# ทำความรู้จักโลกผู้วิเศษ # ของจักรวาล Harry Potter (by Filmaneo)

-
จักรวาล Harry Potter เปี่ยมล้น ด้วยรายละเอียดปลีกย่อย, ต่อให้เป็นผู้ติดตามมาตลอด แต่ถ้าเป็นแค่โดยห่างๆ อย่างไม่ใช่แฟนตัวยง
พอคอนเทนท์ใหม่ (ตอนนี้ก็หนังชุด Fantastic Beasts แหละ) โผล่มา ก็อาจลืมโน่นลืมนี่ จนมึนๆ อยู่บ้าง
นับประสาอะไรกับผู้ชมหน้าใหม่ ที่สงสัยอาการยิ่งหนัก
คงมีคนรู้สึกกันมั่งแหละมั้ง ว่าเวลาจะดูหนังชุดนี้ตามกระแสกับเค้า ให้รู้เรื่องบ้าง
มันต้องทำการบ้านเตรียมตัวหนัก เหลือหลาย
-
บทความถูกผลิตขึ้น ด้วยมุ่งหวังจะลดความยากลำบากเช่นนั้นลง
พื้นฐานข้อมูลที่คิดว่าจะช่วยให้คน เข้าใจโลกผู้วิเศษอย่างที่เป็น รวมอยู่ตรงนี้
เพราะผมเชื่อว่าพอมีความเข้าใจเมื่อไหร่, ถึงจำรายละเอียดปลีกย่อยได้ไม่มาก 
แต่การติดตามเรื่องราว และสถานการณ์ต่างๆ มันจะสะดวกมากขึ้นเองแหละ
-
สำหรับผู้ชมหน้าใหม่ ผมมองว่าพออ่านตรงนี้จบ 
คุณจะเหลือภาระแค่ไปหา พวกสรุปเนื้อหา (ที่คงมีอยู่ดาษดื่น) ต่อ, ก็พร้อมเกาะกระแสแล้วละ
แต่ถ้าไม่เป็นตามนั้น ขออภัย, เพราะยังไงทางเลือกดีที่สุดของ การดูหนังภาคใหม่ให้รู้เรื่อง
มันหนีไม่พ้น การอ่านนิยายทั้ง 7 เล่ม, หรือรับชมภาพยนตร์นับสิบภาคให้ครบอยู่ดี
ถ้าไม่ใจร้อน และสามารถพอ, ไปไล่เก็บของเก่าให้ครบเถอะ ชัวร์กว่า
-
-
-
-
เดิมทีผู้วิเศษพยายามอาศัย ร่วมโลกใบเดียวกับ เหล่าผู้ไร้เวทอย่างกลมกลืน
ทว่าความรังเกียจสิ่งที่ตนไม่เข้าใจ ของพวกคนธรรมดาค่อยๆ กัดกร่อนความสัมพันธ์ 
เมื่อถึงค.ศ. 1692 จึงเกิดข้อตกลงร่วมกัน ในหมู่ที่ประชุมสหประชาชาติ ของพ่อมดแม่มดว่า, ถึงเวลาแยกกันอยู่
-
ผู้วิเศษเริ่มย้ายชุมชน ไปตั้งในสถานที่ไกลหูไกลตาปุถุชน และลงอาคมปกปิด
หากมีมนุษย์สามัญ พบเหตุการณ์ผิดธรรมชาติที่แจ่มชัด
มาตรการรักษาความลับต่างๆ (เช่น ร่ายคาถาลบความทรงจำ) จะถูกดำเนินการ
ทว่า ผู้วิเศษยังคงติดต่อกับสังคมมนุษย์ ตามจำเป็น
-
-
-
-
เนื่องจากเวทมนตร์ของจักรวาล Harry Potter ใช้ได้ในหมู่ 
ผู้ที่สวรรค์เลือก กับผู้สืบทอดสายเลือดพ่อมดแม่มดเท่านั้น
จึงกลายเป็นว่าเราไม่พบเห็น การเหยียดเชื้อชาติเผ่าพันธุ์ ในด้านสีผิวหรือเพศสภาพ
อย่างไรก็ตาม เป้าของความรังเกียจมักจะมุ่งสู่ ผู้มาจากครอบครัวคนไร้เวท
หรือผู้มีเชื้อสายสัตว์วิเศษ (เช่น ลูกครึ่งยักษ์, ลูกครึ่งเอล์ฟประจำบ้าน, ลูกเสี้ยวก็อบลิน ฯลฯ) แทน
- 
จอมเวทมากมาย เห็นว่าการรักษาสายเลือดให้บริสุทธิ์ คือความสูงส่ง
พวกนี้จึงนิยมแต่งงานกับเฉพาะพ่อมดแม่มด ที่เป็นผู้วิเศษมาตั้งแต่ต้นตระกูล หรือจับคู่กันเองในหมู่เครือญาติ
แต่แน่ละว่าการทำเช่นนี้ต่อเนื่อง ก่อให้เกิดปัญหาเลือดชิด
ลูกหลานเลยมักมีปัญหา ด้านสุขภาพกายหรือจิต
-
-
-
-
เท่าที่ปรากฏในปัจจุบัน, คำเรียกผู้ไร้เวท (Non-magic) ซึ่งบรรดาผู้วิเศษชาวฝรั่งแบบรวม ๆ ใช้กันจนเกร่อ คือ โน-แมจ (No-Maj)
แต่ผู้วิเศษชาวอังกฤษ มีคำของตัวเองอย่างมักเกิล (Muggle) ใช้
ต้นตอคำศัพท์ของ Muggle หมายถึงพวกโดนหลอกง่าย (mug)
แต่ "-gle" ที่ลงท้าย ถูกใส่มาเพื่อลดความหยาบคาย และเพิ่มความน่ารักน่าเอ็นดู 
-
ตระกูลพ่อมดแม่มดที่ไม่เคยยอม ให้เลือดมักเกิลหรือสัตว์วิเศษเจือปน จะถูกเรียกว่า "เลือดบริสุทธิ์" (Pure-blood)
พวกที่เกิดมีการปะปนกลางทางบ้าง จะเรียกว่า "เลือดผสม" (Half-blood)
แต่สำหรับคนจากบ้านมักเกิล ซึ่งจู่ๆ ดันใช้เวทได้ขึ้นมา (Muggle-born)
พวกเลือดบริสุทธิ์บัญญัติคำเรียก อันหยามเหยียดสุดขั้วให้โดยเฉพาะ ว่า "เลือดสีโคลน" (Mud-blood)
-
อนึ่ง ถึงเป็นผู้สืบสายโลหิตผู้วิเศษ, แต่ใช่ว่าไร้เหตุยกเว้น
บางทีลูกหลานพ่อมดแม่มด ก็ดันไร้เวทได้เช่นกัน
แต่กรณีแบบนี้ไม่ใช้คำว่าโน-แมจเรียกกัน และใช้คำว่า "สควิบ" (Squib) แทน
-
-
-
-
ผู้วิเศษมีสถาบัน อันคล้ายกับสหประชาชาติของตัวเอง 
และเริ่มดำเนินนโยบาย แยกตัวจากโน-แมจทั้งปวง ตั้งแต่ค.ศ. 1692
แสดงว่าเครือข่ายสังคมกว้างขวาง ระดับครอบคลุมทั้งพิภพ มาก่อนสักพักใหญ่ละ
ทว่าข้อมูลของโลกผู้วิเศษในยุคตั้งต้น มีไม่มากมายเท่าไหร่
เพราะเรื่องราวส่วนใหญ่ของจักรวาล Harry เกี่ยวกับพ่อมดแม่มดอังกฤษ ในยุคหลังสงครามโลกครั้งที่ 1 เป็นต้นมา
-
เพื่อความสอดรับกับ นโยบายเก็บความลับจากมักเกิล
สังคมพ่อมดแม่มด จึงเริ่มการอนุรักษ์พันธุ์สัตว์วิเศษในเขตสงวน และใช้เวทมนตร์ช่วยซ่อน
อีกทั้งจัดวางสถานที่ของตัวเอง ในมุมอับสายตาผู้ไร้เวท
และร่ายคาถาใส่ตึก แทรกพื้นที่อาศัยในมิติพิเศษ (การเข้าถึงต้องใช้พลังเวท หรือได้รับอนุญาต)
-
ทางสังคมผู้วิเศษของอังกฤษ ตั้งรัฐบาลของตัวเองอย่างกระทรวงเวทมนตร์ (Ministry of Magic) ขึ้นเมื่อค.ศ. 1707
อาคารตั้งอยู่ใต้ดิน ใจกลางเมืองของพวกไร้เวท, แต่ไม่มีทางที่มักเกิล จะเดินหลงเข้าไปแน่
กระทรวงเวทมนตร์ทำหลายหน้าที่, มีแผนกแยกย่อยสารพัด
เช่น ควบคุมการใช้เวทของพ่อมดแม่มด ที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ, คิดค้นวิจัยอุปกรณ์เวทใหม่ ๆ, หรือปราบปรามอาชญากรรม เป็นต้น
-
-
คุกของพ่อมดแม่มดโดยเฉพาะก็มี คือสถานที่ชื่ออัซคาบัน (Azkaban) ตำแหน่งที่ตั้งคือความลับสุดยอด
ด้านกีฬารู้สึกว่าหลากหลาย แต่ที่นิยมสุดๆ คือควิดดิช (Quidditch)
ซึ่งโดยคร่าวๆ เขาให้แบ่งทีมขี่ไม้กวาด, และฟาดลูกบอลหลายแบบเข้าห่วง ทำแต้มแข่งกัน
จนกว่าฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง จะจับลูกบอลจิ๋วบินได้เร็วจี๋ และมีคะแนนสูงพิเศษสำเร็จ
-
-
ด้านเศรษฐกิจ มีธนาคารแห่งเดียว (อย่างน้อยก็ในอังกฤษ) ที่พ่อมดแม่มดฝากผีฝากไข้
กริงกอตส์ (Gringotts) ก่อตั้งโดยก็อบลิน และดำเนินธุรกิจโดยก็อบลิน
สกุลเงินที่ใช้มี 3 หน่วย เรียงตามลำดับคุณค่าได้ประมาณว่า 
เป็นทอง (เกลเลียน), เงิน (ซิกเกิล) และทองแดง (คนุต) ตามลำดับ
แถมรับแลกเงินตราของมักเกิล เป็นสกุลเงินของผู้วิเศษด้วย
-
-
-
-
สำหรับระยะใกล้ การขี่ไม้กวาดหรือสัตว์วิเศษบินคือทำได้ แม้อาจเตะตาพวกมักเกิล
ส่วนระยะไกล ผู้วิเศษใช้คาถาหายตัว (Apparition) ย้ายสถานที่ได้ในชั่วพริบตา
แต่การหายตัว ไม่ใช่วิธีเดินทางยอดนิยม
เพราะความจริงมันค่อนข้างยุ่งยาก และความเสี่ยงสูง
-
ผู้จะหายตัว ต้องสมาธิแน่วแน่, มิเช่นนั้นอาจประสบเหตุค้างครึ่งสุดสยอง (ร่างกายตามไปอีกสถานที่ ไม่ครบทุกส่วน)
และยิ่งระยะหายตัวไกล ความยากก็ยิ่งเพิ่มพูน
การใช้พาหนะ (เช่น รถเมล์อัศวินราตรี, รถไฟหัวจักรไอน้ำของฮอกวอตส์) หรือเครือข่ายผงฟลู จึงเป็นที่นิยมมากกว่า
-
เครือข่ายผงฟลู คือการเคลื่อนย้ายชั่วพริบตา จากเตาผิงหนึ่งสู่อีกเตาผิงหนึ่ง
เพียงต้นทางกับปลายทางจุดไฟ แล้วโยนผงฟลูใส่ เปลี่ยนเพลิงเป็นสีเขียวเสร็จ
คุณแค่เข้าไปด้านในเตา และเอ่ยชื่อสถานที่แบบชัดถ้อยชัดคำ ก็จะเดินทางสำเร็จ
- 
วิธีเดินทางอีกแบบที่ควรพิมพ์ถึง คือการใช้กุญแจนำทาง (Portkeys)
แต่อันนี้ต้องให้ผู้อื่นเตรียมการก่อน, เราไม่สามารถไปถึงเป้าหมาย หากไม่นัดแนะล่วงหน้า
ผู้เตรียมการจะลงคาถาเคลื่อนย้าย สู่จุดหมายที่ปักหมุด ใส่วัตถุ (อะไรก็ได้ ตั้งแต่สากกะเบือยันเรือรบ) แล้ววางทิ้งไว้
หลังจากนั้นเพียงพ่อมดแม่มด ไปแตะวัตถุดังกล่าว, พวกเขาจะวาร์ปสู่ปลายทางได้ทันที
-
-
ด้านการสื่อสาร, สังคมพ่อมดแม่มด ไม่ยอมใช้โทรศัพท์มือถือ 
แต่ยังพึ่งพิงการส่งจดหมายหรือพัสดุ ด้วย 'นกฮูก' อยู่
พวกเขามีสถานีวิทยุ และสื่อสิ่งพิมพ์, ทว่าไม่คิดใช้โทรทัศน์ หรืออินเตอร์เน็ต
-