แบบไหนที่เราควรทำ

เอาจริงๆ เรื่องราวทั้งหมดเกิดจากการที่ ผญ คนหนึ่งพยายามหนีออกมาจากชีวิตที่ต้องระแวงต้องเจอแต่ปัญหา การนอกใจ ในวันหนึ่งที่ที่เราเห็นพ่อกับแม่ขับรถมาตอน 4 ทุ่ม 2 คนเพื่อมาหาลูกสาว ที่กำลังเจอปัญหาความรัก เราเป็นซึ้มเศร้าขั้นรุนแรก พ่อแม่เราเข้าใจเราดีและอยู่ข้างๆเราตลอด มีผช คนหนึ่งทำให้เราจาก ผญ ที่ร่าเริงที่ดูสดใส จมอยู่ในหลุมดำแต่อาจจะไม่ใช่แค่เขา แต่มันก็หลายๆสิ่งที่พอเราพลาดตกลงไปแล้ว และมันไม่สามารถขึ้นมาได้ วันหนึ่งเราตัดสินใจว่าเราจะไม่วนอยู่ตรงนี้แล้ว เราก้าวออกมา ออกมาแบบทิ้งทุกอย่างรู้สึกเฉย ไม่ได้รักไม่เกียดไม่เสียใจ แค่รู้สึกว่าจะไม่อยู่ตรงนี้แล้ว เราเดินมาเรื่องๆ เราได้เจอ คนๆหนึ่งความสัมพันธ์ที่เราคิดครั้งแรกคือ แฟนเก่าเราตามมา เราแค่จะให้เขาเห็น แต่เรากลับทำให้ปัญหามันใหญ่ขึ้น เราเดินต่อมาเดินมาได้มาสักพักหนึ่ง เรารู้สึกมีคนไหนึ่งจับมือเรา เหมือนมันจะดีใช่ไหม แต่คนที่เราเจอตอนนั้นคนที่เดินจับมือเรา ปลอบโยนเรามา เค้ามี"แฟน" อยู่แล้ว ใช่เรารรู้ไม่ควรทำแบบนี้ ไม่ควรไปแย่งของใครมา เราแค่อยากให้เขาอยู่กับเราในฐานะอะไรก็ได้ เราไม่หวังอะไรตอบแทน เขาเหมือนสิ่งที้ราตามหามา คนที่เข้าใจเรา คนที่ไม่เคยบอกว่าออกมาจากหลุมดำนั้นสิ แต่เขาคือคนที่นั่งลงข้างๆเรา เขามีวิธีทำเรายิ้มได้กับปัญหาที่เราเจอ เขาจะไปหาแฟนไปอยู่กับแฟนเราแค่น้อยใจ เราไม่ได้อยากได้เขามาครอบครอง แต่ผิดไหม ผิด มันคือเรื่องที่ผิด บางครั้งเราก็อยากรู้ว่า จริงๆแล้วสำหรับเรา เขารู้สึกยังไง เพราะเรารู้ตัวดี ถ้าวันหนึ่งมันถึงเวลา เราต้องเดินออกมา และถ้าถึงวันนั้นเจาก็ต้องเลือกคนของ และตอนนี้แฟนเก่าพยายามทำดีกับเราทุกๆอย่าง(ซึ่งทุกครั้งที่นอกใจก็ทำแบบนี้ แล้วมันก็วนกลับมาเหมือนเดิม แต่วันนี้เราก็แอบหวังให้เปลี่ยนไป) แต่ถามว่าให้เรากลับไปไหม เราไม่กลับไปแล้ว เพราะมันถึงเวลาของมัน วันนี้เราควรทำยังไง  อยู่แบบนี้ ยอมอยู่กับเขาแลกกับความสุขเล็กๆน้อยๆ หรือกลับไปหาแฟนเก่า หรือจริงๆเราควรอยู่คนเดียว กอดตัวเองในหลุมดำที่หนาวและมืดแบบนี้ไปเรื่อยๆ