เราควรเอายังไงต่อกับชีวิต

ขอพื้นที่ระบายนะคะ .. ขอเกริ่นก่อนเลยว่าเราเป็นลูกคนเดียว แล้วเราใช้ชีวิตคนเดียวมาเกือบตลอด เราโตมาเอง ทำทุกอย่างเอง เพราะแม่เราทำงานต้องเดินทางขึ้นเหนือลงใต้ตลอดค่ะ เดือนนึงแม่จะกลับบ้านวันสองวัน เราเลยชินกับการที่ไม่ได้สนใจอะไร เป็นคนไม่ค่อยมีความรู้สึกเท่าไหร่ จนวันนึงเรามาพลาดท้องหลังเรียนจบ แต่เราไม่ได้บอกแม่นะคะ เพราะแม่เป็นคนค่อนข้างหัวโบราณ และใช่ค่ะความลับไม่มีในโลกวันนึงแม่เรารู้ แม่ไม่ให้เรากลับบ้านเลย แม่ขนของเราทุกอย่างทิ้งหมด เพราะแม่คาดหวังกับเราสูงมากๆ แล้วพอเราได้มีลูกมาใช้ชีวิตครอบครัว เรารู้สึกว่าเราอ่อนแอมากๆ เป็นเราที่ไม่ใช่เราในเมื่อก่อน แล้วเรากับแฟนนานวันเข้ามันเริ่มเหมือนอยู่กันไม่ได้ เราเคยขอเขาเลิกนะคะ แต่เขาไม่เลิก แต่เขาก็ไม่ได้ดีขึ้น เขาทำงานคนเดียวค่ะ ส่วนเราเป็นแม่บ้าน เราเลี้ยงลูกคนเดียวสองคน บางครั้งเราอยากให้เขาช่วยบ้างหลังเลิกงาน ให้เราได้อาบน้ำกินข้าวหน่อย เขาไม่สามารถทำให้ได้ค่ะ เขาบอกเขาเหนื่อยงาน แต่เลิกงานเขาสามารถไปนั่งกินเหล้าที่อื่นต่อได้ตี 2 ตี3 เราพยายามคุยกัน ปรับกันมาเรื่อยๆนะคะ แต่มันไม่ได้ทำให้ดีขึ้น และเราไม่รู้จะทำยังไง เพราะเราไปไหนไม่ได้ เราอยากเอาลูกไปฝากแม่ทำงานเริ่มต้นใหม่นะคะ แต่แม่ยังไม่คุยกับเรา เราไม่มีคนคอยให้คำปรึกษาหรือรับฟังได้ เราเลยไม่รู้จะเอายังไงต่อกับชีวิต กับแฟนเรารู้สึกว่าไปต่อไม่ไหวแล้ว แต่เราจะไปไหนเราก็ไม่รู้ ฝั่งแฟนเขาก็จะช่วยเลี้ยงนะคะ แต่เลี้ยงคนเดียว แต่เราไม่อยากให้ลูกแยกกัน เราอยากพาลูกไปเริ่มต้นใหม่นะคะ แต่ไม่รู้จะทำยังไง จะหางานยังไง ตอนนี้ทุกอย่างมันตันหมดแล้วค่ะ