สวัสดีครับคือผมพึ่งเรียนจบแล้วกำลังเริ่มเข้างานครับ คือพอตั้งแต่ใกล้เรียนจบถึงตอนนี้ที่เริ่มทำงาน ผมแทบไม่ค่อยมีเวลาเลยครับเพราะต้องเรียนและทำงานไปด้วยพอจบแล้วก็ทำงานเต็มตัวจนแทบไม่มีเวลาเหมือนเมื่อก่อน ก็ทำเข้าใจและทำตัวให้โตเป็นผู้ใหญ่มาโดยตลอดว่าเมื่อโตเวลาก็จะน้อยลงครับ ประเด็นคือผมเป็นคนขี้เหงาครับ แต่ไม่มีแฟนหรือคนคุยเลยครับเพราะผมหาไม่ได้ครับ อาจจะยังไม่เจอคนที่ใช่หรือยังไม่ถึงเวลา ก็อกหักกับผิดหวังมาตลอดเลยครับแต่พอเริ่มทำงานระหว่างเรียนหรือตอนนี้ที่ทำงานประจำเวลาในเรื่องพวกนี้เลยน้อยลงมากผมเลยเริ่มปลงๆและตั้งใจทำงาน แต่ก็นะ ผมก็ยังเป็นคนอยู่ เวลาเหนื่อยจากงานก็อยากมีคนที่คุยด้วยเพื่อให้ผมได้เล่าได้ระบายเรื่องในแต่ละวันให้ฟัง อยากได้ความสบายใจและความรู้สึกดีมาเติมเต็มในส่วนที่ขาดหายนะครับ เพราะผมก็เหนื่อยอยากมีคนที่ค่อยคุยด้วยแล้วมีความสุขสักนิดก็ยังดีครับ ส่วนตัวผมชอบผญ.นะครับ อยากเกิดใครเหงาแบบผมแล้วอยากลองคุยก็ลองทิ้งอะไรที่สามารถติดต่อได้ไว้นะครับผมจะทักไปนะครับ อีกอย่างผมพึ่ง18ปีอายุน้อยก็จริงแต่ไม่อยากให้ตัดสินใครเพียงเพราะอายุ เพราะอายุไม่ได้บ่งบอกถึงความคิดและก็ทัศนคติครับ ผมก็ไม่รู้หรอกนะครับว่าผมคิดอะไรอยู่ถึงมาตั้งกระทู้นี้เป็นเพราะผมเหงา หรือเพราะผมอยากลองเผื่อเจอใครดีๆสักคน แต่ผมเชื่อว่าความบังเอิญไม่มีอยู่จริงครับทุกเรื่องอยากจะเป็นพรมลิขิต ผมเชื่อแบบนั้นครับ ฟังดูแล้วอาจจะเหมือนละคร หนังหรือนิยายแต่ผมเชื่อว่าการที่คนเราจะได้เจอกันมันไม่เรื่องบังเอิญหวังว่าผมจะได้เจอคนที่คุยแล้วรู้สึกดีหรือไม่ก็คนที่ใช่ไปเลย ก็ว่าไปนั้น... ขอบคุณนะครับสำหรับคนที่อ่านจนจบ.
ต้องการใครสักคน(ลองก่อนดูก่อนเลื่อนนะครับ)