) ที่อวัยวะเพศเราอยู่หลายครั้ง และเขาพยายามมากกว่านี้ แต่ไม่สำเร็จ มี1ครั้งตอนเด็กๆแม่รู้เห็น ครั้งนึง แต่ไม่สนใจ ตอนนั้นเรา5-6ขวบ แต่จำความได้ตอนนั้นเราไม่รู้ว่าทำแบบนี้คืออะไร และเค้าหาจังหวะจะทำร้ายเราตลอดแต่เราพอโดน เราพยายามอยู่ห่างๆ เราไม่รู้จะบอกแม่ยังไง เพราะแม่ก็รู้เห็นแต่ตอนนั้นเรายังเด็กไม่รู้จะทำยังไง สายตาแม่ตอนนั้น เหมือนโกรธแค้น เราด้วยซ้ำน่าจะโกรธสามีตัวเองแต่ทำอะไรไม่ได้ วันนั้นแม่ทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เรายังงง และเสียใจถึงทุกวันนี้ รักผัวหลงผัวมาก ขนาดผัวกินแต่เหล้า และทำร้ายตอนเมา ยังคบอยู่ (ปัจจุบันแม่ยังคบกับคนนี้อยู่) เราหนีไปไหนไม่ได้ญาติ ก็อยู่กันคนละที่และสมัยนั้นโทรศัพท์และช่องทางการติดต่อยังไม่ค่อยสะดวกค่ะ แต่เราขอตัดเรื่องบอกใคร หรือบอกญาตินะคะ ขนาดแม่เรายังไม่สนใจ ถ้าบอกคนอื่นแม่ก็ปกป้อง ผัวตัวเองเรา เลยไม่คิดจะบอกใครค่ะ แต่ตอนเราโตมาหน่อย เป็นสาวเค้าไม่ยุ่งกับเราแล้วค่ะ ไม่กล้าทำ เราโล่งใจนิดนึงแต่ ว่าเค้าไปทำอีกอย่างคือ แอบดูเราอาบน้ำ เราเห็นกับตา และมาพูดจา ไม่ดีกับเราด้วย (วิจารณ์เราเราขอไม่พูดถึงนะคะ) ตอนที่เค้าเมา 1 ครั้ง และตอนไม่เมา ก็แอบดู น่าจะดูมานานแล้ว เพราะบ้านเราเพิ่งเห็นมีช่องให้ดูได้ เราขอเขียนถึงแค่นี้นะคะ ปวดใจ เราไม่ได้บอกแม่ค่ะ บอกแม่ก็ไม่เชื่อเค้ารักผัวเค้ามาก
2.แม่ชอบ บรรยายความลำบากในการเลี้ยงลูก และความไม่ดีของพ่อแท้ๆ ให้เราฟังสอนให้เราเกลียดพ่อ บ่นว่าลำลากและชมตัวเองว่าเจ๋ง ที่เลี้ยงลูกมา3-4คนชอบไปโฆษนาให้ชาวบ้านฟังว่าตัวเองโดนผัวคนเก่าทิ้ง ทำไม่ได้เค้าต้องหอบลูกมาเลี้ยง อยู่อย่างลำบาก อะไรของเค้าก็ไม่รู้ และพูดกรอกหูเราประจำว่า เค้ามีบุญคุณกับเรา โตมาเราต้องเป็นคนดูแลเค้ายามลำบาก อย่าทิ้งเค้านะ
แม่เลี้ยงเรา ลำบาก เราเข้าใจเขา เราก็ไม่ได้สบายไปกว่าเขาเราไม่ได้ใช้ชีวิตวัยเด็ก วัยรุ่นเลยแอบเสียดายมากๆ ไม่ได้หัวเราะ และยิ้มอย่างมีความสุขมานานแค่ไหนแล้วนับครั้งได้เลย ตลอดเวลาที่อยู่กับเค้า มีแต่ความทุกข์ทรมานทั้งกายและใจ และอยู่แบบอดอยาก อดมื้อกินมื้อ เคยกินข้าวกับน้ำปลาหลายครั้ง หนักสุดคือ ไม่มีข้าวกิน
แต่เรารักเขามาก สงสารแม่  เราได้เงินไปรร.วันละ10-15บาท ซื้อ แค่ผลไม้ได้ น้ำเปล่าได้ บางวันกินน้ำก็อกที่โรงเรียนจนเพื่อนล้อว่ากินน้ำก็อก เพื่อนที่รร.กลั่นแกล้งหนักมาก   อยู่ที่รร.เรานิสัยดีนะคะ และไม่เคยเกเรเลย ตั้งใจเรียน แต่ชอบโดนแกล้ง เราเหมือนหนีเสือปะจระเข้ อยู่บ้านโดนอีกอย่าง อยู่รร. โดนอีกอย่าง แต่เราไม่เคยพูดถึงปัญหาใดๆให้เค้าลำบากใจ
ข้าวไม่พอข้าวจานละ25+ เราหุงข้าวไปกินข้าวห่อโตๆกับหมูปิ้ง1ไม้ จนเพื่อนถามว่าเราอิ่มหรอ แต่เรายอม อดอยากไม่เคยบอกแม่ว่าไม่พอ เพื่อ ไม่อยากให้แม่ลำบากกว่านี้ เราได้ทุนการศึกษา เรียนดี ทุกปีด้วยค่ะ เขาไม่เสียค่าหนังสือและค่าอุปกรณ์การเรียนของเราเลยเพราะทุนเขามี รวมถึง ค่าเสื้อผ้า ชุดนักเรียน  นานๆ มีงานกลุ่มก็ให้บ้าง  เราไม่เคย สร้างพาระ และความลำบากให้แม่เพิ่มขึ้น เราช่วยเหลืองานบ้าน ตั้งแต่อายุไม่ถึง10ขวบ และพอวัยรุ่นหน่อย ก็ทำงานบ้านทั้งหมด กับแม่ แค่2คน แต่แม่ยังบ่น ด่า หยาบคาย บังคับ ใช้ความรุนแรง ตี ประจำ ทั้งที่เรา รู้หน้าที่และ มีคำพูดที่ไม่เหมาะสม พูดจาไม่ดีกับเรา ทุกวัน จนเราร้องให้ ทุกวัน เสียสุขภาพจิต เราไม่ได้ทำอะไรผิดก็ด่าเรา ทุกวันว่าเราขี้เกียจ คือเสาร์อาทิตย์เราอยากตื่นสัก8-9โมงเพราะเหนื่อย แต่ปลูกเรามาซักผ้าแต่เช้า7-8โมง ผ้าก็คือผ้าของแม่และพ่อเลี้ยง เราซักมือด้วยนะคะ ช่วงนั้นไม่มีเครื่องซักผ้า
....พี่สาวเคยเอาโทรศัพท์ฟาดหัวเราแตก เพียงเพราะแค่หาเราไม่เจอ เราไปข้างนอกกับพี่ แล้วแค่หากันไม่เจอ หัวเราแตกบริเวณ กกหู เลือดไหลเต็มเสื้อใส่เสื้อสีขาว พาเรานั่งมอไซค์กลับห้อง (ห้องเขา)คือเราไปอยู่กับพี่สาวอยู่ช่วงนึงมีเหตถที่เราไปอยู่กับพี่ชั่วคราวหละเรา ขอไม่เล่านะคะมันยาว แต่มันก็สำคัญอยู่ค่ะ คือรายละเอียดมันเยอะ ช่วงนี้เค้าก็ทำไม่ดีกับเราอยู่หลายเรื่อง มีแต่สำคัญๆ แต่เราต้องอธิบายยาวเลย ขอผ่านก่อนนะคะ
เล่าต่อว่า เค้า ไม่พาเราไปรพ.ปล่อยให้เรานอนเลือดไหลซับเลือดเอง และค่อยๆหยุดไปเอง2-3วัน แต่เราไม่บอกเรื่องนี้กับใครเลย
แต่มีแต่เค้าเอง ที่ไปพูดโชว์เพื่อน ว่า น้องมันดื้อ กูเอาหมวกกันนอกตีหัวมันเลย จริงๆแค่โทรศัพท์ ตี แต่มันเป็นเพราะความเอาแต่ใจตัวเองของพี่และ เป็นพี่ที่แย่มาก ยังมีหน้าไปพูดโชว์คนอื่น และพูดไม่จริงด้วย
.....และเราเป็นคนที่เหมือนถูกปิดปากห้ามออกทุกความเห็น คำพูดเราไม่มีความหมายกับใครเลย บางอย่างเราหวังดีก็ด่าว่าเรา เป็นแค่เด็กไม่มีสิทธิ์พูด ไม่ใช่เรื่องของเด็ก แม่บังคับเราทุกการกระทำ ไม่ให้มีเพื่อนเลย ทั้งที่เราไม่เคยทำตัวเกเรค่อนข้างเรียบร้อย ไม่ให้มีโทรศัพท์ใช้ ไม่ให้ใส่กางเกงขาสั้นเหนือเข่า ไม่ให้ไปไหนทั้งนั้นบังคับเรา ให้อยู่แต่ในบ้านเท่านั้น ไปได้แค่ร้านของชำ ไปรร. และไปทิ้งขยะ แต่ถ้าไปนาน  จะออกมาตาม
3.เราเดินกลับบ้านบ่อยมากค่อนข้างไกล พี่สาวมีมอไซค์นะ และว่าง แต่เขาขี้เกียจมารับ ที่เราเสียใจนิดนึงคือถ้าเมื่อไรเค้ามารับเค้าจะบ่น ทุกวัน แต่เราก็เลี้ยงลูกให้เค้าในขณะที่เราเรียนอยู่ งานบ้าน ทุกอย่าง เราทำเองกับแม่เราเหมือนถังขยะ คอยเก็บกวาด ที่เค้ากินไหนทิ้งตรงนั้น ขยะที่หนักๆ เศษอาหารเราปั่นจักรยานห้อย ข้าง มาทิ้ง ทุกวัน พี่สาวเราไม่เคยทำงานบ้านช่วยเลย แต่ก็ไม่ได้เป็นคนดูแลเรื่องค่าใช้จ่ายในบ้าน เท่าไร เจียดให้แม่เดือนละ1000 ค่าบ้านแค่นั้น แต่ตัวเองกินอยู่ที่บ้าน หลานก็เลี้ยงให้ และล้ำเลิกบุญคุณและด่าทุกคน ว่า พูดคุยใหญ่โตว่าเงิน1000ที่ให้มันเยอะและ เหมือนเค้ามีบุญคุณมากเลย แม่ร้องให้เพราะพี่สาวประจำ เรารู้สึกหดหู่ และเหนื่อยกับชีวิตมาก อยู่แบบ อดอยากและเหนื่อยมากๆ เราใช้เตาฟืน ก่อไฟ ก็เพื่อ ต้มขวดนมให้หลาน และ เลี้ยงหลานเอานอน ชงนม ตื่น ดึก มาดูแล เราเรียนอยู่ ลำบากมากๆ ทั้งกายและใจ ทำขนาดนั้น แม่ยังด่า ว่าเราขี้เกียจ และไร้ประโยชน์
เราลืมเล่าว่าโดนพี่ชายคนกลางกลั่นแกล้ง ต่อย ตี ทำร้าย พลักตกน้ำบ้าง ใช้หนังสติกยิงหน้าเรา เกือบโดนตาบอด ตีก้นฝูงควายให้ไล่ขวิตเราบ้าง สารพัดจะแกล้ง เราท้อใจ เจ็บตัวตลอด และเหนื่อยมากเวลาอยู่กับพี่ชาย แต่พอโตมาเค้าเลิกแกล้งแล้ว แต่ไม่คุยกัน (มีสาเหตุเดี๋ยวเล่าค่ะ)
แม่ไม่เคยดูแลใส่ใจเราเลย ทุกเรื่อง จะชอบคุยกับพี่สาวมากกว่า คุยกันถูกคอ ไม่คุยดุว่า พี่สาวเลย จะเกรงใจ
ตอนที่เราโตเป็นสาวเลย เช่น มีน่าอกแล้วต้องหายกทรงมาใส่ มีประจำเดือน ต้องดูแลตัวเองยังไง อื่นๆอีกมากมายตอนเป็นวัยรุ่น แต่ เราก็ไม่เคย ขอความช่วยเหลือ หรือบอกแม่เลย เค้ามีนิสัยแข็งกร้าว และ ชอบด่า ชอบตี เราไม่กล้าปรึกษา (เราเริ่มน้ำตาไหลมันฝังใจและเจ็บปวด) 
4.แม่ชอบตีเราแบบไม่มีเหตุผล ไม่ฟังเราเลย ตีและด่าหยาบคายก่อนตลอด วันนึง เค้าเจอยาทาแผล ในปาก เราซองแบนๆ เค้าคิดว่าถุงยางอนามัย อยู่ๆ ตีเราเลย แรงมาก พอเค้ารู้ว่า คืออะไร ไม่ขอโทษ และปลอบเราเลยเราก็เงียบ ไม่พูดอะไร เรา เจ็บจนชาพูดไม่ออก หลายครั้งแล้ว ที่แม่ดูถูกเรา เราเรียนอยู่และเราไม่เคยออกบ้านไปไหน จะเอาเวลาที่ไหน ไปมีแฟน เรากลับบ้านตรงเวลาทุกวัน เค้าคิดได้ยังไง เราเสียใจมาก ที่คิดกับเราแบบนั้น
เคยโดนล่ามโซ่ตีประจาน แค่ไม่กินผัก ตอนเด็กๆ และชอบล่ามโซ่ตีเรา ประจานหน้าบ้าน 2-3ครั้ง แบบไม่มีเหตุผล
5.วันที่เราซ้อนท้ายจักรยาน เราเอาหน้าซบหลังเค้า แล้วกอด เหมือนอ้อน เค้า และหลบๆแดดด้วย อยู่ดีๆ ด่าเราขึ้นมาประมาณว่า อายคนหรอ ที่กูเป็นแม่ เก็บของเก่าหาเลี้ยง ถึงต้องมุดหลบ คนอื่นที่หลังกู ตอนนั้นเราไม่เถียงด้วยค่ะ เพราะเค้าไม่เคยฟังเรา ถ้าตอบ ว่าไม่ใช่ ก็ด่าอยู่ดีไม่ต้องเถียง มีหลายเหตุการ์คล้ายแบบนี้เยอะมากเล่ายังไงก็ไม่จบ แต่สุขภาพจิตเรา เสียทุกวันเลยค่ะ ไม่มีวันไหนที่เราไม่มีน้ำตา เราร้องให้ ตาบวม ทุกวัน เลยค่ะและเจ็บที่หัวใจ (เรารู้สึกว่าเราเจ็บที่หัวใจจริงๆ ปัจจุบันมันคือโรคประจำตัวเรา)
5.1 ตอนเราเริ่มวัยรุ่น สุขภาพช่องปาก ไม่เคยสนใจพาเราไปรักษาเลย เราบอกว่าปวดฟัน มันรักษาฟรีเค้าไม่ให้เราไปและจะไปเองก็ไปไม่ได้ บอกว่ามันเปลือ เราอธิบายแล้วว่ารักษาฟรี เราปวดฟันจนเป็นหนอง กินยาพารา เพื่อบรรเทาทรมานมากๆ ปวดอยู่1-2ปี กินยาอยู่2ปี หรือนานกว่าเราจำไม่ได้ จนเรา โตขึ้นมานิดนึง อายุ16มั้ง เราหนีแม่ นั่งรถเมย์ไปรพ. แอบไปถอนเอง ไม่เสียเงินค่าถอน พอแม่รู้ เค้าก็ไม่ได้ถามอะไรเราเลย ว่าเป็นยังไงบ้าง เตรียมจะด่าอย่างเดียว เราหัวจะปวด ไม่สิ ปวดมานานแล้ว😢
เราไม่เคยตัดพ้อ ไม่เคยว่าเค้ากลับ ไม่เคยบ่น แต่เค้าก็ยังไม่ดีกับเราเลย
.....เราเคยป่วยใส้ติ่งอักเสบ แม่ปล่อยให้เรานอน ปวดท้องอยู่หลายวันน่าจะเป็นอาทิตย์เพราะมันหลายวันมากตอนนั้นเราอยู่อนุบาลเองอายุ5-6ขวบ เราทรมานมากเจ็บแทบตาย ไม่พาไปรพ. คนปกติ ขนาดผู้ใหญ่ปวดท้อง ตัวเค้าเองเพิ่งมาปวดท้องใส้ติ่งตอนปี65(ปัจจุบัน)เค้ายังไปรพ.ทันที ภายใน1วัน แต่เราตอนนั้นแม่ไม่พยายามเลย จนเราปวดหลายวัน สุดท้ายเค้าคงทนเห็นไม่ไหวเลย ถึงพาไปรพ.ซะที แม่เล่าให้ฟังว่า หมอดุแม่ใหญ่เลยว่าทำไม เพิ่งพาลูกมารพ.ตอนนี้เพราะลูกใส้ติ่งแตกแล้วน้องอาจตายได้ ทั้งที่มีสิทธิ์บัตรทองด้วยนะรักษาฟรี แม่เค้าอ้างว่าไม่มีเงินพาลูกมาหาหมอแต่คนเป็นแม่อ่ะ ทำเพื่อลูกได้แค่นี้หรอ เราเจ็บเกือบตาย จนไม่สามารถนั่งได้แล้ว นอนก็ไม่ได้ กินอะไรลงไปอาเจียนออกหมด จิบได้แต่น้ำ กินข้าวกับเกลือได้เล็กน้อย แต่อาเจียนหมด ในความรู้สึกเราตอนนั้นยังเด็กยังไม่คอดมากแต่พอโตขึ้น คิดย้อนกลับไป เค้าไม่พยายามทำอะไรเพื่อเราเลย ต้องให้เราเกือบตายซะก่อน ที่ไปรพ.ได้เพราะเค้าไปขอความช่วยเหลือคนอื่น ให้พาไปส่งรพ. เขาเพิ่งจะคิดออก TT(มีต่อนะคะ)