สวัสดีค่ะเพื่อนๆสมาชิกพันทิปทุกท่านที่บังเอิญแวะเข้ามาในกระทู้นี้ กระทู้นี้จะเป็นการเล่าถึงเรื่องการสร้างบ้านแบบมินิมอลมูจิสไตล์
ของอิฉัน x-file ที่จะชอบสิงสู่อยู่ห้องบลูพลาเน็ทเขียนเรื่องท่องเที่ยว แต่วันนี้ได้มาสร้างบ้านเลยอยากจะเก็บความทรงจำของการสร้าง
บ้านตั้งแต่เริ่มต้นเอาไว้ในบล็อคของตัวเอง จึงแท็กห้องบลูในหัวข้อบันทึกนักเดินทาง และแท็กห้องชายคาเพราะเป็นเรื่องเกี่ยวกับการ
สร้างบ้าน

ซึ่งการสร้างบ้านหลังนี้ เป็นการเปลี่ยนแปลงชีวิตของนักเดินทาง ที่ลาออกจากงานประจำหวังจะเป็นเจ้าของโฮสเทลในสไตล์ของ
ตัวเองไปอีก 10 ปีข้างหน้า แต่โชคชะตาก็ส่งโควิดมา  ทำให้ชีวิตของเจ้าของโฮสเทลต้องจบลงด้วยการปิดกิจการเมื่อปลายปี 2564
ที่ผ่านมา เพราะสายป่านของเราไม่ยาวพอที่จะอยู่รอความว่างเปล่าได้นาน หลังจากยื้อมาสองปีกว่าๆ 

เบื้องบนคงจะอยากให้พักผ่อนวางมือแล้ว กระทู้นี้เป็นภาคต่อของชีวิตของอิฉัน เพื่อนๆในห้องบลูคนเก่าๆ (แก่ๆ) บางท่านอาจจะยังจำ
อิฉัน x-file นักเดินทางที่ได้รับแรงบันดาลใจในการดินทาง  ไปญี่ปุ่นเกือบทั่วทุกภูมิภาคแล้วลาออกจาก Comfort Zone จากชีวิต
มนุษย์เงินเดือน กลับเชียงใหม่บ้านเกิด มารีโนเวทตึกร้างที่ปิดไว้สิบปี เพื่อมาเปิดโฮสเทลในฝัน ที่มีต้นแบบจาก Piece Hostel Kyoto 



https://pantip.com/topic/37779655/comment114

จากกระทู้รีโนเวทตึกเมื่อสี่ห้าปีที่แล้ว กระทู้นี้ขึ้นเทรนด์ พันทิป Pick ทั้งสองห้อง เพราะเมื่อห้าหกปีที่แล้ว ใครๆก็อยากจะเป็นเจ้าของกิจการ
โฮสเทล มีคำถามมากมายมาหลังไมค์ มีคนอวยพรให้เยอะแยะมากมาย 
 
แต่ใครจะคิดว่า พอโควิดมา จะสามารถหยุดทุกสิ่งทุกอย่างในโลกนี้ได้   จากที่คิดว่าชีวิตที่เหลืออยู่จะทำธุรกิจโฮสเทลไปอีกซักสิบปี 
กลายเป็นเพิ่งเริ่มดำเนินกิจการแบบ One woman Management คือเอาการบริหารแบบคนญี่ปุ่นมาใช้ คือทำคนเดียวตั้งแต่เป็นเจ้าของ 
แม่บ้าน แม่ครัว เป็นไกด์ เป็นทุกอย่างเพราะเรามีเพียง 18 เตียงเท่านั้น ทำได้เพียงสองปี กำลังจะไปได้ดีแท้ๆ เพียงแค่เปิดดำเนินกิจการได้เพียง 9 เดือน Smile Lanna Hostel ของอิฉันก็ได้คะแนน 9.8 จากแขกที่มาพัก และพอเปิดได้สองปีคุณโควิดก็มา จากนั้นอีกสองปีเมื่อ
โลกหยุด คนไม่เดินทาง และสายป่านของเราไม่ยาวพอ จึงต้องยุติการดำเนินกิจการและคืนตึกให้เจ้าของไป เรายังโชคดีที่ไม่มีลูกจ้างหรือ
แรงงาน เพราะทำคนเดียว



ถ้าสี่ห้าปีที่แล้ว มีคนพูดว่าเชียงใหม่จะไม่มีเครื่องบินบินมา เราคงได้หัวเราะกันแน่ๆ  เพราะแต่ละคืนอิฉันจะนอนฟังจนกว่าเที่ยวบิน KE 688 
จากเชียงใหม่ไป Seoul ไฟล์ทสุดท้ายของทุกค่ำคืนจะเงียบเสียงลง ถึงจะเข้านอน

ตั้งแต่มีนาคม 2019 เกิดเหตุการณ์อันตื่นตระหนกไปทั่วเมืองและทั่วโลก จำได้ว่าวันแรกของเคอร์ฟิว เราแค่โผล่หน้าเปิดประตูตึกออกมา
ก็เจอรถสายตรวจ ส่งเสียงโทรโข่งให้กลับเข้าบ้าน เหมือนในหนังเรื่อง Outbreak ยังไงยังงั้น หน้ากากก็ขาดแคลน คนอยู่กันอย่างตื่นตระหนก
เพราะยังไม่รู้อะไรเป็นอะไร แป้บๆผ่านไปสามปีแล้ว ประเทศเราเปิดรับนักท่องเที่ยววันนี้แล้ว 1 พฤษภาคม 2565  ธุรกิจที่พักของใครที่
สามารถผ่านวิกฤตนี้มาได้ อิฉันขอยกย่องทุกๆท่าน ขอให้ต่อไปนี้ เป็นเวลาแห่งการต้อนรับผู้มาเยือนกันอีกครั้ง เอาใจช่วยผู้ประกอบการ
ทุกท่านค่ะ 



ใครอยากอ่านกระทู้รีโนเวทตึกทำโฮสเทลของอิฉันเชิญเข้าไปทัศนาได้นะคะ ได้กลับมาอ่านทีไร มันภูมิใจในตัวเอง ถึงจะไปต่อไม่ได้ 
แต่อิฉันก็ได้ทำแล้ว และทำได้อย่างที่ตั้งใจด้วย ถ้าไม่ได้ทำชาตินี้คงนอนตายตาไม่หลับแน่ๆ ถึงจะขาดทุนจากการลงทุนในการรีโนเวทตึก
ครั้งนี้ไปร่วมเจ็ดหลักกว่าๆก็ตาม ยังไม่ได้กำไรแม้แต่น้อยแต่ได้ความสุขก็เพียงพอแล้วค่ะ



ขอให้อ่านกระทู้นี้เหมือนอ่านบันทึกเล่มหนึ่ง ในช่วงชีวิตของคนๆหนึ่งนะคะ

อารัมภบทมาเสียยืดยาว เกี่ยวกับความเป็นมา อยากจะบอกเพื่อนๆที่ยังไม่รู้จัก x-file กระทู้ของอิฉันจะเป็นการเขียนบันทึกเรื่องราว 
พร้อมภาพที่ถ่ายเองทั้งหมด จุดประสงค์คือเก็บไว้ดูเอง และแบ่งปันให้ผู้ที่สนใจ ตามหัวข้อกระทู้ ไม่ว่าจะเป็นตามรอยการเดินทาง
ที่อิฉันได้เขียนไว้ หรือจะเป็นการรีโนเวทตึก จะมีทั้งรูปของขั้นตอน วิธีการ before and after และที่สำคัญคือจะมีรูปคน รูปอิฉันบ้าง 
รูปเพื่อนๆบ้าง ซึ่งขอเตือนท่านที่ไม่ชอบเสพกระทู้ที่รูปเจ้าของกระทู้ติดมาด้วย กรุณาคลิกผ่าน หรือออกไปได้เลยนะคะ  กว่าจะเป็น 
1 กระทู้อิฉันต้องรวบรวมภาพและเรื่องราวเอามาให้อ่านกันไม่ใช่ทำแค่วันสองวันนะคะ ดังนั้นจึงไม่อยากให้เกิดดราม่าในกระทู้ของอิฉัน 
อิฉันก็เป็นคนรุ่นเบบี้บูมแล้ว ไม่อยากจะมีดราม่ากับใครค่ะ



อีกอย่างที่อิฉันขอเตือน ยูทูปเบอร์ บล็อกเกอร์ อินฟลู ที่ชอบ Copy ภาพจากกระทู้ของคนอื่นเอาไปทำซ้ำเรียกไลท์ ในเพจของตัวเอง 
ขอเตือนไว้ก่อนว่าอิฉันโพสต์ในพันทิปที่เดียว และไม่อนุญาตให้ผู้ใดเอาภาพและข้อความจากกระทู้ของอิฉันไป แก้ไข ดัดแปลง และ
ทำซ้ำเพื่อผลประโยชน์ทางการค้า หรือผลประโยชน์ของตัวเอง โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร  เนื่องจากกระทู้รีโนเวทตึก
ของอิฉันมีพี่น้องผองเพื่อนแจ้งมาว่า ได้มีผู้นำภาพและข้อความไปแก้ไข ดัดแปลง ทำซ้ำลงในยูทูปเรียกไลท์โดยไม่ได้รับอนุญาตจาก
อิฉัน จนต้องไปตามรายงานแจ้งลบ  เป็นการเสียมารยาทมากๆนะคะ เพจก็มีชื่อเสียงแต่เอางานของคนอื่นไปลงเรียกไลท์นี่ไม่ไหวนะคะ 
ขอเตือนไว้ก่อนค่ะ

(กระทู้นี้จะมีอยู่ในเวป Kapook ด้วยนะคะ เนื่องจากทางเวปได้หลังไมค์มาขออนุญาตเอากระทู้ไปลงในหมวด Home
และอิฉันก็ได้อนุญาตเป็นที่เรียบร้อยแล้วค่ะ)

อิฉันไม่เคยให้เฟสบุคกับใครให้ตามไปเรียกไลท์ในเฟสบุคนะคะ ถ้าจะติดต่อให้ส่งข้อความมาทางหลังไมค์เลยค่ะ เคยมีเอเจนซี่แกะ
รอยตามหาอิฉันจากกระทู้ถ้ำหลวงแม่สาบ ที่อิฉันไปบุกเบิกไว้ เอเจนซี่ต้องการนำภาพไปทำปฏิทินน้ำดื่มรีเจนซี่ ถึงกับแกะรอยตาม
หาเจ้าของจนเจอ และได้มีการทำสัญญาซื้อภาพเป็นลายลักษณ์อักษร เนื่องจากนำไปทำประโยชน์ทางการค้า ภาพจากพันทิปของ
อิฉันได้ไปปรากฎอยู่ในปฏิทินมา 2 ครั้งแล้ว ปฏิทินของน้ำดื่มรีเจนซี่ปีนี้ภาพจากถ้ำหลวงแม่สาบหรือถ้ำสีรุ้งได้โชว์เป็นภาพแรกของ
ปฏิทินเลยค่ะ ถือเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ภาพได้ไปอยู่ในปฏิทินสวยๆของรีเจนซี่ ที่เลื่องลือเรื่องนางแบบสวยๆ
 
 
อีกหนึ่งความภูมิใจจากการดำเนิธุรกิจโฮสเทลค่ะ 9.8 คะแนน ไม่ได้โม้นะคะ