ชุมพร เป็นมากกว่าทางผ่าน : ขี่รถเครื่องไปปีนเขาภาคใต้ เขาทุ่งยางชุมพรกันเถอะ

ลงใต้มาไม่รู้กี่ครั้ง ถ้าให้นึกคร่าว ๆ ตั้งแต่เริ่มขี่มอเตอร์ไซค์ตั้งกะ 150cc จนมา 900cc ก็ลงใต้มาเกินสิบ ๆ ครั้งแล้ว ประจวบฯ ปราณบุรี สุราษฎร์ธานี พังงา กระบี่ ภูเก็ต แต่ไม่เคยเที่ยวชุมพรเลย (เคยแวะนอน เพราะไปสุราษไม่ทัน)

รอบนี้ได้มีโอกาสมาเที่ยวชุมพรจริงจัง 2 วัน 1 คืน คือตั้งใจจะมาชุมพรเลย และรู้สึกว่าจริง ๆ ชุมพรเป็นจังหวัดที่มากกว่าทางผ่าน ที่เที่ยวสวย ๆ เยอะ แต่ทะเลให้ไปสู้ระดับ สุราษฎร์ กระบี่ ภูเก็ต ก็คงจะเว่อร์ไปนิดนึง ให้ Range เดียวกับ หัวหิน ปราณ แหละ แค่คนอาจจะน้อยกว่านิดหน่อย เพราะไกลกว่า ซึ่งเป็นเรื่องที่ดี


ออกจากบ้านตอน 7 โมงได้ แวะเติมน้ำมันเต็มถัง โดนไป 500 บาท แทบหมดอารมณ์เที่ยว   เลยขี่ slowburn 100-120 พอ ประหยัดน้ำมัน ได้ไป 280 km ทำลายสถิติตัวเองที่เคยทำได้ไว้ที่ 250 km (แต่ขากลับซดยับเหมือนเดิม โดนฟอร์จูนเนอร์ดันตูดอย่างบ่อย เลยเผลอใจบิดหนี) พอได้ขี่ช้าก็เจอนักท่องเที่ยวด้วยมอไซค์เล็กใหญ่มากมาย บางคันก็ยกนิ้วทักเรา เราก็ทักกลับบ้าง รถเล็กบางคันใส่หมวกหลักหมื่นผมรีบมองค้อนเลย (อิอิ)

ระหว่างทางวิวสวย คนน้อย รถไม่มี เลยต้องจอดเก็บรูปเป็นที่ระลึกซะหน่อย


ใช้เวลา 4 ชั่วโมงนิด ๆ กับความเร็ว 100-120 แบบไม่แวะพักเลย นอกจากเติมน้ำมันไปสองถังซึ่งถือว่าประหยัดเกินเป้า ถึงพิกัดแรกที่ตั้งใจจะมา Happy Bar ตอน 11:00 เพื่อจะปีนเขาทุ่งยาง ตั้งใจมาชุมพรเพราะเขานี้เลย...

เขาลิบ ๆ นั้นแหละ ที่เราจะไปพิชิตกันวันนี้
ซูมขึ้นไปดู รู้สึกเหนื่อยเลย
บรรยากาศ ร้านอาหารกึ่งบาร์ มีให้เลือกที่นั่งหลากหลาย มีชั้นสอง กับ ริมหาดด้วยนะ

แวะคุยกับพี่บาร์เทนเดอร์ เรื่องรายละเอียดการปีนเขา จากนั้นก็ตุนน้ำไปสองขวด ซึ่งขอบอกเลยว่าเกะกะมาก ๆ เพราะต้องใช้มือสองข้างในการปีน เกาะ จับเชือก การที่เสียมือไปกับขวดน้ำจึงเป็นอะไรที่น่ารำคาญมาก เลยยกกินให้หมดขวดแล้วเหยียบให้แบน ๆ มัดกับกระเป๋าข้างเอา…

ทางเข้าและทางเนินแรก ตอนแรกเห็นแค่นี้ คิดในใจ สบาย ๆ 
อันนี้ผมเดินเลยจุดขึ้นหลงไปอีกทาง พบว่าเป็นทางตัน เลยต้องเดินกลับ
ทางขึ้นจริง ๆ อยู่นี้ ค่อนข้างชันมาก ไต่เชือกไปเอา
หลัง ๆ เริ่มเป็นหนังชีวิตละ น้ำเกะกะมาก ๆ  แถมทางก็ชันมาก
บางจุดนี้ก็ได้ปีน เกาะ ไต่เชือก สะใจเลย
จุดนี้ถ้าไม่มีบันไดคงโหดมากแน่ ๆ 
หลัง ๆ ไม่มีเชือก ก็เกาะหินปีนขึ้นไป

ซึ่งพอใกล้ ๆ จะถึงยอด เชือกมันไม่มี ต้องจับ เกาะ ตะกรุย ตามซอกหินปีนขึ้นไป แล้วทีนี้ หินมันแตก หรือ หลุด แล้วขาดันไปเหยียบก้อนนั้นพอดี เลยร่วงระหว่างปีน ดีไม่กลิ้งตกเหวต่อ แถมหลงบนเขาอีก เดินไปผิดทาง จะวนกลับหลายรอบละ แต่ก็มาถึงขนาดนี้ ขอไปเห็นยอดก่อนละกัน

เห็นยอดลิบ ๆ แล้วววว

ข้างบนไม่ร้อนอย่างที่คิด ลมเย็นดี หลังจากนั้นก็ลงจากเขา แต่ลงผิดทาง เอะใจ มันคนละทางกับขามา เชือกก็ไม่มี ฝืนลงมาจะครึ่งทางได้ ไปต่อไม่ได้ละ เพราะไม่มีเชือกแล้วทางมันชันเกินไป เลยต้องย้อนขึ้นมาบนยอดใหม่ เพื่อกลับทางเดิมที่มีเชือก  
ลงมาถึง ประมาณบ่าย (ขึ้นไป 11 โมง) หอบเป็นหมา รีบเดินไปที่บาร์ ขอน้ำด่วน ๆ บาร์เทนเดอร์คงตกใจ นึกว่าใกล้จะตาย หอบเกิน 
พักได้สักครึ่งชั่วโมง เลยออกเดินทางต่อไปที่พัก หมดอารมณ์เที่ยวไหนละ ไม่ไกลประมาณ 3-4 โล ขี่รถ 5 นาทีได้ พอมาถึงแล้วก็จัดแจงกางเต็นท์  แล้วก็พักเลย เหนื่อยจัด ๆ สั่งผัดไทยมากินมื้อเที่ยง แล้วก็พักผ่อน

ถึงแล้ว ที่พักคืนนี้ Cafe หมูกะทะ บ้านเกาะเตียบ
รีบกางเต็นท์ พักเหนื่อย ข้างหน้าฟ้ามืด ๆ เหมือนฝนจะตก พี่คนดูแลบอก ไม่ตกแน่นอน ไปบนไว้ขอให้ฝนไม่ตก 3 วัน (ซึ่งก็ไม่ตกจริง ๆ)
หิวมาก สั่งผัดไทยมากินก่อน มื้อเช้า และ มื้อเที่ยง
ตรงนี้ตอนเย็น มีหมูกะทะขายด้วยนะ นั่งชิว ๆ กินริมหาดกันเลย
เครื่องดื่ม ทั้งแอลและไม่แอลก็มีนะ
กลางคืนที่นี้ไม่ร้อนอย่างที่คิด ค่อนไปทางหนาว ดึก ๆ หลังเที่ยงคืน จะได้ยินเสียงเครื่องยนต์เรือประมง สตาร์ท และ เบิ้ลเครื่องทั้งคืนจนเช้า ใครหนวกหูก็ไปนอนบ้านพัก น่าจะลดเสียงได้ระดับนึง


เช้าวันใหม่ ที่หลับไม่ค่อยสนิทเท่าไหร่ เพราะได้ยินเสียงเรือทั้งคืน แต่บรรยากาศยามเช้าก็สดใสดี จัดการอาบน้ำ แล้วก็เก็บเต็นท์ เดินดูวิวสักพัก ก็ออกมาจากที่พัก 7 โมงครึ่ง เพราะตอนแรกจะแวะเที่ยวไล่ไปเรื่อย ๆ จนถึงสามร้อยยอด แต่ฟ้ามืดเหมือนฝนจะตก และตกลงมาก่อนถึงประจวบฯ เลยยิงยาวกลับบ้านเลย เลยเหมือนได้เที่ยวน้อยไปหน่อยสำหรับชุมพร (แต่เหนื่อยเหมือนมาเที่ยวสามวัน) ไว้ต้องมาแก้มือใหม่ครั้งหน้า ขอบคุณที่อ่านกระทู้จนจบครับ พาพันขอบคุณ



แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่