แม่ปลื้มลูกชายคนเล็ก เพราะไม่รังเกียจตอนแม่ติดโควิด ไม่เคยใส่หน้ากากเวลาคุยด้วย กอดหอมกันปกติ

เราเป็นพี่สาวคนโตของบ้าน แม่เราติดโควิด ก็ดูแลกันปกติ แต่เราจะเว้นระยะห่าง และจะใส่หน้ากากตลอด ไม่ยอมถอดเลย มีบางครั้งจำเป็นต้องเข้าห้องแก ก็พกเครื่องพ่นสเปรย์ฉีดตั้งแต่หัวจรดเท้าตอนออกจากห้อง

แม่มองว่าเราโอเวอร์และดูรังเกียจแกเกินไป ต่างกับน้องชายเวลาเข้าไปหาแม่ไม่เคยใส่หน้ากากอนามัยเลย แถมคุยกัน สัมผัสกันปกติ และที่สำคัญมันออกไปใช้ชีวิตนอกบ้านเป็นปกติด้วย

จากเรื่องนี้แม่ชมน้องชายว่ากตัญญู ไม่รังเกียจแม่เวลาเจ็บไข้ การป่วยครั้งนี้ทำให้แกได้เห็นจิตใจลูกๆ

เอาจริงๆเรางงกับตรรกกะการคิดของแม่กับน้องชายมาก เราเข้าใจว่าน้องรักแม่ แต่คือความรับผิดชอบต่อสังคมมันก็ต้องมีด้วยไง มันไม่ได้มีแค่ครอบครัวเราในโลกนี้มั้ยอ่ะ พอเราเตือนน้อง น้องก็ว่าอยู่ข้างนอกก็ใส่หน้ากากเอาสิ เชื้อจะแพร่ได้ไง ก็พยายามบอกมัน ว่าสารคัดหลั่งมันติดมือติดตัว เสื้อผ้า แพร่เชื้อได้หมด มันก็ไม่ฟัง

สรุปเราเพลียกับทั้งแม่ทั้งน้องชายเรามาก เหนื่อยใจ กว่าจะพ้นไปได้แต่ละวันเซ็งมากจริงๆ