ปัญหาครอบครัว มองว่ายังเด็ก

เราอยู่มัธยมปลายแล้ว ฐานนะการเงินที่บ้าน บ้านเรามีทำธุรกิจ มีลูกน้องหลายคน เงินเข้าก็เป็นหมื่นๆต่อเดือน ในบ้านเอาอยู่กันหลายคนเป็นครอบครัวเลย  ไม่ได้ทำธุรกิจอย่างเดียว ทั้งบ้านเรามีอาชีพ ซึ่งธุรกิจเนี่ยเป็นอาชีพเสริม เป็นข้าราชการ รองนายก ระดับหัวหน้าทั้งนั้น เคยเป็นนักการเมืองมาก่อนด้วย บ้านเราก็ใหญ่โตนะ ดูอยู่สุขสบาย เราเรียนโรงเรียนก็เอกชน แต่เราไม่เคยได้เงินใช้เลย ได้แค่เฉพาะเวลาไปโรงเรียนเท่านั้น พวกครีมบำรุงเรายังต้องเก็บตังในแต่ละวันซื้อเองเลยหักจากค่าไปโรงเรียนเราได้ไปวันละ100฿มาตั้งแต่มอหนึ่งแล้ว เราเป็นรักสวยรักงามอยากสวย เราเคยขอเขานะว่าซื้อให้หน่อยได้ใหม เราไม่ได้ใช้เยอะเลย ใช้แค่ครีมบำรุงและก็กันแดด แต่เราก็ไม่เคยได้ตรงนี้ เวลาอยากไปเที่ยวไหนกับเพื่อนเขาบอกว่าถ้าจะไปต้องหาไปเองแล้วจะไปหาจากไหนอ่ะแล้วก็ถามเราแล้วใครจะไปรับ เราเคยขอเขาไปไหนมาไหนเองอยากลองกลับเองแต่เขาก็ไม่ให้ทุกวันนี้เรายังนั่งรถเมไม่เป็นเลยไปสายไหนก็ไปไม่ถูกไม่เคยไปไหนคนเดียวเลย เราอยากลองทำไรด้วยตัวดูบ้าง เราไม่เคยขอสิ่งของเขาหรอกเพราะเราไม่เคยอยากได้ไรเลย ที่จะขอก็มีแค่ความสวยความงามแค่นั้น อย่างมากก็แค่ยืดผม ขนาดครีมกันแดดอ่ะเขายังบอกเลยว่สอยู่บ้านจะใช้ทำไม แต่เขาก็ใช้นะ เวลาไปเที่ยวเขาชอบพาเราไปห้างไปกินอาหารญี่ปุ่นซื้อนูนซื้อนี่เวลาเขาเข้าไปร้านบิวตี้เราก็อยากได้บ้างนะ แต่เขาก็ซื้อแค่ของเขา เราทำได้แค่ดู มีครั้งหนึ่งเราเคยบอกเล่นๆว่าอยากได้อ่ะ เขาก็บอกว่าอย่าเยอะ เราก็เงียบไปปล่อยให้แม่เลือก ทุกวันนี้เราใช้ครีมบำรุงผิวทั้งหน้าทั้งตัวประหยัดมากใช้น้อยๆเด๋วหมดไม่มีใช้ ขนาดในห้องน้ำแค่ที่ขัดผิว เราแอบใช้ของเขา เจายังบอกเลยว่า อย่ามายุ่ง ซื้อเองดิ ชอบยุ่งจังเลย เวลาเราไปไหนกับเขา เราก็เลยทำได้แค่ดู เวลาได้ยินเขาบอกว่า ให้ไปบอกว่ายาย ว่านัดร้านยืดให้แล้วนะ เราก็แอบน้อยใจทุกวันนี้เวลาเขาซื้อไรเขาก็ซื้อให้แต่น้อง และก็บอกว่า โตแล้วไม่มีไซด์ เวลาเราไปไหนเขาก็บอกว่า ที่อยากบ้านอ่ะ ใส่เสื้อผ้าใหม่ๆ ออกนอกบ้านใส่แต่เก่าๆ แต่งตัวไม่เป็น บางทีอะนะ เวลาเขาไปไหนอย่างไปเที่ยวงี้เราถามว่าป๊าแม่จะไปไหนอ่ะเขาก็บอกว่าทำไมล่ะจะถามทำไมเราก็เงียบเราเข้าห้องตัวเองไป เขาก็ไปกัน3คนป๊าแม่น้องไปเที่ยวคาเฟ่ เที่ยวห้างซื้อของ เราก็มานั่งกินข้าวที่ห้องครัว ยายก็มาถาม ไมไม่ไปกับเขาล่ะ ไปห้างไปเที่ยวจะมาอยู่บ้านทำไม เราก็โกหกยายไปว่าแบบเบื่อห้างอ่ะชอบอยู่บ้านแต่ในใจจะไปได้ไงอ่ะก็เขาไม่ชวนไม่บอก ป๊าแม่เขาก็ชอบบอกคนอื่นว่าเราเป็นเด็กเก็บตัวชอบอยู่แต่ในห้อง ที่จริงเราไม่ได้ชอบหรอก พอเราจะไปกับเขา เขาก็บอกว่าจะไปไหนก็แค่แต่งตัว ไม่ต้องรู้หรอกว่าจะไปไหน เราก็แต่งตัวแบบก็ไม่รู้อ่ะว่าไปไหนบ้าง พอมันมีประเด็นทะเลาะขึ้นมา เราแอบร้องไห้ เวลาไปไหนก็ได้น้องนี่แหละมาบอกว่าจะไปไหน เราจะได้แต่งตัวถูก ช่วงแรกๆดีมาก มาชวนตลอด แต่พอหลังๆก็เหมือนเดิม เราตื่นมา เขาก็อาบน้ำแต่งตัวกันละ น้องก็บอกว่า ไปละ เรายังไม่ได้อาบน้ำเลยเราก็บอกว่าไม่ไป เราตื่นไวนะ แต่เราแค่ไม่รู้ว่าจะไปไหน  เวลาเราเห็นเพื่อนไปทำสวย ทำสีผม ไปเที่ยวกับเพื่อนกัน เราก็อยากไปนะ อยากทำสวยเหมือนเพื่อนบ้าง แต่เราก็แบบยังเก็บตังไม่ได้อ่ะไม่มีตัง พอแกล้งถามเพื่อน เพื่อนก็บอกว่า อ๋อป๊าพาไปทำสีผมอ่ะ เราเป็นคนสายตาสั้น ขอเขาใส่คอนแทค เขาก็ไม่ให้ และยืดผมเขาก็บอกว่ายังเด็ก ไม่ว่าเราทำไรซื้อไรเขาก็บอกว่า ยังเด็กหมดเลย เราจะ20แล้วนะ อีก3ปีเอง มันเป็นแบบนี้มาตลอดตั้งแต่มอ1 เราอยากมีเงิน อยากให้ป๊าแม่ทำให้เราบ้าง วันที่เราจะได้จริงๆก็คือมีแค่วันเดียวคือวันเกิด เราอยากลองไปขัดผิว ที่คลินิก มันไม่ถึงพัน เขาก็บอกเยอะ เขาก็จะเอาในสิ่งที่เราไม่ต้องการมาให้ ทุกวันนี้เรากลายเป็นคนไม่ต้องการงานเลี้ยง คิดแต่อยากได้ตังอย่างเดียว เหมือนคนงกอ่ะ 555 เพราะว่ามันสามารถเอาไปซื้อในสิ่งที่เราต้องการได้ เราเป็นคนเก็บตัวมากขึ้น ชอบอยู่คนเดียว เราเริ่มทำธุรกิจเอง ขายออนไลน์ ยายเป็นคนลงทุนให้ละเราก็ต่อยอดมาเองตลอด ป๊าเคยพูดกับเราว่า อย่าให้เขาต้องไปส่งของนะ อะไรก็ได้ที่ไม่เกียวกับเขามันเป็นภาระ เราเคยมีความคิดนะว่า จะตั้งใจทำธุรกิจนี้ให้ดี จะเอาไปซื้อบ้านเรือนไทยอีกหลังที่แม่อยากได้ อยากเอาเงินให้ป๊ากับแม่ เขาบอกนะว่าเขารักเรามาก เขาท้องเราตอนเรียนเราไม่รู้หรอกว่าเขาผ่านไรมาบ้าง แต่เราอยากทำให้เขาสบายกว่านี้ อยากให้เขาภูมิใจว่าเนี่ย ลูกคนนี้เก่งมากเลยนะ แต่ทุกอย่างมันก็เปลื่ยนไป เราคิดว่าเราจะตั้งใจทำให้ยาย อยากให้ตายาย เพราะยายเป็นคนเดียวที่เวลาเราทำเราก็ให้กำลังใจเราตลอด เคยสอนเคยบอก เวลาไปไหนเราก็ไปกับยาย ยายนึกถึงเราตลอด มีแค่ยายคนเดียว ป๊ายังมาถามเลยว่า แบ่ง%ให้น้องบ้างสิ เราก็ตอบกลับไปว่า ไม่ให้สักบาท ละก็ไม่คิดจะให้เลย ในใจเราตอนนี้เราไม่ต้องการความสุขจากป๊าแม่อีกแล้ว ไม่ต้องการความรัก เราเคยเสียใจมาก เคยคิดว่าอยากฆ่าตัวตาย แต่เราก็ไม่ทำ เพราะเรารักยาย ว่าถ้าเราทำไรไปยายคงจะเสียใจ เรายังไม่ได้ตอบแทนบุญคุณเลย