พ่อบังคับให้ต่อปริญญาโทค่ะ แต่มันฝืนใจเราค่ะ

ซึ่งเราก็ฝืนใจเรียนมาจนตอนนี้ก็เกือบจะครบ 1 ปีค่ะ พูดตรงนี้เลยว่าอดทน กัดฟันมาก เรียนไปคิดไปว่าที่ทำอยู่เพื่ออะไร เหตุผลเดียวเลยคือไม่อยากให้พ่อผิดหวังค่ะ ซึ่งจากกระทู้ที่แล้วเลยค่ะ ทั้งเรียนก็ทรมาน ความเป็นอยู่เราก็แย่ค่ะ เลยเอ่ยปากขอพ่อไปอยู่หอค่ะ เพราะตอนนี้เราอยู่คอนโด 1 bed ซึ่งเรานอนโซฟานอกห้อง เหมือนเป็นคนนอกค่ะ (สามารถไปย้อนอ่านกระทู้ที่แล้วได้นะคะว่าเราทรมานยังไง) แต่เหมือนพอขออยู่หอนอกเค้าก็เหมือนคิดๆอะค่ะ เพราะค่าใช้จ่ายส่วนใหญ่ พ่อเราออก น้องก็ยังหางานทำไม่ได้ พ่อยังส่งอยู่ ซึ่งเราในวัย 25 ไม่อยากเรียนต่อแล้วค่ะ อยากทำงาน ก่อนหน้านี้ไม่ใช่ไม่อยากหาเงินค่าหอเองนะคะ แต่ ป โท เราเรียนครบ 5 วันค่ะ ทำฟรีแลนซ์ไปด้วยก็เสริมค่าใช้จ่ายนอกที่ต้องซื้อของโน่นนี้เข้าบ้านอีก เสาร์ อาทิตย์ก็ต้องทำงานค่ะ ถ้าให้รับงานเยอะกว่านี้ เผลอๆได้นอนวันละ 1 ชั่วโมงแน่ค่ะ เราหาเงินเพราะอยากหาให้ตัวเองทำเพื่อตัวเองบ้างค่ะ เพราะเรารู้สึกที่ผ่านมาเราเสียสละมาตลอด เราเบื่อค่ะ ถ้าเรามีแพชชั่นในการเรียนกว่านี้ก็คงจะรับงานหรือเรื่องค่าหอคงไม่มีปัญหาอะไร แต่ก็อย่างที่บอกไปค่ะ ก็คือเราเคยเสนอพ่อเราไปแล้วค่ะ ว่าเราจะดรอปไปหางานประจำทำค่ะ ซึ่งเป็นเพราะเราต้องการที่จะหางาน สร้างตัวสัก 1 ปี เพื่อมาสานฝันเค้าให้จบ โดนที่เราไม่ต้องมาทรมานใจอะไรแบบนี้ค่ะ มีสภาพแวดล้อมที่ดีกว่านี้ แต่เค้าไม่เข้าใจค่ะ เค้าบอกเค้าส่งไหว ใช่ค่ะ เค้าส่งค่ากินค่าเทอมเรา เค้าบอกจะส่งจน จบ ป โท แต่ถ้าให้เราอยู่ในสภาพแวดล้อมแบบนี้ต่อไป เราอาจจะเป็นโรคทางจิตได้แน่ๆค่ะ เพราะตอนนี้คือเราหาทางออกให้กับตัวเองอยู่ และไม่รู้จะไปทางไหนแล้วค่ะ ขอคำแนะนำหน่อยนะคะ เราไม่รู้พึ่งใครแล้วค่ะ