พอดีเลิกกับเเฟนเก่าได้สองเดือนเขาให้เหตุผลว่าเขาอยากอยู่คนเดียวไม่อยากมีแฟนอีกเเล้วคุยกันน้อยลงเเต่จริงๆไม่น้อยตามเขาบอกเลยครับเพราะเขาต้องทำงานเราก็รู้ครับผมก็คอยทักหาบ่อยๆเขาบอกว่าถึงยังเลิกกันเรายังคุยเบบมีความรู้สึกดีๆให้กันได้เขายังหวังดีด้วยครับพอเลิกกันได้วันสองวันเขาก็มาเล่นสตอรี่กลับมาคุยทั้งๆที่ผมเสียใจมากเเละทำใจอยู่เเต่วันที่เขากลับมาคุยผมก็รู้สึกเเย่เหมือนเดิมครับอารมณ์เหมือนคนกำลังมูฟออนเเต่ก็ทำไม่ได้เพราะเขาก็กลับมาคุยเข้าใจครับว่าอาจจะคุยเเบบพี่น้องเเต่ผมโดนเขาคุยเเบบให้ความหวังมาตลอดเลยตลอดเวลาที่คุยสองเดือนเหมือนตอนเป็นแฟนปกติเลยครับเพราะว่าผมยังรักเขาอยู่รักมากด้วยครับเขาก็รู้ว่าผมไม่มูฟออนเเต่ก็คุยมาตลอดจนสองเดือนวันสุดท้ายที่ผมตัดสินใจเลิกคุยผมถามเขาว่ากลับมาคุยนี้คือยังไงเขาบอกว่านึกว่าจะโอเคเหมือนเเฟนเก่าเขาครับ🥲ผมเลยเลือกจะรอเขาเเต่ผมรอก็ไม่ใช่ว่าผมจะไม่มีความสุขนะครับเเต่ใครจะเข้ามาผมก็ไม่พร้อมจะเปิดใจเลยเพราะยังรักเขาอยู่ทุกวันเลยเเต่ช่วงนี้ก็โอเคขึ้นครับเเต่ไม่ได้คุยกันอีกเลยผมเลือกทำเเบบนี้มันโอเคมั้ยครับ