เเมวเราโดนรถชนเสียไปเมื่อ 2 วันที่เเล้ว ทำใจไม่ได้เลยค่ะ เราไม่มีโอกาสได้เห็นเค้าเป็นครั้งสุดท้ายเลย คนเเถวนั้นเค้าเก็บซากน้องไปก่อน มันเลยเหมือนเราหลอกตัวเอง ว่าเค้ายังมีชีวิตอยู่ ยังมองออกไปนอกหน้าต่างหวังว่าเค้าจะเดินกลับเข้ามา ยังมองหาที่ๆเค้าชอบไปนอนเผื่อเค้าจะอยู่ตรงนั้น เหมือนทำของมีค่าหาย เเต่ก็ไม่รู้จะไปหาคืนได้ที่ไหน
ตอนนี้เรา ซึมเศร้า ตรอมใจ ไม่เป็นอันจะกินอะไรเลย คิดถึงเค้าตลอดเวลา คิดถึงเเต่ช่วงเวลาที่ได้อยู่กับเค้า พอมองไปรอบๆบ้าน ไม่มีเค้าอยู่เเล้ว มันรู้สึกว่างเปล่ามาก ร้องไห้ทุก ช.ม.เลยค่ะ เรามีโอกาสได้เลี้ยงเค้าเเค่ 4 เดือนเอง เเต่เหมือนผูกพันกับเค้ามาก เอาใจไปผูกกับเค้ามาก จนมันคลายออกยาก
ยังเหลือเเมวอีก 2 ตัวค่ะ เเต่ก็เเอบคิดเเทนเค้า ว่าเค้าจะเหงากันรึเปล่า เพราะตัวที่เสียไป เป็นตัวสีสัน ชอบชวนพี่ๆเล่น
เลยอยากทราบค่ะ ว่ามีวิธีทำใจยังไงบ้าง
เป็นอย่างงี้ต่อไปก็คงไม่มีความสุขเเน่
เหมือนเรายังไม่ยอมรับความจริงเลยว่า เค้าไม่อยู่เเล้ว ยังหวังให้เค้ามีชีวิตอยู่ เดี๋ยวเค้าก็กลับมา
เเมวเสีย จะทำใจยังไงดีคะ ตอนนี้เศร้าหนักมาก
ตอนนี้เรา ซึมเศร้า ตรอมใจ ไม่เป็นอันจะกินอะไรเลย คิดถึงเค้าตลอดเวลา คิดถึงเเต่ช่วงเวลาที่ได้อยู่กับเค้า พอมองไปรอบๆบ้าน ไม่มีเค้าอยู่เเล้ว มันรู้สึกว่างเปล่ามาก ร้องไห้ทุก ช.ม.เลยค่ะ เรามีโอกาสได้เลี้ยงเค้าเเค่ 4 เดือนเอง เเต่เหมือนผูกพันกับเค้ามาก เอาใจไปผูกกับเค้ามาก จนมันคลายออกยาก
ยังเหลือเเมวอีก 2 ตัวค่ะ เเต่ก็เเอบคิดเเทนเค้า ว่าเค้าจะเหงากันรึเปล่า เพราะตัวที่เสียไป เป็นตัวสีสัน ชอบชวนพี่ๆเล่น
เลยอยากทราบค่ะ ว่ามีวิธีทำใจยังไงบ้าง
เป็นอย่างงี้ต่อไปก็คงไม่มีความสุขเเน่
เหมือนเรายังไม่ยอมรับความจริงเลยว่า เค้าไม่อยู่เเล้ว ยังหวังให้เค้ามีชีวิตอยู่ เดี๋ยวเค้าก็กลับมา