ไม่โอเคกับแม่แท้ๆตัวเองค่ะ ทำยังไงดี

หนูอาจจะมีปัญหาเยอะไปหน่อยนะคะ แต่ว่าจากกระทู้ที่ผ่านๆมาก็ลองให้คุณแม่ปรับตัวเองให้เข้ากับหนูได้ แต่เหมือนหนูกับแม่จะไม่โอเคกันจริงๆค่ะ ขอเล่าก่อนนะคะว่าหนูกำลังเป็นเด็กวัยรุ่นคนหนึ่ง แล้วแม่ก็กำลังเข้าวัยทอง หนูไม่ได้มีเจตนาเหมารวมว่า วัยทองเป็นวัยที่ไม่ดีนะคะ แต่คือพื้นเพแล้วแม่หนูก็ไม่ใช่คนที่นิสัยดีแล้วด้วย พอเข้าวัยทองก็แย่กว่าเดิมอีกค่ะ แม่อีโก้สูงมาก ชวนทะเลาะบ่อยมากแล้วโบ้ยว่าเป็นความผิดหนูที่ควบคุมอารมณ์ไม่ดี เวลาพูดเรื่องหนูก็มักจะเอาเรื่องส่วนตัวที่ไม่อยากบอกใครไปเล่าแล้วพูดให้คนอื่นมองหนูเสียๆหายๆ ไม่ฟังความคิดเห็นคนในครอบครัวแล้วที่แย่ที่สุดคือ ช่วงชิงความเป็นวัยรุ่นของหนูไปค่ะ เวลาที่หนูควรจะมีชีวิตที่มีความสุขที่สุดมันกลายเป็นเวลาที่หนูเกลียดที่สุดในชีวิตเลย หนูไม่เคยได้ทำอะไรที่หนูอยากจะทำมาตั้งแต่เด็กแล้วค่ะ คอยปลอบใจตัวเองตลอดว่า ยังไงเค้าก็เป็นแม่ ถ้าเป็นวัยรุ่นเค้าก็คฃปล่อยเรามีความสุข แต่สุดท้ายมันก็ไม่ใช่น่ะค่ะ การเรียน สุขภาพจิต แล้วก็ทุกอย่างหนูเริ่มไม่ดีขึ้น แม่เค้าก็ด่าหนูทุกวัน พยายามจะเปลี่ยนแปลงตัวเองแต่เค้าก็ถืออคติว่าหนูเป็นเด็กไม่เอาไหนทั้งๆที่หนูก็ตั้งใจเรียน เป็นเด็กร่าเริงเหมือนที่เค้าต้องการมาตลอด พยายามแค่ไหนก็ไม่เคยดีกว่าลูกของญาติๆบ้างเลย ตอนนี้สุขภาพจิตหนูแย่มากๆและสาเหตุหลักที่ต้องเข้ารักษาอาการทางจิตมานานกว่า1ปีเกือบจะ2ก็คือคุณแม่หนูเองเลยค่ะ หลายครั้งที่หนูคิดจะหนีไปอยู่กับพี่สาวที่ไม่ได้อยู่ด้วยกัน แต่เค้าก็ให้หนูอยู่ทำงานกับเค้าตลอดเลย หนูควรจะทำยังไงที่จะหนีออกมาจากชีวิตที่หนูไม่อยากมีคะ หนูอยากจะมีความสุขบ้างค่ะ ตอนนี้หนูไม่รู้ว่าจะใช้วิธีไหนอีกแล้ว นับวันยิ่งไม่มีความสุขเลยค่ะ