มีใครเคยรักแฟนน้อยลงไหม ?
สาเหตุที่รักหน่อยคือเหมือนเราอยู่กับตัวเองคนเดียวมาโดยตลอดทำไรคนเดียวกินข้าวคนเดียวเหงาเหนื่อยไม่สามารถอ้อนได้หรือเจอได้แฟนเรากับเราอยู่กับคนละที่ คนละจังหวัดเจอกันอาทิตย์ละครั้ง เราคบกันมา 7 ปีแล้วถามว่าเรารักเขามากไหม ณ ตอนนี้ก็รักนะแต่อาจจะน้อยลงกว่า ที่ผาานมสมันมีความผูกผันความที่กล้าที่จะเดินออกมาหรือไม่อยากที่จะบอกเลิกเพราะอีกใจมันยังอยากที่จะไปต่ออยู่ แต่ด้วยที่เรารู้สึกว่าเรา เหนื่อย เราเหงาเราอยากมีใครสักคนอยู่กับเราในวันที่เราเหนื่อย เราต้องการกำลังใจ ซึ่งแฟนเราเป็นคนไม่โรแมนติกไม่เคยบอกรัก ไม่เคยหอม ไม่เคยกอดเราหรือแสดงความรักให้เรารู้เลยว่าเขารักเรา แต่เรารู้ว่าการกระทำของเขารักเรามากเขาหวง ห่วงเรานะ แต่คือเราอยากมีโมเม้นหรือมุมหวานหรือมุมที่รู้สึกง่สมันดูอบอุ่นเราไม่รู้สึกขาดความรัก ถามว่าทำไมแต่ก่อนไม่พูด หรือทำไมทนมาได้นานขนาดนี้ ก็เพราะมันยังไหวอยู่ถ้าเราไม่ร้องขอโมเมนแบบนี้ เขาก็จะไม่ทำเลย หรือขอไปบ้างทีก็ไม่ได้สิ่งที่เราต้องการ กลับมองว่าเราเป็นอะไร.... อีกอย่างแฟนเราห่วงมากไม่ให้เราไปเที่ยวไหนเลยไปเจอเพื่อนที่แบบ ดืมหรือออกไปหาเพื่อนยามค่ำคืน เที่ยวต่างจังหวัดกับเพื่อนก็ไม่ได้ แต่ก็มีที่ดื้อไปแต่มันก็มีปัญหาหรือประเด็นตามมาตลอดซึ่งเรา อึดอัดมากๆๆๆ เราไม่เคยมีใครหรือนอกใจแม้แต่ครั้งเดียวเราไม่เคยมีวีรกรรมเรื่องผู้ชายเข้ามาให้เขาปวดหัวหรือคิดมากเลยสักครั้ง ในบางครั้งเราเพียงอยากไปเที่ยว อยากเจอเพื่อน อยากสังสรรค์กับเพื่อนก็เท่านั้น แต่ทำไมเชาสามารถทำได้ ตรงกันข้ามกับสิ่งที่เราทำไม่ได้เลย มันอาจจะเป็นเหตุผลนี้หรือป่าว ที่ทำให้เราอึดอัดไม่เป็นตัวเองของตัวเอง จนรู้สึกเหนื่อยแล้วรักแฟนน้อยลงแต่เราไม่วามารถเลิกกัน แฟนได้เลยเราควรทำอย่างไร ไปต่อหรอพอแค่นี้ เรามีการคุยหลายรอบแต่มันก็ไม่เข้าใจกัน แต่เราไม่กล้าเดินออกมา ใจหนึ่งมันรักมาก ใจนึงมันก็บอกไม่ไหวแล้ว ทุกคนที่เข้ามาอ่านเรื่องราวของเราคิดว่าเราควรทำอย่างไรบ้างค่ะ
มีใครเคยรักแฟนน้อยลงไหม?
สาเหตุที่รักหน่อยคือเหมือนเราอยู่กับตัวเองคนเดียวมาโดยตลอดทำไรคนเดียวกินข้าวคนเดียวเหงาเหนื่อยไม่สามารถอ้อนได้หรือเจอได้แฟนเรากับเราอยู่กับคนละที่ คนละจังหวัดเจอกันอาทิตย์ละครั้ง เราคบกันมา 7 ปีแล้วถามว่าเรารักเขามากไหม ณ ตอนนี้ก็รักนะแต่อาจจะน้อยลงกว่า ที่ผาานมสมันมีความผูกผันความที่กล้าที่จะเดินออกมาหรือไม่อยากที่จะบอกเลิกเพราะอีกใจมันยังอยากที่จะไปต่ออยู่ แต่ด้วยที่เรารู้สึกว่าเรา เหนื่อย เราเหงาเราอยากมีใครสักคนอยู่กับเราในวันที่เราเหนื่อย เราต้องการกำลังใจ ซึ่งแฟนเราเป็นคนไม่โรแมนติกไม่เคยบอกรัก ไม่เคยหอม ไม่เคยกอดเราหรือแสดงความรักให้เรารู้เลยว่าเขารักเรา แต่เรารู้ว่าการกระทำของเขารักเรามากเขาหวง ห่วงเรานะ แต่คือเราอยากมีโมเม้นหรือมุมหวานหรือมุมที่รู้สึกง่สมันดูอบอุ่นเราไม่รู้สึกขาดความรัก ถามว่าทำไมแต่ก่อนไม่พูด หรือทำไมทนมาได้นานขนาดนี้ ก็เพราะมันยังไหวอยู่ถ้าเราไม่ร้องขอโมเมนแบบนี้ เขาก็จะไม่ทำเลย หรือขอไปบ้างทีก็ไม่ได้สิ่งที่เราต้องการ กลับมองว่าเราเป็นอะไร.... อีกอย่างแฟนเราห่วงมากไม่ให้เราไปเที่ยวไหนเลยไปเจอเพื่อนที่แบบ ดืมหรือออกไปหาเพื่อนยามค่ำคืน เที่ยวต่างจังหวัดกับเพื่อนก็ไม่ได้ แต่ก็มีที่ดื้อไปแต่มันก็มีปัญหาหรือประเด็นตามมาตลอดซึ่งเรา อึดอัดมากๆๆๆ เราไม่เคยมีใครหรือนอกใจแม้แต่ครั้งเดียวเราไม่เคยมีวีรกรรมเรื่องผู้ชายเข้ามาให้เขาปวดหัวหรือคิดมากเลยสักครั้ง ในบางครั้งเราเพียงอยากไปเที่ยว อยากเจอเพื่อน อยากสังสรรค์กับเพื่อนก็เท่านั้น แต่ทำไมเชาสามารถทำได้ ตรงกันข้ามกับสิ่งที่เราทำไม่ได้เลย มันอาจจะเป็นเหตุผลนี้หรือป่าว ที่ทำให้เราอึดอัดไม่เป็นตัวเองของตัวเอง จนรู้สึกเหนื่อยแล้วรักแฟนน้อยลงแต่เราไม่วามารถเลิกกัน แฟนได้เลยเราควรทำอย่างไร ไปต่อหรอพอแค่นี้ เรามีการคุยหลายรอบแต่มันก็ไม่เข้าใจกัน แต่เราไม่กล้าเดินออกมา ใจหนึ่งมันรักมาก ใจนึงมันก็บอกไม่ไหวแล้ว ทุกคนที่เข้ามาอ่านเรื่องราวของเราคิดว่าเราควรทำอย่างไรบ้างค่ะ