หัวข้อที่1***รักมากแต่ถ้ามันไปต่อไม่ได้มันก็ไม่ได้จริงๆเราคงเคยได้ยินคำนี้มาแล้วแค่ความรักอย่างเดียวมันไม่พอสิ่งที่ต้องควบคู่ไปด้วยคือทัศนคติและความเข้าใจกันเรากับแฟนกว่าจะได้คบกันเนี่ยผ่านอุปสรรคและยากมากด้วยความพยายามของเราทั้งหมดนะคะเพราะเราไปชอบเขาก่อนใช้เวลา2ปีพอได้มาคบกันช่วงเเรกแน่นอนว่ามันก็ราบรื่น จนหลายเดือนผ่านมาก็ทะเลาะกันบ่อยเล็กๆน้อยๆทำให้เป็นเรื่องใหญ่มันคงสะสมมาเรื่อยๆเราต่างก็มีนิสัยคนล่ะแบบเราต้องปรับตัวเข้าหากันเราทำความเข้าใจกันแล้วแต่ก็ทำไม่ได้กลายเป็นดูเหมือนเราก็เหนื่อยนะแต่เราก็ยังก้าวต่อยังคงตั้งใจทุ่มเทพยายามให้ความสัมพันธุครั้งนี้มันดีที่สุด แต่เหมือนยิ่งเราทำกันมันยิ่งแย่มันบั่นทอนจากเรื่องเล็กน้อยสะสมแล้วที่สำคัญเลยนะคะ
***เราไม่เคยงี่เง่าจริงๆเราเป็นผญที่ไม่เคยงี่เง่างอแงเราให้อิสระแฟนเต็มที่แต่มาวันนี้เรารักเขามากขึ้นๆมากกว่าตอนนั้นกลับรู้สึกเวลาทะเลาะกันเรารู้สึกแย่ทำไมเราต้องมาทะเลาะมางี่เง่ามันไม่ใช่ตัวเราทำไมต้องเรียกร้องความสนใจจากเขามากขึ้นทำไมต้องทำให้เขาเหนื่อยทำไมเร่คุยกันดีๆก่อนนอนเหมืแนแต่ก่อนไม่ได้ เร่ไม่อยากงี่เง่าเเต่เหมือนว่ายิ่งรักมากก็ยิ่งแสดงแบบนั้นออกไป แล้วบางครั้วก็รู้สึก้หนื่อยนะเพราะเรารักเขาเราจึงยินดีมากที่จะเอาตัวเองออกมาเพื่อไม่ให้เขาเหนื่อยใจ เราอยากให้เขามีความสุขถ้าเราทำหน้าที่นั้นไม่ดี แต่เราสองคนก็ยังรักไม่ได้อยากปล่อยแต่ก็ไม่รู้จะแก้ไขกันยังไง ความรักในแบบผู้ใหญ่นี่มันดูเรียบง่ายเหมือนทำง่ายแต่มันยากจังเลยนะคะ เราก็คงทำให้มันดีเหมือนช่วงคบแรกๆไม่ได้แล้วแล้วเราก็คิดว่าปัญหาก็อยู่ที่เรายิ่งคิดก็ต้องยิ่งโทษตัวเอง
ข้อที่2.***แล้วเราก็ชอบพูดเรื่องอดีตเเฟนเก่าเขาทั้งทีอยากรู้เองแต่ก็น้อยใจเองดหมือนกันงงไหมคะ ไม่เข้าใจตัวเองแค่รู้สึกว่ากับคนเก่าเนี่ยเขาฝั่งใจมากเพราะรักมากๆแสดงออกมากแต่พอกับเราเนี่ยเขาไม่ค่อยมีโม้เม้นหวานๆหรอกก็คงน้อยใตที่เราทุ่มเทพยายามให้สิ่งที่ดีกับเขาแต่เขาบอกว่ามันก็แค่อดีตซึ่งเราคือคนปัจจุบันก็ใช่ค่ะแต่เราก็ชอบคิดมากไม่รู้ทำไม
รู้สึกว่ารักมากแต่ก็เหนื่อย ทำไงดีคะ
***เราไม่เคยงี่เง่าจริงๆเราเป็นผญที่ไม่เคยงี่เง่างอแงเราให้อิสระแฟนเต็มที่แต่มาวันนี้เรารักเขามากขึ้นๆมากกว่าตอนนั้นกลับรู้สึกเวลาทะเลาะกันเรารู้สึกแย่ทำไมเราต้องมาทะเลาะมางี่เง่ามันไม่ใช่ตัวเราทำไมต้องเรียกร้องความสนใจจากเขามากขึ้นทำไมต้องทำให้เขาเหนื่อยทำไมเร่คุยกันดีๆก่อนนอนเหมืแนแต่ก่อนไม่ได้ เร่ไม่อยากงี่เง่าเเต่เหมือนว่ายิ่งรักมากก็ยิ่งแสดงแบบนั้นออกไป แล้วบางครั้วก็รู้สึก้หนื่อยนะเพราะเรารักเขาเราจึงยินดีมากที่จะเอาตัวเองออกมาเพื่อไม่ให้เขาเหนื่อยใจ เราอยากให้เขามีความสุขถ้าเราทำหน้าที่นั้นไม่ดี แต่เราสองคนก็ยังรักไม่ได้อยากปล่อยแต่ก็ไม่รู้จะแก้ไขกันยังไง ความรักในแบบผู้ใหญ่นี่มันดูเรียบง่ายเหมือนทำง่ายแต่มันยากจังเลยนะคะ เราก็คงทำให้มันดีเหมือนช่วงคบแรกๆไม่ได้แล้วแล้วเราก็คิดว่าปัญหาก็อยู่ที่เรายิ่งคิดก็ต้องยิ่งโทษตัวเอง
ข้อที่2.***แล้วเราก็ชอบพูดเรื่องอดีตเเฟนเก่าเขาทั้งทีอยากรู้เองแต่ก็น้อยใจเองดหมือนกันงงไหมคะ ไม่เข้าใจตัวเองแค่รู้สึกว่ากับคนเก่าเนี่ยเขาฝั่งใจมากเพราะรักมากๆแสดงออกมากแต่พอกับเราเนี่ยเขาไม่ค่อยมีโม้เม้นหวานๆหรอกก็คงน้อยใตที่เราทุ่มเทพยายามให้สิ่งที่ดีกับเขาแต่เขาบอกว่ามันก็แค่อดีตซึ่งเราคือคนปัจจุบันก็ใช่ค่ะแต่เราก็ชอบคิดมากไม่รู้ทำไม