เราควรไปวุ่นวายกับพ่ออีกไหม

คือเราเป็นลูกตนโตมีน้องสาวอีก2คน พ่อเเม่เราเเยกทางกันตอนเราอยู่ป.6 ปัจจุบันเราอายุ21ปี ก่อนพ่อเเม่เเยกทางกันเราอยู่กับยายเป็นมาก หลังจากที่พ่อเเม่เเยกทางกันตั้งเเต่ม.1-6เราอยู่กับย่า ซึ่งพ่อเป็นเซ็นรับบุตรทั้งสามคน พ่อจะไปๆมาๆหาบางเดือนละ1-2ครั้งเพราะอยู่สวนห่างจากบ้าน30โล เราอยู่กับย่าเเละปู่ตลอดเวลามีเเต่ย่า ปู่เเละเเม่ที่เป็นคนออกค่าใช้จ่าย ค่าไปเรียน เรื่องมันเริ่มตอนเราอยู่ม.5เทอม2 ปู่ป่วยเเละเสียชีวิต ซึ่งปู่รักเรามาก ปู่ได้ซื้อกะบะคันนึ่งก่อนตายปู่บอกว่าถ้าเราครบ20ปีให้โอนเป็นชื่อเรา เเละปู่ได้ทิ้งเงินไว้ให้เพื่อให้เราเรียนต่อมหาลัยหลายเเสน หลังจากปู่เสียไม่ถึง2วัน พ่อเราเเต่งงานกับเมียใหม่โดยที่ไม่ได้เชิญเรากับน้องเเละย่าโดยบอกว่ากลัวเรารับไม่ได้ ซึ้งเรากับน้องก็บอกว่ารับได้เเต่อย่ามีลูก เเต่ไม่กี่เดือนพ่อกับเมียใหม่ก็มีลูก หลังจากนั่นย่าเราก็ป่วย ซึ่งตอนนั้นเราพึ่งขึ้นปี1 พอปี1เทอม2ย่าก็เสีย เเล้วทิ้งตังค์ไว้ให้อีกหลายเเสนเพราะปู่กับย่าหวังอยากให้เราเเละน้องเรียนมหาลัย พอย่าเสียไม่นานเเม่เลี้ยงก็ไม่อยากให้พ่อเราส่งค่าหอซึ้งเเต่ละเดือนไม่เกิน2700 ส่วนค่ากินของเรากับน้องเเต่ละเดือนเเม่เราเป็นคนจ่าย ตอนนั่นเเม่เลี้ยงเรียกเเม่เราไปคุยพร้อมกำนัน ผู้ใหญ่บ้าน กับญาติฝั่งพ่อ ซึ่งเราไม่รู้ว่าเรียกไปทำมั้ยเพราะเป็นเรื่องในครอบครัว ฝั่งเเม่เราไปเเค่เเม่กับน้า ตอนนั่นเเม่เลี้ยงบอกว่าจะไม่ให้ส่งค่าเลี้ยงดูสักบาทเพราะเราชอบเที่ยว ติดผู้ชายไม่กลับบ้าน ซึ้งเเม่เรารู้ดีว่ามีเเต่เพื่อนผู้ชายเรียนด้วยกันตั้งเเต่อนุบาลเวลาที่บ้านจัดงานเพื่อนก็มาช่วยตลอด เเบ้วซึ้งเราอยู่หอเราก็ไม่เคยมีเเฟน ไม่ได้ไปอะไรกับใคร ซึ้งตอนนั่นพ่อเราก็เชื่อ เชื่อที่เเม่เลี้ยงพูด เเม่เราเลยบอกจะฟ้อง เลยยอม ซึ้งพึ่งเริ่มส่งค่าห้องให้ตอนเราขึ้นปี2 เเต่มันก็มีปัญหาตามมาซึ้งถ้าอยากได้เราต้องกบับจากหน้ามอไปสวนกรีดยางเพื่อเอาตังค์เเม่เลี้ยงถึงให้ ระยะทาง100กว่าโล ซึ่งเราไปกับน้องทุกครั้งที่หยุดยาว หรือเสาร์อาทิตย์ ก็มีเรื่องมีน้ำตากลับมาตลอดเพราะคำพูดของพ่อที่ชอบบอกว่าพวกเราไม่ช่วยอะไรเลย ทั้งๆที่เรากับน้อง ตื่นเที่ยงคืนมากรีดยาง5ไร่ ตกเช้ามาหยอดน้ำกรด เเล้วมาทำกับข้าวต่อ ซึ้งเเม่เลี้ยงไม่ได้ทำอะไรเลยนอกจากเลี้ยงน้อง ตกเที่ยงมาเราก็เข้าไปสวนทุเรียน ถ่างหญ้า เเต่งกิ่ง ทุกวัน เเต่พ่อก็จะชอบพูดทำร้ายจิตใจเรากับน้อง เช่น ลูกไม่ได้เเค่นี้ไม่ได้สน งานการไม่ช่วย เป็นเเบบที่เขาว่าติดผู้ชายนั้นนี้ เป็นเเบบนี้ทุกครั้ง จนวันที่4ที่ผ่านมา ก็เกิดเรื่องเเบบเดิม พูดจาถ่างถากเเละไม่อยากส่งค่าหอเพราะอยากให้เเม่เราส่งทั้งๆที่เเม่รับผิดชอบน้อง2คนกับเรา ซึ้งเเต่ละเดือนค่าใช้จ่ายมันเยอะพอสมควร เเต่ครั้งนี้พ่อเป็นคนพูดเองว่ามีเงินเเต่ไม่อยากให้อยากเก็บไว้ใช้เอง ซึ้งเงินที่ว่า คือเงินที่ปู่กับย่าฝากไว้ให้ก่อนเสีย ซึ้งพ่อได้เอาไปซื้อที่ดิน ซื้อรถ เเบ้วสร้างบ้านให้เมียใหม่ น้องเรา2คนเสียความรู้มากรอบนี้น้องเลยตัดสินใจว่าจะไม่ยุ่งวุ่นวายกับพ่ออีก เเต่ไม่ได้โกรธเเค่ไม่อยากยุ่ง ตอนนี้เรารู้สึกสงสารพ่อเเต่เเอบน้อยใจที่พ่อพูดเเละทำเเบบนี้ ตอนนี้เรากำลังขึ้นปี3 ซึ้งเรากลัวเเม่ส่งไม่ไหว เลยว่าจะดรอปไว้เเต่เเม่เเละน้องบอกให้เราสู้เรียนให้จบ เเม่บอกว่าเเม่ไหว ซึ้ง7-8เดือนมานี้ พ่อเลี้ยงเราก็ช่วยเเบ่งเบาภาระเเม่เราไปเยอะมากเวลามีปัญหาเเกช่วยตลอด เรายิ่งรู้สึกว่าทำมั้ยพ่อเลี้ยงดีกับพวกเรามากเเต่พ่อเเท้กับไม่เคยเลย เเม่เราเลยบอกพ่อไม่ส่งไม่เป็นไรไม่ต้องไปวุ่นวายกับเขา เราควรคิดเหมือนที่เเม่คิดใช่ไหมคะ