สวัสดีครับ นี่ก็เป็นกระทู้แรกครับที่ผมลองหัดเขียน แชร์เรื่องราวต่างๆนะครับ ผมต้องขออภัยทุกท่านหากผิดพลาดประการใด ต้องกราบขอโทษ ณ ที่นี้ด้วยนะครับ
โอเคครับเนื่องด้วยผมเป็นคนที่ติดนิสัยเที่ยวคนเดียวครับ แบบว่าหนีเที่ยวอยู่บ่อยๆตั้งแต่ ม.4 🤣🤣(ไม่ควรทำเป็นเยี่ยงอย่างนะครับ55) ผมเป็นคนชอบเสพธรรมชาติ ถนน กลิ่นอายของผู้คนตามสถานที่ท่องเที่ยวต่างๆครับ เช่น ทริปนี้ครับ
ช่วงนั้นครับผมหนีเที่ยวไป ภูลังกา จ.พะเยา เป็นเวลา 2 วัน 1 คืนครับ ช่วงหน้าฝนด้วยซึ่งส่วนตัวผมอยู่ อ.ปาย จ.แม่ฮ่องสอนครับ วันนั้นผมฉายเดี่ยวออกจากอ.ปาย ช่วง เก้าโมงเช้าครับ ตอนแรกออกแบบโอโหแดดนี่จัดมากกกก ผมก็นึกว่าฝนจะไม่ตกแต่ที่ไหนได้ ช่วงสิบโมงฝนนี่มาละครับ ปอยๆ😅 ขับไปถึงบ้านแม่แสะ มาทั้งลม ฝน กิ่งไม้ครับ โอ้โหวววต้อนรับเราดีมากเลย แหมมม อยากจะแหมไปถึงเบตง
นี่เลยครับตามรูป พอฝนเริ่มซาผมสังเกตุเห็นกลุ่มไบค์เกอร์ราวๆ 4 - 5 คนครับ (นี่แหละครับเพื่อนร่วมทางในอนาคต) ตอนนั้นผมก็ไม่ได้สนใจครับ เลยขับรถต่อพอมาถึงปั๊มแถวๆ อ.แม่ริม ผมพักรถได้ครึ่งชั่วโมงเลยกะว่าจะออกรถต่อ กลุ่มที่ผมกล่าวมาข้างต้นมาถึงพอดีครับ ทีนี้หัวหน้ากลุ่มแกก็เข้ามาทักว่า
" น้องจะไปไหนหรอครับ เมื่อกี้พี่เห็นเราขับผ่านอยู่นะ
สนใจไปด้วยกันมั้ย พวกพี่ก็มากันแค่นี้ " สิ้นประโยคผมก็คิดสักครู่นึง ผมเลยถามไปว่า แล้วพวกพี่ๆจะไปไหนกันครับ พอดีว่าผมกำลังจะไป ภูลังกา ครับพี่
พี่แกก็บอก เห้ย!! ทางเดียวกันกลุ่มพี่ก็จะไปเหมือนกัน
ไปด้วยกันสิน้อง เสียงแทรกมาว่าต้องไปรพ.ฉุกเฉินเลยเพราะมีญาติประสบอุบัติเหตุ ทีนี้แกก็บอกว่า งั้นนอกไปก่อนได้เลยพวกพี่ต้องไปทำธุระสักพักนึง
แกก็บอกว่าพี่ชื่อเป้นะ ผมก็ตอบว่าครับๆ
พอทีนี้ด้วยความที่เป็นทริปแรกที่ขับไกลมากๆครับ
แท่นจับมือถือยังไม่มีเลยครับ หมวกก็ตามมีตามเกิดครับใบละ 990 กล้องสองตัว555 จีพีเอสอาศัยมือถือเอา จำถนนก็ไม่ได้ บลาๆ ผมก็เลยขับตามกลุ่มพี่เค้าไปเลยครับ ไปทำธุระที่รพ.ก็ปาไป 2 ชม. คราวนี้ออกทริปกันจริงๆครับ ทุกคนขับกันเป็นระเบียบมากครับ ผมชอบจริงๆ ขับออกมาจากเชียงใหม่ได้ครึ่งชม.ฝนกลับมาอีกแล้วว ทรหดจริงๆตัวผมก็เลยพักรถเติมน้ำมันที่ดอยสะเก็ดครับ พี่เป้เลยจำใจพาขับลุยฝนจนถึงเขตจ.เชียงราย คราวนี้ฟ้าเป็นใจแดดเปรี้ยงเลยครับ พอขับกันมาซักพักจนก่อนถึงแม่ขะจาน น้ำมันรถผมเหลือ 2 ขีด ผมเลยเป็ยกังวลเอามากๆกลัวน้ำมันหมด ผมเลยบิดไปตีคู่กับพี่เป้ชูนิ้วสองนิ้วบอกแกว่า พี่ๆน้ำมันผมเหลือสองขีดจะถึงมั้ยครับ(ตะโกนสุดเสียง) พี่แกบอกเหลือๆ ผมก็เชื่อพี่เค้าครับมันก็เหลือจริงๆ เลยแวะพักเติมน้ำแถวปั๊มแม่ขะจานประมาณเกือบชั่วโมง
พอพักรถเติมน้ำกันเสร็จ ก็บิดต่อครับบิดยาวๆกันเลยไม่พักไม่จอดจนไปถึงสามแยกไปพะเยา ปล.ผมกับพี่เป้ขับห่างไปก่อนครับ กลุ่มหลังเขาจอด(มั้ง)
ทีนี้เอาละกลัวกลุ่มตามหลังหลงครับ5555 พี่เป้กับผมเลยจอดรอราวๆ 15 - 20น. เลยครับ ก็กังวลกันว่ากลุ่มหลังหลงกันรึเปล่านะ เลยโทรถามครับ ทีนี้รวมกลุ่มกันอีกรอบก็บิดต่อออ จนเข้าพะเยาเอาอีกละฝนมาทักทายอีกรอบครับ5555 ทีนี้ก็ไม่แคร์ฟ้าฝนกันละ
ทุกคนใจสู้มากๆ บิดยาวจนถึงสามแยกพะเยาเลยจอดถ่ายรูปกัน กลุ่มที่อยู่ในรูปเลยครับพอถ่ายเสร็จก็ขับกันต่อเพราะฝนมาแล้ว แล้วทีนี้ต้องแยกครับเพราะว่าผมจองห้องพักไว้ อ.จูน ซึ่งมันใกล้ภูลังกากว่าตัวเมืองพะเยา พวกพี่ๆแกไปพักแถวๆตัวเมืองครับ ผมเลยต้องฉีกออกไปอีก 100 โลครับ (เศร้ามากกก😂)
พอผมขับฉีกออกมาจนถึง อ.จูน ก็ปาไปราวๆ ห้าโมงเย็นครับ ซึ่งห้องราคาโอเคมากๆครับ เจ้าของนิสัยน่ารักมากไว้ว่าจะกลับไปอีกในอนาคต ห้องก็กว้างเอาเรื่องอยู่ครับ น้ำอุ่นพอดีแอร์ใหม่ ที่นอนสะอาด มีที่จอดรถกว้างมากๆครับ พอตกเย็นก็หิวสิทีนี้ไม่ได้กินอะไรมาร่วม 6 ชม. หิวสุดๆเลยขับวนๆหาร้านสรุปวกมาร้านปิ้งย่างหน้าที่พัก โหยยผมนี่โดดเดี่ยวเดียวดายมากครับ มุแงงงง
ทีนี้พอมาถึงร้านผมสั่งทั้งปิ้งย่างจุ่มครบครับ ตัวคนเดียวด้วย5555 กินทั้งน้ำตาปล.ช่วงนั้นอกหักครับ แงง
ทั้งพนักงาน ลูกค้า มองกันเป็นแถว ประมาณว่าไอ่นี้เพื่อนไม่คบหรอ เหงาหรอ บลาๆ พอทานเสร็จก็เข้าที่พักครับ (แอบหลอนนะครับกลางคืนเงียบมากกก)
เช้ามาตีห้าผมออกไปภูลังกาเพื่อที่ว่าจะไปดูทะเลหมอกกับสาวสวยๆครับ แต่ผิดคาดดดดดครับ ผมหลง! ผมขึ้นไปตรงวนอุนทยานภูลังกาครับเหนื่อยฟรี
ขาขึ้นไปก็เจอคนหลงเหมือนกันครับ555 เจอคนร่วมชะตา ผมก็เลยวกรถกลับเสียเวลาร่วม 40น. เต็มๆครับ แหม
ผมลืมเล่าไปขาออก อ.จูน ผมได้เก็บรูปหมอกสวยๆมาด้วยครับ นี่เลยยย
พอไปถึงภูลังกาก็เจ็ดโมงกว่าๆครับ คนเยอะมากกก
แล้วผมก็ผิดหวังนิดหน่อยครับ ไม่เจอหมอกแต่ก็ไปนั่งจิบกาแฟชมบรรยากาศได้โอเคครับ ผมก็ไปนั่งเฮิร์ทสักพักนึงเลย คิดถึงแฟนเก่ามากๆครับฮ่าๆ(หัวเราะทั้งน้ำตา) พอได้ที่ก็ตีรถกลับที่พัก
มาถึงที่พักปุ๊ปคุณน้าเจ้าของที่พักก็มาถามไถ่ว่าเมื่อคืนเจออะไรแปลกๆนอนได้มั้ยพูดไปพลางยิ้มไป ไอ่เราก็เอ้ะ..คิดในใจอะไรวะผีหรอ.. ก็เลยพูดไปว่านอนได้ครับ ไม่มีอะไร55 แกก็เอาอาหารเช้ามาเสริฟผมก็ทานไปคิดไป
แต่ก็ไม่อะไรมากครับ จนเก็บข้าวของเสร็จก็เช็คเอ้าท์
ผมก็ขับผ่านภูลังกาอีกรอบแต่ไม่แวะครับ ขี่ผ่านไปเลยลมเย็นสดชื่นมากกก ลงมาตีนเขาก็เป็นถนนเส้นตรงยาวจนถึง อ.สองแคว เลยครับผมก็ขับไปเรื่อยๆจนจะถึงน่าน ผมใช้ทางลัดเข้า อ.บ้านกลาง ออก อ.ปลง จ.น่าน ซึ่งใช้เวลาไวกว่าแล้ววิวสวยด้วยครับ
อากาศก็เย็นจนเหงามากๆด้วยเลยครับฮ่าๆ(ดราม่าอีกแล้ว)
จนมาถึงอ.ปลง ทีนี้ก็คิดในใจว่าไปสะปันดีมั้ย
บ่อเกลืองี้ ก็คิดว่าเออเอาวะไปก็ไปสรุปหลงครับ..
ไปอีกทางโผล่อีกทาง เลยขับไปโผล่โซนอีสาน..งงๆ
แบตมือถือก็เหลือแค่ 30% ก็เลยวกรถกลับมาเส้นเดิม
คราวนี้นรกครับ สวมวิญญาณโมโตจีพีอัดมาถึงน่านอีกครั้ง เกือบโผล่แพร่แต่รู้ตัวทันวกมาทาง อ.ม่วนใจ๋
ยิงยาวไม่พักรถจนถึงดอกคำใต้สี่โมงเย็นครับ เราก็นรกละแบตมือถือเหลือ 15% คิดในใจเอาแล้วววว ไม่ถึงบ้านแน่ๆ ผมไม่รู้ว่าอัดจากแม่ขะจานจนไปถึงเชียงใหม่ตอนเวลา ห้าโมงห้าสิบได้ยังไงก็ยังงตัวเองจนถึงทุกวันนี้ครับ5555 หมดสภาพพพครับ
สุดท้ายก็มาถึงบ้านอย่างปลอดภัยครับนี่ก็เป็นสตอรี่แรกครับที่ลองเขียนดู เป็นทริปเล็กๆที่มีความสุขมากๆเลยครับได้เจอเพื่อนร่วมทางที่ดีมากๆ อากาศที่ดีต่อใจ ผมฮีลตัวเองได้เต็มที่เพราะเส้นทางเหล่านี้เลยครับ
หวังว่า จะเป็นไกด์ให้เพื่อนๆสมช.ได้อ่านกันแล้วไปเที่ยวกันเยอะๆนะครับ จะเข้าหน้าฝนแล้วอากาศดีมั๊กๆ
สุดท้ายนี้ก็ขอให้เดินทางโดยสวัสดีภาพกันนะครับ
ขับขี่ ท่องเที่ยว ปลอดภัยครับไว้เจอกันใหม่สตอรี่ต่อไปครับผม(จริงๆมีอีกเยอะเลยครับเดี๋ยวไว้มาเขียนใหม่นะครับ ขอบคุณครับ)
หนีเที่ยว ep1 #ภูลังกา
โอเคครับเนื่องด้วยผมเป็นคนที่ติดนิสัยเที่ยวคนเดียวครับ แบบว่าหนีเที่ยวอยู่บ่อยๆตั้งแต่ ม.4 🤣🤣(ไม่ควรทำเป็นเยี่ยงอย่างนะครับ55) ผมเป็นคนชอบเสพธรรมชาติ ถนน กลิ่นอายของผู้คนตามสถานที่ท่องเที่ยวต่างๆครับ เช่น ทริปนี้ครับ
ช่วงนั้นครับผมหนีเที่ยวไป ภูลังกา จ.พะเยา เป็นเวลา 2 วัน 1 คืนครับ ช่วงหน้าฝนด้วยซึ่งส่วนตัวผมอยู่ อ.ปาย จ.แม่ฮ่องสอนครับ วันนั้นผมฉายเดี่ยวออกจากอ.ปาย ช่วง เก้าโมงเช้าครับ ตอนแรกออกแบบโอโหแดดนี่จัดมากกกก ผมก็นึกว่าฝนจะไม่ตกแต่ที่ไหนได้ ช่วงสิบโมงฝนนี่มาละครับ ปอยๆ😅 ขับไปถึงบ้านแม่แสะ มาทั้งลม ฝน กิ่งไม้ครับ โอ้โหวววต้อนรับเราดีมากเลย แหมมม อยากจะแหมไปถึงเบตง
นี่เลยครับตามรูป พอฝนเริ่มซาผมสังเกตุเห็นกลุ่มไบค์เกอร์ราวๆ 4 - 5 คนครับ (นี่แหละครับเพื่อนร่วมทางในอนาคต) ตอนนั้นผมก็ไม่ได้สนใจครับ เลยขับรถต่อพอมาถึงปั๊มแถวๆ อ.แม่ริม ผมพักรถได้ครึ่งชั่วโมงเลยกะว่าจะออกรถต่อ กลุ่มที่ผมกล่าวมาข้างต้นมาถึงพอดีครับ ทีนี้หัวหน้ากลุ่มแกก็เข้ามาทักว่า
" น้องจะไปไหนหรอครับ เมื่อกี้พี่เห็นเราขับผ่านอยู่นะ
สนใจไปด้วยกันมั้ย พวกพี่ก็มากันแค่นี้ " สิ้นประโยคผมก็คิดสักครู่นึง ผมเลยถามไปว่า แล้วพวกพี่ๆจะไปไหนกันครับ พอดีว่าผมกำลังจะไป ภูลังกา ครับพี่
พี่แกก็บอก เห้ย!! ทางเดียวกันกลุ่มพี่ก็จะไปเหมือนกัน
ไปด้วยกันสิน้อง เสียงแทรกมาว่าต้องไปรพ.ฉุกเฉินเลยเพราะมีญาติประสบอุบัติเหตุ ทีนี้แกก็บอกว่า งั้นนอกไปก่อนได้เลยพวกพี่ต้องไปทำธุระสักพักนึง
แกก็บอกว่าพี่ชื่อเป้นะ ผมก็ตอบว่าครับๆ
พอทีนี้ด้วยความที่เป็นทริปแรกที่ขับไกลมากๆครับ
แท่นจับมือถือยังไม่มีเลยครับ หมวกก็ตามมีตามเกิดครับใบละ 990 กล้องสองตัว555 จีพีเอสอาศัยมือถือเอา จำถนนก็ไม่ได้ บลาๆ ผมก็เลยขับตามกลุ่มพี่เค้าไปเลยครับ ไปทำธุระที่รพ.ก็ปาไป 2 ชม. คราวนี้ออกทริปกันจริงๆครับ ทุกคนขับกันเป็นระเบียบมากครับ ผมชอบจริงๆ ขับออกมาจากเชียงใหม่ได้ครึ่งชม.ฝนกลับมาอีกแล้วว ทรหดจริงๆตัวผมก็เลยพักรถเติมน้ำมันที่ดอยสะเก็ดครับ พี่เป้เลยจำใจพาขับลุยฝนจนถึงเขตจ.เชียงราย คราวนี้ฟ้าเป็นใจแดดเปรี้ยงเลยครับ พอขับกันมาซักพักจนก่อนถึงแม่ขะจาน น้ำมันรถผมเหลือ 2 ขีด ผมเลยเป็ยกังวลเอามากๆกลัวน้ำมันหมด ผมเลยบิดไปตีคู่กับพี่เป้ชูนิ้วสองนิ้วบอกแกว่า พี่ๆน้ำมันผมเหลือสองขีดจะถึงมั้ยครับ(ตะโกนสุดเสียง) พี่แกบอกเหลือๆ ผมก็เชื่อพี่เค้าครับมันก็เหลือจริงๆ เลยแวะพักเติมน้ำแถวปั๊มแม่ขะจานประมาณเกือบชั่วโมง
พอพักรถเติมน้ำกันเสร็จ ก็บิดต่อครับบิดยาวๆกันเลยไม่พักไม่จอดจนไปถึงสามแยกไปพะเยา ปล.ผมกับพี่เป้ขับห่างไปก่อนครับ กลุ่มหลังเขาจอด(มั้ง)
ทีนี้เอาละกลัวกลุ่มตามหลังหลงครับ5555 พี่เป้กับผมเลยจอดรอราวๆ 15 - 20น. เลยครับ ก็กังวลกันว่ากลุ่มหลังหลงกันรึเปล่านะ เลยโทรถามครับ ทีนี้รวมกลุ่มกันอีกรอบก็บิดต่อออ จนเข้าพะเยาเอาอีกละฝนมาทักทายอีกรอบครับ5555 ทีนี้ก็ไม่แคร์ฟ้าฝนกันละ
ทุกคนใจสู้มากๆ บิดยาวจนถึงสามแยกพะเยาเลยจอดถ่ายรูปกัน กลุ่มที่อยู่ในรูปเลยครับพอถ่ายเสร็จก็ขับกันต่อเพราะฝนมาแล้ว แล้วทีนี้ต้องแยกครับเพราะว่าผมจองห้องพักไว้ อ.จูน ซึ่งมันใกล้ภูลังกากว่าตัวเมืองพะเยา พวกพี่ๆแกไปพักแถวๆตัวเมืองครับ ผมเลยต้องฉีกออกไปอีก 100 โลครับ (เศร้ามากกก😂)
พอผมขับฉีกออกมาจนถึง อ.จูน ก็ปาไปราวๆ ห้าโมงเย็นครับ ซึ่งห้องราคาโอเคมากๆครับ เจ้าของนิสัยน่ารักมากไว้ว่าจะกลับไปอีกในอนาคต ห้องก็กว้างเอาเรื่องอยู่ครับ น้ำอุ่นพอดีแอร์ใหม่ ที่นอนสะอาด มีที่จอดรถกว้างมากๆครับ พอตกเย็นก็หิวสิทีนี้ไม่ได้กินอะไรมาร่วม 6 ชม. หิวสุดๆเลยขับวนๆหาร้านสรุปวกมาร้านปิ้งย่างหน้าที่พัก โหยยผมนี่โดดเดี่ยวเดียวดายมากครับ มุแงงงง
ทีนี้พอมาถึงร้านผมสั่งทั้งปิ้งย่างจุ่มครบครับ ตัวคนเดียวด้วย5555 กินทั้งน้ำตาปล.ช่วงนั้นอกหักครับ แงง
ทั้งพนักงาน ลูกค้า มองกันเป็นแถว ประมาณว่าไอ่นี้เพื่อนไม่คบหรอ เหงาหรอ บลาๆ พอทานเสร็จก็เข้าที่พักครับ (แอบหลอนนะครับกลางคืนเงียบมากกก)
เช้ามาตีห้าผมออกไปภูลังกาเพื่อที่ว่าจะไปดูทะเลหมอกกับสาวสวยๆครับ แต่ผิดคาดดดดดครับ ผมหลง! ผมขึ้นไปตรงวนอุนทยานภูลังกาครับเหนื่อยฟรี
ขาขึ้นไปก็เจอคนหลงเหมือนกันครับ555 เจอคนร่วมชะตา ผมก็เลยวกรถกลับเสียเวลาร่วม 40น. เต็มๆครับ แหม
ผมลืมเล่าไปขาออก อ.จูน ผมได้เก็บรูปหมอกสวยๆมาด้วยครับ นี่เลยยย
พอไปถึงภูลังกาก็เจ็ดโมงกว่าๆครับ คนเยอะมากกก
แล้วผมก็ผิดหวังนิดหน่อยครับ ไม่เจอหมอกแต่ก็ไปนั่งจิบกาแฟชมบรรยากาศได้โอเคครับ ผมก็ไปนั่งเฮิร์ทสักพักนึงเลย คิดถึงแฟนเก่ามากๆครับฮ่าๆ(หัวเราะทั้งน้ำตา) พอได้ที่ก็ตีรถกลับที่พัก
มาถึงที่พักปุ๊ปคุณน้าเจ้าของที่พักก็มาถามไถ่ว่าเมื่อคืนเจออะไรแปลกๆนอนได้มั้ยพูดไปพลางยิ้มไป ไอ่เราก็เอ้ะ..คิดในใจอะไรวะผีหรอ.. ก็เลยพูดไปว่านอนได้ครับ ไม่มีอะไร55 แกก็เอาอาหารเช้ามาเสริฟผมก็ทานไปคิดไป
แต่ก็ไม่อะไรมากครับ จนเก็บข้าวของเสร็จก็เช็คเอ้าท์
ผมก็ขับผ่านภูลังกาอีกรอบแต่ไม่แวะครับ ขี่ผ่านไปเลยลมเย็นสดชื่นมากกก ลงมาตีนเขาก็เป็นถนนเส้นตรงยาวจนถึง อ.สองแคว เลยครับผมก็ขับไปเรื่อยๆจนจะถึงน่าน ผมใช้ทางลัดเข้า อ.บ้านกลาง ออก อ.ปลง จ.น่าน ซึ่งใช้เวลาไวกว่าแล้ววิวสวยด้วยครับ
อากาศก็เย็นจนเหงามากๆด้วยเลยครับฮ่าๆ(ดราม่าอีกแล้ว)
จนมาถึงอ.ปลง ทีนี้ก็คิดในใจว่าไปสะปันดีมั้ย
บ่อเกลืองี้ ก็คิดว่าเออเอาวะไปก็ไปสรุปหลงครับ..
ไปอีกทางโผล่อีกทาง เลยขับไปโผล่โซนอีสาน..งงๆ
แบตมือถือก็เหลือแค่ 30% ก็เลยวกรถกลับมาเส้นเดิม
คราวนี้นรกครับ สวมวิญญาณโมโตจีพีอัดมาถึงน่านอีกครั้ง เกือบโผล่แพร่แต่รู้ตัวทันวกมาทาง อ.ม่วนใจ๋
ยิงยาวไม่พักรถจนถึงดอกคำใต้สี่โมงเย็นครับ เราก็นรกละแบตมือถือเหลือ 15% คิดในใจเอาแล้วววว ไม่ถึงบ้านแน่ๆ ผมไม่รู้ว่าอัดจากแม่ขะจานจนไปถึงเชียงใหม่ตอนเวลา ห้าโมงห้าสิบได้ยังไงก็ยังงตัวเองจนถึงทุกวันนี้ครับ5555 หมดสภาพพพครับ
สุดท้ายก็มาถึงบ้านอย่างปลอดภัยครับนี่ก็เป็นสตอรี่แรกครับที่ลองเขียนดู เป็นทริปเล็กๆที่มีความสุขมากๆเลยครับได้เจอเพื่อนร่วมทางที่ดีมากๆ อากาศที่ดีต่อใจ ผมฮีลตัวเองได้เต็มที่เพราะเส้นทางเหล่านี้เลยครับ
หวังว่า จะเป็นไกด์ให้เพื่อนๆสมช.ได้อ่านกันแล้วไปเที่ยวกันเยอะๆนะครับ จะเข้าหน้าฝนแล้วอากาศดีมั๊กๆ
สุดท้ายนี้ก็ขอให้เดินทางโดยสวัสดีภาพกันนะครับ
ขับขี่ ท่องเที่ยว ปลอดภัยครับไว้เจอกันใหม่สตอรี่ต่อไปครับผม(จริงๆมีอีกเยอะเลยครับเดี๋ยวไว้มาเขียนใหม่นะครับ ขอบคุณครับ)